เราแต่งงานมา 22-23 ปีแล้ว
ลูกเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 ปกติใกล้ชิดกันตลอดเวลา
จู่ๆก็มีปัญหา ทั้งจากภาวะเศรษฐกิจ งานหด จนสามีต้องไปจับธุรกิจอิเวนท์จัดการเรื่องกีฬา และเริ่มมีสังคมที่เปลี่ยนไป จากที่เราเคยออกกำลังกายด้วยกัน กลายเป็นเขาเริ่มห่าง ไลฟ์สไตล์ต่างกัน ทั้งๆที่เจอกันทุกวัน แต่มีมือถือคอยติดต่อกับคนอื่นตลอดเวลาจนเราก้าวก่ายงานเขา คอยถามคอยเช็คมือถือจนเขาต้องล้อก และพบว่าเขาต้องคุยงานกับผู้หญิงคนเดิมๆ ซึ่งเขาก็อ้างเรื่องงาน แม้ผู้หญิงจะทำเหมือนไม่คิดอะไร แต่ทั้งสองคนก็มีแต่งานๆๆต้องประชุมกันดึกๆบ้าง(หลายคน) ต้องโทรมาปรึกษาบ้าง ต้องเปิดบัญชีร่วมกันบ้าง ต้องนัดกันไปทำงานต่างจังหวัดกันบ้าง ถึงแม้ไม่ได้อยู่กันสองต่อสองแต่ไม่ยอมเลิกติดต่อกัน เคยพูดคุยถึงปัญหานี้ จนคนในกลุ่มก๊วนระแคะระคาย เขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไร เราถามมาก ก็รำคาญ ปรึกษาใครก็หาว่าทำให้คนมองเขาไม่ดี เราเริ่มต้องทำอะไรด้วยตัวเองและบ่นว่าเขาไม่ดูแลก็หาว่าเราดูถูกน้ำใจแต่เราก็ไม่ดีตรงที่ปากมากชอบกระทบกระเทียบเขา จนบานปลาย วันนี้เขาไปต่างจังหวัดและปิดโทรศัพท์ คงเพราะเห็นว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่อง จนเราเครียด ใจนึงก็อยากถอยอีกใจก็อดไม่ได้ เรารู้ว่าเราควรนิ่งเพื่อรอให้เขาเย็นลง แต่ถ้าชีวิตที่เสื่อมศรัทธากันแบบนี้จะเดินต่อไปยังไงได้คะ เราทะเลาะกันจนลูกรู้และเราสงสารลูกมาก
ครอบครัวพังเพราะหมดรักหรือหมดศรัทธา
ลูกเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 ปกติใกล้ชิดกันตลอดเวลา
จู่ๆก็มีปัญหา ทั้งจากภาวะเศรษฐกิจ งานหด จนสามีต้องไปจับธุรกิจอิเวนท์จัดการเรื่องกีฬา และเริ่มมีสังคมที่เปลี่ยนไป จากที่เราเคยออกกำลังกายด้วยกัน กลายเป็นเขาเริ่มห่าง ไลฟ์สไตล์ต่างกัน ทั้งๆที่เจอกันทุกวัน แต่มีมือถือคอยติดต่อกับคนอื่นตลอดเวลาจนเราก้าวก่ายงานเขา คอยถามคอยเช็คมือถือจนเขาต้องล้อก และพบว่าเขาต้องคุยงานกับผู้หญิงคนเดิมๆ ซึ่งเขาก็อ้างเรื่องงาน แม้ผู้หญิงจะทำเหมือนไม่คิดอะไร แต่ทั้งสองคนก็มีแต่งานๆๆต้องประชุมกันดึกๆบ้าง(หลายคน) ต้องโทรมาปรึกษาบ้าง ต้องเปิดบัญชีร่วมกันบ้าง ต้องนัดกันไปทำงานต่างจังหวัดกันบ้าง ถึงแม้ไม่ได้อยู่กันสองต่อสองแต่ไม่ยอมเลิกติดต่อกัน เคยพูดคุยถึงปัญหานี้ จนคนในกลุ่มก๊วนระแคะระคาย เขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไร เราถามมาก ก็รำคาญ ปรึกษาใครก็หาว่าทำให้คนมองเขาไม่ดี เราเริ่มต้องทำอะไรด้วยตัวเองและบ่นว่าเขาไม่ดูแลก็หาว่าเราดูถูกน้ำใจแต่เราก็ไม่ดีตรงที่ปากมากชอบกระทบกระเทียบเขา จนบานปลาย วันนี้เขาไปต่างจังหวัดและปิดโทรศัพท์ คงเพราะเห็นว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่อง จนเราเครียด ใจนึงก็อยากถอยอีกใจก็อดไม่ได้ เรารู้ว่าเราควรนิ่งเพื่อรอให้เขาเย็นลง แต่ถ้าชีวิตที่เสื่อมศรัทธากันแบบนี้จะเดินต่อไปยังไงได้คะ เราทะเลาะกันจนลูกรู้และเราสงสารลูกมาก