สวัสดีค่ะเพื่อนๆ นี่เป็นกระทู้เเรกของเรานะ
เราอยากให้กระทู้ของเราเป็นการเเลกเปลี่ยนประสบการณ์ ของชีวิตคู่กับหนุ่มต่างชาติ ทั้งยุโรปและเอเชียค่ะ
หากมีการพิมผิดหรือแท๊กห้องผิด ต้องขออภัยนะคะ คอมเมนต์ชมติเตียนได้เลยน้า
เราของเริ่มเรื่องของเราเลยนะคะ
เราเป็นคนไทยค่ะโตที่ไทย ใช้ชีวิตอยู่ที่ในไทย บ้านเราเนี่ยไม่อยากให้มีแฟนต่างชาติเท่าไหร่
เพราะมันมีเรื่องอดีตค่ะ บ้านเราเคยแต่งงานกับต่างชาติ รักกันดีค่ะ เเต่งงานจดทะเบียนสมรส เเละธุรกิจทุกอย่างที่เขาซื้อ
เขาได้ ใช้ชื่อญาติเราหมด ญาติเรามองว่าเออดี เขามีไรก็ให้เรา
แต่เมื่อล้มละลาย ทุกอย่างโดนยึด คนใช้หนี้คือญาติเราค่ะเพระาเป็นชื่อเขา ส่วนสามีเขาหนีกลับประเทศเเละไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย
มันเป็นเหตุที่ทำให้บ้านเรา กลัวการมีคนต่างชาติในครอบครัวอย่างมาก เพราะกว่าจะลุกขึ้นมาตั้งตัวใหม่ได้มันไม่ง่าย เเละใช้เวลาหลายปี
ส่วนแฟนเราเป็นหนุ่มอังกฤษเเต่ไปเรียนอยู่ที่นิวซีเเลนด์ตั้งเเต่เด็กแล้ว ปัจจุบันก็ยังอาศัยที่นิวซีเเลนด์
พ่อของแฟนทำธุรกิจอยู่ที่ไทย(เราเลยกลัวเออนางมาคุยกับเราเพราะหวังเรื่องธุรกิจหรือเปล่า?)
แฟนเลยมาไทยบ่อยตั้งเเต่เด็ก ไปๆมาๆ เเต่ตอนนี้อายุนางโตพอที่จะทำงานจริงจังเเล้ว
ตั้งเเต่คบกันมาเขาเเสดงความจริงใจกับเรา แล้วชวนเราไปอยู่ที่นิวซีเเลนด์ด้วยกันค่ะ
เพราะบ้านเราไม่ต้องการให้เขาอยู่ที่ไทยเพื่อทำงานตัดปัญหานางจะมาทำธุรกิจที่นี่ ถ้ามาเที่ยวนานๆที ก็โอเค
โหวววว เเต่มันเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับเรา
ไปมาๆไทยกับนิวซีเเลนด์ ต้องใช้เงินมากมายขนาดไหน เรา2 คนเลยช่วยกันเก็บตัง
เราโอนเงินเข้าบัญชีรวมกันทุกเดือน เพื่อไว้วันที่เจอกันได้ลางานไปเที่ยวด้วยกัน
ส่วนแฟนโอนทุกสัปดาห์เพราะนางได้รับเงินเป็นรายสัปดาห์
ตอนแฟนมาไทยเราจะใช้จ่ายหารกัน ( ออกตัวก่อนว่าเป็นหญิงไทยคนนึงที่ทำงานบ้านเเละอาหารไม่ได้เรื่อง 555 แฟนทำให้ค่ะเลิกงานมาดึกๆ แฟนนวดให้อีก โอ๊ยย นี่ฉันจะโชคดีขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ไม่ได้อวดเล๊ยยยจริ๊งๆ )
เราเกลียดคนขับรถซิ่งมาก ดันได้แฟนชอบขับบิ๊กไบท์ค่ะ เกลียดไรได้ยังงั้นจริงๆ
ขนาดที่บ้านพูดไว้เเล้วว่าบ้านเราจะต้องไม่แต่งกับต่างชาติ เราก็ดันมีแฟนต่างชาติอีก
ความสัมพันธ์ระยะไกลนี้ เขาแสดงให้เห็นว่าเขาเสมอต้นเสมอปลายมาตลอดมีความจริงจังกับเรา
เราตัดสินใจลงเรียนภาษาระยะสั้นเพื่อไปหา เผื่อเราจะชอบที่นั่นจริงๆ ไม่ลองก็คงไม่รู้อ่เนอะ
เเต่ อยู่ๆไม่กี่วันนี้ แฟนก็มาคิดถึงเรื่องที่ว่า หากเราไป ตอนเรากลับต้องเเยกกันอีก แฟนร้องไห้หนักมาก
ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเราเป็นเเค่เจอปีละ ครั้ง
เราได้แต่ให้กำลังใจ เพราะเราไม่สามารถตอบอนาคตได้ แฟนขอโทษที่งี่เง่าขึ้นมา จะเข้มเเข็งให้มากกว่านี้
เราบอกเดี๋ยวเราก็จะได้เจอกันเเล้วนะ แฮปปี้นะคะเบ๋บี๋
การไปเรียนครั้งนี้ กลับมาเราจะได้เลื่อนตำเเหน่ง เพิ่มเงินเดือนค่ะ เเล้วเราจะไปหาได้บ่อยขึ้นเป็นปีละ 2ครั้ง
สำหรับเราอุปสรรคคือระยะเวลากว่าจะได้เจอกันในเเต่ละครั้ง หากจะโยกย้ายไปเริ่มต้นที่ใหม่ ซึ่งเราก็กลัวในใจลึกๆว่าจะทำได้หรือเปล่า
อยากฟังประสบการณ์ของเพื่อนๆที่มีเเฟนอยู่ที่นิวซีเเลนด์บ้างจังค่ะ
ว่าการเดินทางชีวิตคู่ของแต่ละคู่เป็นยังไงบ้างคะ ?
เเล้วฝ่าฟันอุปสรรคกันยังไงบ้าง ?
ลงเอยอยู่ด้วยกันหรือไม่คะ?
แก้ไข คำว่า "นาง" เป็นคำว่า "แฟน"
ประสบการณ์ชีวิคู่กับหนุ่มต่างชาติ
เราอยากให้กระทู้ของเราเป็นการเเลกเปลี่ยนประสบการณ์ ของชีวิตคู่กับหนุ่มต่างชาติ ทั้งยุโรปและเอเชียค่ะ
หากมีการพิมผิดหรือแท๊กห้องผิด ต้องขออภัยนะคะ คอมเมนต์ชมติเตียนได้เลยน้า
เราของเริ่มเรื่องของเราเลยนะคะ
เราเป็นคนไทยค่ะโตที่ไทย ใช้ชีวิตอยู่ที่ในไทย บ้านเราเนี่ยไม่อยากให้มีแฟนต่างชาติเท่าไหร่
เพราะมันมีเรื่องอดีตค่ะ บ้านเราเคยแต่งงานกับต่างชาติ รักกันดีค่ะ เเต่งงานจดทะเบียนสมรส เเละธุรกิจทุกอย่างที่เขาซื้อ
เขาได้ ใช้ชื่อญาติเราหมด ญาติเรามองว่าเออดี เขามีไรก็ให้เรา
แต่เมื่อล้มละลาย ทุกอย่างโดนยึด คนใช้หนี้คือญาติเราค่ะเพระาเป็นชื่อเขา ส่วนสามีเขาหนีกลับประเทศเเละไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย
มันเป็นเหตุที่ทำให้บ้านเรา กลัวการมีคนต่างชาติในครอบครัวอย่างมาก เพราะกว่าจะลุกขึ้นมาตั้งตัวใหม่ได้มันไม่ง่าย เเละใช้เวลาหลายปี
ส่วนแฟนเราเป็นหนุ่มอังกฤษเเต่ไปเรียนอยู่ที่นิวซีเเลนด์ตั้งเเต่เด็กแล้ว ปัจจุบันก็ยังอาศัยที่นิวซีเเลนด์
พ่อของแฟนทำธุรกิจอยู่ที่ไทย(เราเลยกลัวเออนางมาคุยกับเราเพราะหวังเรื่องธุรกิจหรือเปล่า?)
แฟนเลยมาไทยบ่อยตั้งเเต่เด็ก ไปๆมาๆ เเต่ตอนนี้อายุนางโตพอที่จะทำงานจริงจังเเล้ว
ตั้งเเต่คบกันมาเขาเเสดงความจริงใจกับเรา แล้วชวนเราไปอยู่ที่นิวซีเเลนด์ด้วยกันค่ะ
เพราะบ้านเราไม่ต้องการให้เขาอยู่ที่ไทยเพื่อทำงานตัดปัญหานางจะมาทำธุรกิจที่นี่ ถ้ามาเที่ยวนานๆที ก็โอเค
โหวววว เเต่มันเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับเรา
ไปมาๆไทยกับนิวซีเเลนด์ ต้องใช้เงินมากมายขนาดไหน เรา2 คนเลยช่วยกันเก็บตัง
เราโอนเงินเข้าบัญชีรวมกันทุกเดือน เพื่อไว้วันที่เจอกันได้ลางานไปเที่ยวด้วยกัน
ส่วนแฟนโอนทุกสัปดาห์เพราะนางได้รับเงินเป็นรายสัปดาห์
ตอนแฟนมาไทยเราจะใช้จ่ายหารกัน ( ออกตัวก่อนว่าเป็นหญิงไทยคนนึงที่ทำงานบ้านเเละอาหารไม่ได้เรื่อง 555 แฟนทำให้ค่ะเลิกงานมาดึกๆ แฟนนวดให้อีก โอ๊ยย นี่ฉันจะโชคดีขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ไม่ได้อวดเล๊ยยยจริ๊งๆ )
เราเกลียดคนขับรถซิ่งมาก ดันได้แฟนชอบขับบิ๊กไบท์ค่ะ เกลียดไรได้ยังงั้นจริงๆ
ขนาดที่บ้านพูดไว้เเล้วว่าบ้านเราจะต้องไม่แต่งกับต่างชาติ เราก็ดันมีแฟนต่างชาติอีก
ความสัมพันธ์ระยะไกลนี้ เขาแสดงให้เห็นว่าเขาเสมอต้นเสมอปลายมาตลอดมีความจริงจังกับเรา
เราตัดสินใจลงเรียนภาษาระยะสั้นเพื่อไปหา เผื่อเราจะชอบที่นั่นจริงๆ ไม่ลองก็คงไม่รู้อ่เนอะ
เเต่ อยู่ๆไม่กี่วันนี้ แฟนก็มาคิดถึงเรื่องที่ว่า หากเราไป ตอนเรากลับต้องเเยกกันอีก แฟนร้องไห้หนักมาก
ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเราเป็นเเค่เจอปีละ ครั้ง
เราได้แต่ให้กำลังใจ เพราะเราไม่สามารถตอบอนาคตได้ แฟนขอโทษที่งี่เง่าขึ้นมา จะเข้มเเข็งให้มากกว่านี้
เราบอกเดี๋ยวเราก็จะได้เจอกันเเล้วนะ แฮปปี้นะคะเบ๋บี๋
การไปเรียนครั้งนี้ กลับมาเราจะได้เลื่อนตำเเหน่ง เพิ่มเงินเดือนค่ะ เเล้วเราจะไปหาได้บ่อยขึ้นเป็นปีละ 2ครั้ง
สำหรับเราอุปสรรคคือระยะเวลากว่าจะได้เจอกันในเเต่ละครั้ง หากจะโยกย้ายไปเริ่มต้นที่ใหม่ ซึ่งเราก็กลัวในใจลึกๆว่าจะทำได้หรือเปล่า
อยากฟังประสบการณ์ของเพื่อนๆที่มีเเฟนอยู่ที่นิวซีเเลนด์บ้างจังค่ะ
ว่าการเดินทางชีวิตคู่ของแต่ละคู่เป็นยังไงบ้างคะ ?
เเล้วฝ่าฟันอุปสรรคกันยังไงบ้าง ?
ลงเอยอยู่ด้วยกันหรือไม่คะ?
แก้ไข คำว่า "นาง" เป็นคำว่า "แฟน"