เรื่องของเราเริ่มต้นจากรั้วมหาลัยเราคบกับผู้ชายคนนึงที่เป็นรุ่นน้องต่างคณะแต่อายุเราเท่ากัน ความจริงเรามีกฎเหล็ก ในชีวิติว่าจะไม่คบกับคนที่เด็กกว่าแต่เค้า เป็นอะไรที่ใช่ <<”กฎหรอ”>>ลืมไปหมดอะ ตอนนี้เราคบกันมา5ปีกว่าแล้ว ที่ผ่านมาช่วงเวลา5 ปีเราก็ทำอะไรด้วยกันมาเยอะมากอะคือแทบจะไม่มีความลับอะไรต่อกันเลย คือเราทุ่มเททุกอย่างใน ชีวิตเราเพื่อเค้าและคำว่าอนาคตของเรา2คน แต่ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยทั้งๆที่เค้าก็กำลังพยายามเดินหน้าความฝันของเค้าซึงเป็นความฝันที่เค้าวาดมาตั้งแต่ตอนเรายังเรียนมหาลัยแล้ว แต่พอโตขึ้นอะเราอาจเห็นแก่ตัวมั้งเราเริ่มมองอนาคตของเราดูบ้าง สรุปว่าเราไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย เราทุ่มเทให้เค้าจนหมดทุกอย่าง เราแทบไม่ได้ทำอะไรให้ที่บ้านภูมิใจเลยทั้งๆ ที่ผ่านมาเราสามารทำได้ถ้าเราไม่ได้ทุ่มเทเพื่อใคร (เริ่มเห็นแก่ตัวชัดเจน) คือคนเราก็อยากมีความมั่นคงให้กับตัวเองปะ เริ่มเข้าข้างตัวเอง555 มะๆนอกเรื่องไปนาน สรุปว่าเราเริ่มอยากทำโน่นทำนี้เป็นของเรา เค้าก็เริ่มห้ามเราแล้วก็สอนให้เราทำอย่างที่เค้าต้องการให้ทำ เราก็เริ่มนอยด์ๆอะ สรุปเราคบกันมาเราแทบทำไรไม่ได้เลย จบวันนึงเราก็ทะเลาะกันหนักมาก เรารู้สึกว่าเราต่างคนต่างไม่ค่อยแคร์กัน คือโดยปกติที่ผ่านมาเราจะเป็นคนที่ง้อเค้าตลอดแต่ตอนนี้เราไม่ค่อยง้อคือพูดตรงๆว่ามันเหนื่อยที่จะง้อ ระยะเวลาที่ผ่านมาวันสำคัญหรอก็แค่วันธรรมดาวันนึงเค้าไม่เคยพิเศษไม่เคยหวาน เวลาจะไปไหนนัดกันทีไรอย่างน้อยเค้าต้องเรทสัก3-6ชั่วโมง เค้าสูบบุหรี่ไม่เคยเลิกทั้งๆที่เราก็แพ้บุหรี่เป็นหอบหืดตอนจีบก็บอกว่าจะเลิก เรางี้เง่าแทบไม่ได้เพราะเค้าไม่ค่อยง้อน่ะ มันมีอีกเยอะอะอธิบายยาว <<<<< ตอนนี้เริ่มถามตัวเองว่า เอ๊ะแล้วเรารักผู้ชายคนนี้เพราะอะไรหรอ เรารักเค้าจนลืมรักตัวเองหรือป่าว เค้าคือคนที่เราจะอยู่ด้วยและมีความสุขในอนาคตมั้ย ที่ผ่านมาเค้ารักเราหรือป่าว หรือรักสิ่งที่เราทุ่มเท>>>> เค้าก็เริ่มบอกว่าเราเปลี่ยนไปไม่น่าไว้ใจ เราไม่น่ารักเหมือนเดิมเราไม่อ้อนไม่เอาใจเค้าเหมือนเดิม แต่ตอนนี้เราพูดเลยว่าเราเริ่มรักตัวเองเราเริ่มทุ่มเททุกอย่างที่เรามีให้กับชีวิตเรามากขึ้นเราไม่ได้ทุ่มให้เค้าอีกเพราะเราก็อยากมีอะไรเป็นของเราเองบ้าง เราอาจเห็นแก่ตัวมากขึ้น เราเลยไม่เหมือนเดิมอย่างที่เค้าบอกมั้ง ตอนนี้เราก็ยิ่งสงสัยว่าที่ผ่านมาเค้ารักเราเพราะอะไรหรอ เราควรเดินไปต่อกับเค้ามั้ย (ถ้าเราไปต่อเรามีPlantจะแต่งานสิงหาปีหน้าซึ้ง....)
ควรพอหรือไปต่อดี