ชอบคนเดียวกับเพื่อน เหตุการณ์แบบนี้เราผิดมากไหม

ในมหาลัยมีการจัดกิจกรรมกิจกรรมหนึ่งที่ต้องพบเจอกับรุ่นพี่กับเพื่อนๆในมหาลัยนี่คือเหตุการณ์จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ (ปล.เหมือนเป็นกิจกรรมรับน้อง) ซึ่งผ่านกิจกรรมไปแล้วทางรุ่นพี่ได้นัดน้องๆในชมรมมากินเลี้ยงสังสรรค์เล็กๆ ซึ่งเรากับเพื่อน ม ก็ไปด้วย พอกลับมาจากงานเพื่อนได้มาบอกกับเราว่า "เขาชอบพี่ ส เพราะหน้าพี่เขาคล้ายกับคนที่นางเคยชอบเมื่อก่อน" ซึ่งเราก็รับรู้ แล้วก็ถามเพื่อนมาตลอดว่า "ชอบพี่เขาในตัวพี่เขาหรือแค่ชอบพี่หน้าตาพี่เขาเหมือนคนที่เคยชอบ" เพื่อนเราก็ยังยืนยันอยู่ว่าชอบในตัวพี่เขา เราก็โอเคชอบก็ชอบ
พอมาวันนึง  พี่เขาได้แอดไลน์เรามา ซึ่งน่าจะได้ไลน์มาจากในกลุ่มชมรม เราก็เออ กะจะแหย่เพื่อนเล่นเพราะความเคยชิน ทักไปหานาง "ๆ พี่ ส แอดไลน์กูมา" เพื่อนก็อ่านแล้วก็ตอบปกติเหมือนไม่มีอะไร วันต่อมาเพื่อน ณ อีกคนทักมาคุยเล่นกับเราปกติ แล้วเผลอบอกเราว่า "ม ร้องไห้เพราะพี่ ส แอดไลน์เราไป" เราก็อึ้งแล้วก็รู้สึกผิดที่เล่นแรงไป แล้วก็เลิกคุยเรื่องนี้ไปนาน
จนวันเกิดเรา พี่บัดดี้เราได้โพสรูปคู่กับเราเพื่ออวยพรลงโซเชียล พี่ ส ได้มาคอมเม้นคุยต่อกันยาวมาก เราจึงตัดสินใจแอดเฟสไป แล้วก็บอกให้ ม แอดไปพร้อมกันเผื่อพี่ ส จะได้ไม่สงสัย พอพี่ ส รับแอดเราทั้งสองคนก้ได้ทักแชทมาทักสองคน ใในส่วนของเราทักมาเพื่ออวยพรวันเกิด ส่วนเพื่อนไม่แน่ใจว่าทักไปในเรื่องของอะไร เรากับพี่ ส ไม่ได้คุยไรกันเยอะแยะเพราะเรารู้ลิมิตว่าต้องคุยกับพี่เขาขนาดไหน เพราะปล. เพื่อนเราชอบพี่เขา ปล.2เรามีคนที่เข้ามาคุยอยู่แล้วแต่ยังไม่มีสถานะ ต่อมาพี่เขาคุยกับเราเรื่อยๆแต่ไม่ได้คุยมากเท่าไร นานๆทีจะตอบกันที เพราะพี่ ส ต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียยมสอบ
ต่อมาอีกวันสองวันจำไม่ได้ เพื่อน ม ได้ทักเรามาว่า "อๆ กูควรตอบพี่เขาว่าไรดี พี่เขาตอบมาว่าบลาๆๆ" เราก็ให้คำแนะนำไปว่า "ก็ตอบไปว่าบลาๆๆ" เพื่อนสวนกลับมา "ไม่เอา กูไม่ใช่แนวนั้น" เราก็ "เออ งั้นจะถามทำไม ตอบอะไรก็ตอบไป"
เรื่องราวผ่านไปได้ซักพัก เพื่อนในกลุ่มที่โสดต่างก็โดนเท เลยนัดกันไปย้อมใจ เพื่อน ม ได้คุยต่อหน้าแบบเปิดใจกับเราว่า "ให้ไปบอกพี่ ส ว่า ม ชอบ" เราก้ถามกลับไป "คิดดีแล้วใช่ไหม ยอมรับได้ใช่ไหม อะไรเกิดขึ้นยอมรับได้ใช่ไไหม" โอเคนางยอมรับได้ กลับห้องมาเราได้ทักไปบอกกับพี่ ส ว่าเพื่อนชอบ เช้ามาพี่ ส ได้ตอบมาว่า"พี่รู้แล้ว ถึงเลิกคุยเพราะไม่อยากทำเพื่อนเราเสียใจ" เราไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังได้แต่เก็บมันไว้คนเดียว ครั้งแรกเพื่อนถามว่าพี่ ส ตอบมาว่าอะไร เราก็เงียบแล้วทำเป็นไม่ได้ยิน ผ่านไปได้อาทิตย์เพื่อน ม ถามเป็นครั้งที่สองบนรถแท็กซี่ เราคิดในใจหนีไม่พ้นแล้วสินะ เราจึงตัดสินใจเล่าทุกอย่างตามความจริงให้ ม ฟัง นางนิ่งไปซักพักแล้วก็พูดประมาณว่ายอมรับได้ แต่มีคำนึงที่จุกคือ "กลัว กลัวว่าจะรู้สึกไม่ดีกับพี่ ส" ม พูด
ปล. เรายังคุยกับพี่เขาอยู่นะ เกือบทุกวัน แต่เราพยายามที่จะจบบทสนาแล้ว แต่ยังมีเรื่องขึ้นมาบทสนาต่อเรื่อยๆ จนไม่รู้จบ แต่ยังคุยกับพี่ ร คนนึงอยู่ด้วยนะ คือสรุปคุยจริงจังแบบทุกวันมี2คนรวมคนที่เพื่อนเราชอบด้วย (แย่เนอะ ร้องไห้ร้องไห้อมยิ้ม08)
พอมาวันนึง ไม่นานนี้เอง เราได้ตัดสินใจบอกพี่ทั้งสองคนที่เราคุยว่าเราคุยอยู่กับใครบ้าง เพื่อนที่จะตัดทั้งสองคน เพราะยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ คบกันไม่ได้อยู่ดี เพราะอีกคนเพื่อนเราชอบเราก็ต้องเลือกเพื่อนอยู่แล้วจริงไไหม ส่วนอีกคนก็เราคุยซึ่งช่วงแรกๆเราก็ดอเคนะรู้สึกดีแต่พอพี่ ส เข้ามาคุยเรารู้สึกว่าไม่คุยแล้วก็ได้ เราเลยไม่อยากทำร้ายไปมากกว่านี้
พีคที่สุดคือ พี่ทั้งสองคนพูดมาประโยคเดียวกันว่า หวังกับเรามาก เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆที่เกิดเรื่องแบบนี้ ในส่วนที่แย่ที่สุดคือเรารู้สึกชอบคนเดียวกับเพื่อนเรา จนตอนนี้เรารู้สึกแย่มา2วันเต็มๆ เพราะเรื่องที่เราชอบแต่เราทำอะไรไม่ได้ เรื่องที่สองรู้สึกแย่ที่รู้ว่าเพื่อนชอบแล้วยังจะคุย เรื่องที่สามรู้สึกแย่ที่กลัว่าตัวเองจะทำร้ายเพื่อน เรื่องที่สี่รู้สึกแย่ที่ยังคิดถึงเรื่องนี้อยู่ทุกวัน
ปล. พี่ ร ที่คุยกับเราอีกคนยังทักมาคุยปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเราอยู่นะ  แต่เราไม่อยากทำร้ายใครแล้วอ่ะ
ปล. 2 เราคุยกับพี่ทั้งสองคนชัดเจน ในเรื่องสถานะตั้งแต่แรกแล้วคะว่าเรายังไม่พร้อม ส่วนพี่ ส เราคุยเรื่องเพื่อนตลอด ย้ำพี่เขาตลอดว่าเพื่อนเราชอบ

เราควรให้เรื่องมันจบแบบนี้ใช่ไหมคะ  เราทำถูกแล้วใช่ไหมคะที่ไม่ยุ่งกับคนที่เพื่อนเราชอบ อมยิ้ม08อมยิ้ม08อมยิ้ม08อมยิ้ม08
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่