อาจเพราะเริ่มต้นคบกันไม่ดี เราเจอกันในที่เที่ยว เราเจอกันในตอนที่เรายังคงไม่ได้ตัดขาดกับแฟนเก่าที่เป็นผู้ชายที่คบกันมาหลายปี และตัวพี่เขาเองก็เป็นทอม
จึงทำให้เราไม่เคยให้ความชัดเจนกับพี่เขาเลย เวลาประมาณปีกว่า กว่าเราจะยอม แท๊กหา ยอมรับแท๊กที่เขาแท๊กมาในเฟส เริ่มให้ความชัดเจน
พี่เขามีเรียกร้องบ้าง จนทำให้ทะเลาะกันจนท้ายสุดพี่เขาก็ยอมอยู่กับความไม่ชัดเจน นั้น กระทู้นี้เราจะไม่พูดถึงสิ่งที่เราเคยทำไม่ดีไว้ ไว้ถ้าวันไหนรู้สึกผิดจะมาพิมพ์บอกนะพี่ฝน แต่กระทู้นี้ แค่อยากเก็บไว้เตือนตัวเอง เวลาที่จะอ้าปากด่าเขา (ขอย่อจากคำว่าพี่เขา เป็นเขานะคะ) ด้วยเพราะเราเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก เวลาโมโหจะพูดแต่คำพูดแย่ๆ ที่ทำให้เขารู้สึกแย่ ชอบทำให้ร้องไห้ เคยตบตี แต่ก็ยังสงสัย ว่าทำไมพี่เขายังอยู่ตรงนี้ ก็อีกนั่นแหละ เราคิดว่าเพราะพี่เขาอายุมาก(28 ปี) คงกลัวอยู่คนเดียว กลัวจีบคนอื่นไม่ติด เลยยอมทน นี่คือสิ่งที่เราคิด และเราชอบพูดออกไปเวลาทะเลาะ และพี่เขาก็จะเถียงว่าไม่จริง เพราะพี่เขาชอบบอกว่าตัวเองน่าเด็ก และเพราะรักเลยอยู่ แต่เราไม่เชื่อหรอก ใครมันจะยอมทนอยู่ได้ ถ้าไม่ใช่ขี้เกียจหาใหม่ นี่คือความคิดเราเวลาทะเลาะ และระบายอารมณ์ด้วยคำพูดแย่ๆ หยาบคาย ดูถูกความรู้สึกสารพัด เพราะเวลาทะเลาะ เราจะไม่เคยรู้สึกผิดกับสิ่งที่พูดไป นึกเรื่องดีๆ ไม่ออก แต่พอดีกัน พออารมณ์เราเย็นลง เรากลับรู้สึกผิดแบบบอกไม่ถูก บางครั้งถึงขนาดร้องไห้เพราะรู้สึกผิด วันนี้เลยมานั่งคิด ว่าสิ่งดีๆที่เขาทำให้เรามันมีมากมายขนาดไหน
ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเวลาสั่งข้าว เรื่องเรื่องว่าจะกินอะไร เขาจะไม่เคยสั่งจนบางครั้งเราเบื่อ ที่เราต้องเลือกตลอด ทำให้ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อย จนหลังๆ เขาจึงเริ่มสั่งบ้าง แต่เชื่อไหม เขาจะเลือกสั่งอาหาร หรือเรื่องร้านข้าวที่เราชอบ จนบางครั้งเราก็แอบคิดว่าอยู่แบบนี้จะไม่ฝืนเขาหรอ กินแต่ของที่อยากกิน แต่เขาก็จะบอกว่าเขากินได้หมด และเขาจะมีความสุขมากกว่าถ้าเห็นเรากินอย่างอร่อย
เราเป็นคนกินกับเก่งมาก ตอนนี้เพิ่งนึกได้ ว่าเวลากินกันเขาแทบจะกินแต่ข้าว หมูกรอบ หมูสับ เขาจะกินน้อยมาก คือเป็นแบบนี้ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ก็เกือบปีครึ่งแล้ว เขารู้ว่าเราชอบกินกุ้งมาก เขาจะไม่เคยกินกุ้งเลย ไม่เคยเลยจริงๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งเราถบ่นให้เขากินกุ้งบ้าง เพราะเราเริ่มรู้สึกผิดเหมือนเห็นแก่ตัวกินอยู่คนเดียว แต่พี่เขากับตอบว่า ไว้พี่ไปกินกับเพื่อน หรือครอบครัวพี่ค่อยกินก็ได้ อันนี้พี่อยากให้หนู เราก็แบบโอ้ยเว่ออ่ะ ไม่ได้รู้สึกไรบ้าง เพราะเป็นคนไม่ชอบอะไรเลี่ยนๆ อยู่แล้ว
เขารอเราได้ 1 2 3 4 ชั่วโมง รอได้โดยไม่บ่น จะมีหน้าตึงบ้าง แต่ก็ไม่เคยไม่รอ มีเรื่องหนึ่งอันนี้ปลื้มมาก คือวันนั้นทะเลาะกันหนักมาก แบบบอกเลิกไปแล้ว และช่วงนั้นเรายังไปไหนมาไหนด้วยรถเมลล์ นางแอบมารอเราและตามเราขึ้นไปรถเมลล์ โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยจริง ๆ เพิ่งจะมารู้ตอนลงจากรถและกำลังจะเดินเข้าบ้าน
เขาจะเป็นคนที่คอยทำชีทสอนพิเศษให้เราตลอด คือเป็นร้อยๆข้อ เขาก็ไม่เคยบ่น จะแอบปริ้นชีทจากที่บ้านให้เราตลอด เวลาเห็นของอะไร บางครั้งแบบไม่ใช่ของที่จำเป็นก็ยังจะอุตส่าเก็บมาให้ มารับมาส่งตลอด เพราะเราไม่ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ต่อให้ทะเลาะกันแทบตายเขาก็ยังจะคอยตาม จนยอมรับว่าตอนนั้นรำคาญ แต่มันก็ทำให้เรารู้ว่าเขาเห็นเราสำคัญจริงๆ เพราะสุดท้ายแล้วเราก็ต้องกลับมาขอบคุณเขาที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน แม้ตอนที่เราเหมือนอิบ้า พ่นแต่คำด่า
เรื่องนี้ปลื้มมาก ๆ คือเขารู้ว่าเรากลัวเสียงฟ้าร้องมาก ตอนนั้นคือตี4 ฟ้าร้องดังมากกก เราสะดุ้งตื่น หยิบโทรศัพท์มาดู ดันเห็นเขาโทรมาพอดี พอถามเขาก็บอกว่าได้ยินเสียงฟ้าร้องดังเหมือนกัน เดี๋ยวถือสายรอเป็นเพื่อน คือตอนนั้นเสียงเขาดูง่วงมากกก แต่ก็ยังชวนเราคุย ไม่ให้เรากลัว ขอบคุณนะขอบคุณจริง ๆ
คือมีเรื่องอีกเยอะมากจริง ๆ ไว้มีโอกาสจะมาพิมพ์เพิ่ม สาเหตุที่อยู่ดีๆมาพิม เพราะตอนนี้กำลังเครียดเพราะพี่เขาเป็นทอม และเรารู้สึกว่าสังคมไทยยังไม่ยอมรับเท่าที่ควร เรามั่นใจว่าญาติ ๆ และพ่อต้องรับไม่ได้แน่ ๆ และเรารับรู้เลยว่าต่อให้ใครๆพูดว่าตอนนี้สังคมไทยเปิดกับเรื่องพวกนี้แล้ว แต่เรารับรู้ได้ว่าคนส่วนใหญ่ก็ยังคิดว่าความรักแบบนี้มันไม่มีอยู่จริง เราก็อยากกลับไปคบหรือคุยกับผู้ชายนะ แต่คือตอนนี้เรามีความสุขกับคนนี้ สบายใจกับคนนี้ อาจมีบางครั้งที่แอบเอาไปเปรียบเทียบกับคนเก่า แต่พอเรามาย้อนคิด ได้มาอยู่กับตัวเองมาพิมแบบนี้ มันทำให้เราเห็นเลยว่าความรักที่พี่เขาให้ มันไม่ได้น้อยไปกว่าของผู้ชายเลย
อยากให้มาอ่านนะ อาจจะเป็นปีกว่าพี่จะเปิดล้อคอินของตัวเองเข้ามาอีก แต่ก็อยากให้รู้ไว้ว่าสิ่งที่พี่ทำ เค้าไม่เคยลืมนะ และคำพูดเหล่านี้เค้าเคยพูดกับพี่ไปแล้ว แต่พี่เองก็คงไม่เชื่อ แต่อยากให้ย้อนมาอ่านๆซ้ำๆ ว่าเค้าซึ้งใจกับการกระทำพี่จริง ๆ ไว้จะมาพิมเพิ่มนะคะ
แค่อยากเก็บเอาไว้อ่าน เวลาที่เราดูถูกความรักของเขา
จึงทำให้เราไม่เคยให้ความชัดเจนกับพี่เขาเลย เวลาประมาณปีกว่า กว่าเราจะยอม แท๊กหา ยอมรับแท๊กที่เขาแท๊กมาในเฟส เริ่มให้ความชัดเจน
พี่เขามีเรียกร้องบ้าง จนทำให้ทะเลาะกันจนท้ายสุดพี่เขาก็ยอมอยู่กับความไม่ชัดเจน นั้น กระทู้นี้เราจะไม่พูดถึงสิ่งที่เราเคยทำไม่ดีไว้ ไว้ถ้าวันไหนรู้สึกผิดจะมาพิมพ์บอกนะพี่ฝน แต่กระทู้นี้ แค่อยากเก็บไว้เตือนตัวเอง เวลาที่จะอ้าปากด่าเขา (ขอย่อจากคำว่าพี่เขา เป็นเขานะคะ) ด้วยเพราะเราเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก เวลาโมโหจะพูดแต่คำพูดแย่ๆ ที่ทำให้เขารู้สึกแย่ ชอบทำให้ร้องไห้ เคยตบตี แต่ก็ยังสงสัย ว่าทำไมพี่เขายังอยู่ตรงนี้ ก็อีกนั่นแหละ เราคิดว่าเพราะพี่เขาอายุมาก(28 ปี) คงกลัวอยู่คนเดียว กลัวจีบคนอื่นไม่ติด เลยยอมทน นี่คือสิ่งที่เราคิด และเราชอบพูดออกไปเวลาทะเลาะ และพี่เขาก็จะเถียงว่าไม่จริง เพราะพี่เขาชอบบอกว่าตัวเองน่าเด็ก และเพราะรักเลยอยู่ แต่เราไม่เชื่อหรอก ใครมันจะยอมทนอยู่ได้ ถ้าไม่ใช่ขี้เกียจหาใหม่ นี่คือความคิดเราเวลาทะเลาะ และระบายอารมณ์ด้วยคำพูดแย่ๆ หยาบคาย ดูถูกความรู้สึกสารพัด เพราะเวลาทะเลาะ เราจะไม่เคยรู้สึกผิดกับสิ่งที่พูดไป นึกเรื่องดีๆ ไม่ออก แต่พอดีกัน พออารมณ์เราเย็นลง เรากลับรู้สึกผิดแบบบอกไม่ถูก บางครั้งถึงขนาดร้องไห้เพราะรู้สึกผิด วันนี้เลยมานั่งคิด ว่าสิ่งดีๆที่เขาทำให้เรามันมีมากมายขนาดไหน
ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเวลาสั่งข้าว เรื่องเรื่องว่าจะกินอะไร เขาจะไม่เคยสั่งจนบางครั้งเราเบื่อ ที่เราต้องเลือกตลอด ทำให้ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อย จนหลังๆ เขาจึงเริ่มสั่งบ้าง แต่เชื่อไหม เขาจะเลือกสั่งอาหาร หรือเรื่องร้านข้าวที่เราชอบ จนบางครั้งเราก็แอบคิดว่าอยู่แบบนี้จะไม่ฝืนเขาหรอ กินแต่ของที่อยากกิน แต่เขาก็จะบอกว่าเขากินได้หมด และเขาจะมีความสุขมากกว่าถ้าเห็นเรากินอย่างอร่อย
เราเป็นคนกินกับเก่งมาก ตอนนี้เพิ่งนึกได้ ว่าเวลากินกันเขาแทบจะกินแต่ข้าว หมูกรอบ หมูสับ เขาจะกินน้อยมาก คือเป็นแบบนี้ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ก็เกือบปีครึ่งแล้ว เขารู้ว่าเราชอบกินกุ้งมาก เขาจะไม่เคยกินกุ้งเลย ไม่เคยเลยจริงๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งเราถบ่นให้เขากินกุ้งบ้าง เพราะเราเริ่มรู้สึกผิดเหมือนเห็นแก่ตัวกินอยู่คนเดียว แต่พี่เขากับตอบว่า ไว้พี่ไปกินกับเพื่อน หรือครอบครัวพี่ค่อยกินก็ได้ อันนี้พี่อยากให้หนู เราก็แบบโอ้ยเว่ออ่ะ ไม่ได้รู้สึกไรบ้าง เพราะเป็นคนไม่ชอบอะไรเลี่ยนๆ อยู่แล้ว
เขารอเราได้ 1 2 3 4 ชั่วโมง รอได้โดยไม่บ่น จะมีหน้าตึงบ้าง แต่ก็ไม่เคยไม่รอ มีเรื่องหนึ่งอันนี้ปลื้มมาก คือวันนั้นทะเลาะกันหนักมาก แบบบอกเลิกไปแล้ว และช่วงนั้นเรายังไปไหนมาไหนด้วยรถเมลล์ นางแอบมารอเราและตามเราขึ้นไปรถเมลล์ โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยจริง ๆ เพิ่งจะมารู้ตอนลงจากรถและกำลังจะเดินเข้าบ้าน
เขาจะเป็นคนที่คอยทำชีทสอนพิเศษให้เราตลอด คือเป็นร้อยๆข้อ เขาก็ไม่เคยบ่น จะแอบปริ้นชีทจากที่บ้านให้เราตลอด เวลาเห็นของอะไร บางครั้งแบบไม่ใช่ของที่จำเป็นก็ยังจะอุตส่าเก็บมาให้ มารับมาส่งตลอด เพราะเราไม่ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ต่อให้ทะเลาะกันแทบตายเขาก็ยังจะคอยตาม จนยอมรับว่าตอนนั้นรำคาญ แต่มันก็ทำให้เรารู้ว่าเขาเห็นเราสำคัญจริงๆ เพราะสุดท้ายแล้วเราก็ต้องกลับมาขอบคุณเขาที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน แม้ตอนที่เราเหมือนอิบ้า พ่นแต่คำด่า
เรื่องนี้ปลื้มมาก ๆ คือเขารู้ว่าเรากลัวเสียงฟ้าร้องมาก ตอนนั้นคือตี4 ฟ้าร้องดังมากกก เราสะดุ้งตื่น หยิบโทรศัพท์มาดู ดันเห็นเขาโทรมาพอดี พอถามเขาก็บอกว่าได้ยินเสียงฟ้าร้องดังเหมือนกัน เดี๋ยวถือสายรอเป็นเพื่อน คือตอนนั้นเสียงเขาดูง่วงมากกก แต่ก็ยังชวนเราคุย ไม่ให้เรากลัว ขอบคุณนะขอบคุณจริง ๆ
คือมีเรื่องอีกเยอะมากจริง ๆ ไว้มีโอกาสจะมาพิมพ์เพิ่ม สาเหตุที่อยู่ดีๆมาพิม เพราะตอนนี้กำลังเครียดเพราะพี่เขาเป็นทอม และเรารู้สึกว่าสังคมไทยยังไม่ยอมรับเท่าที่ควร เรามั่นใจว่าญาติ ๆ และพ่อต้องรับไม่ได้แน่ ๆ และเรารับรู้เลยว่าต่อให้ใครๆพูดว่าตอนนี้สังคมไทยเปิดกับเรื่องพวกนี้แล้ว แต่เรารับรู้ได้ว่าคนส่วนใหญ่ก็ยังคิดว่าความรักแบบนี้มันไม่มีอยู่จริง เราก็อยากกลับไปคบหรือคุยกับผู้ชายนะ แต่คือตอนนี้เรามีความสุขกับคนนี้ สบายใจกับคนนี้ อาจมีบางครั้งที่แอบเอาไปเปรียบเทียบกับคนเก่า แต่พอเรามาย้อนคิด ได้มาอยู่กับตัวเองมาพิมแบบนี้ มันทำให้เราเห็นเลยว่าความรักที่พี่เขาให้ มันไม่ได้น้อยไปกว่าของผู้ชายเลย
อยากให้มาอ่านนะ อาจจะเป็นปีกว่าพี่จะเปิดล้อคอินของตัวเองเข้ามาอีก แต่ก็อยากให้รู้ไว้ว่าสิ่งที่พี่ทำ เค้าไม่เคยลืมนะ และคำพูดเหล่านี้เค้าเคยพูดกับพี่ไปแล้ว แต่พี่เองก็คงไม่เชื่อ แต่อยากให้ย้อนมาอ่านๆซ้ำๆ ว่าเค้าซึ้งใจกับการกระทำพี่จริง ๆ ไว้จะมาพิมเพิ่มนะคะ