ชื่นใจ แม้ในวันที่เศร้าที่สุด

วันนี้ได้มีโอกาสฟังเรื่องราวจากทีวีช่องหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่องดีดีที่เกิดในวันที่พวกเราชาวไทยเศร้าโศกเสียใจที่สุด
       เรื่องของคุณครูลิลลี่และเจ้าของร้านต่างๆละแวกพระอาทิตย์ที่เปิดร้านให้คนที่มานั่งรอเข้าร่วมงานได้มานั่งพัก เข้าห้องน้ำ
       เรื่องของจิตอาสาที่มีทุกเพศ ทุกวัย ทุกอาชีพ แต่ยินดีทำในทุกงานไม่ว่าเก็บขยะ หรือ แจกของ
       หรือเรื่องของพี่ผู้หญิงที่อุ้มท้องยืนตากฝนเพื่อรอถวายดอกไม้จันท์
                   ขณะที่ได้ฟังเรื่องราวเหล่านี้รวมถึงรูปภาพ ทำให้น้ำตาที่หยุดไหลไปแล้วกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
       แต่คราวนี้เป็นน้ำตาของความอิ่มใจ ชื่นใจในคนไทยด้วยกัน
                   ส่วนตัวเองไม่มีโอกาสได้ออกไปร่วมงาน  ได้แต่กราบอยู่หน้าจอทีวี
                   หากเพื่อนๆมีรูปหรือเรื่องราวดีๆแบบนี้  มาแบ่งปันกันได้นะคะ  
                   ขอบคุณมากๆค่ะ