วันแรกที่เรารู้ตัวว่าท้องดีใจมากค่ะ เพราะที่บ้านอยากให้มีน้องอยู่แล้ว รีบไปบอกสามี บอกพ่อแม่ ทุกคนดีใจมากกับเรา ทีนี้พอถึงเวลาก็ต้องไปบอกที่ทำงานค่ะเพื่อที่เค้าจะได้รับรู้และเตรียมพร้อมเวลาเราลาคลอด เราก็ไปบอกหัวหน้าและเพื่อนร่วมงาน ทุกคนทำท่าดีใจกับเรา ยกเว้นคนนึงคือหัวหน้า เค้าไม่ได้ยินดีกับเรา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรค่ะ
เราแพ้ท้องหนักมาก อาการหนักคือทั้งแพ้ท้อง อาเจียน เวียนหัว ฮอร์โมนเหวี่ยงมากจนทำงานไม่ไหว แต่ทุกวันก็พยายามฝืนมาทำงานต่อไปด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบค่ะ แต่ด้วยอาการแพ้ท้องที่ค่อนข้างหนักของเราทำให้ตอนบ่ายเริ่มไม่ไหว อาเจียน เวียนหัว จนเดินแทบไม่ได้ ก็ต้องไปพักที่ห้องพยาบาลของบริษัท (คนไม่เคยแพ้ท้องอาจจะไม่เข้าใจความทรมานนะคะ ลองคิดว่าเป็นอาการเมารถที่อยู่เฉยๆ ก็เป็นแล้วก็ไม่ยอมหายอ่ะค่ะ) สุดท้ายไม่ไหว ก็ต้องให้สามีมารับตอนบ่ายๆ
พอเริ่มเข้าเดือนที่ 4 (ตามที่คุณหมอบอกว่าคนส่วนใหญ่จะหายแพ้) อยู่ๆ สามีก็มีไข้ ไปตรวจที่ รพ. ก็เจอว่าเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ที่กำลังระบาดตอนนั้น คุณหมอบอกว่าควรแยกกันอยู่กับภรรยาเพราะกำลังตั้งครรภ์ แต่มันไม่ทันแล้วค่า พอกลับจาก รพ. มาเท่านั้นและ ไข้ขึ้นจนคนที่บ้านต้องพาไป รพ. ไข้เราขึ้นถึง 39 องศา กำลังรอหมอตรวจก็อาเจียนกันหน้าห้องตรวจเลย พยาบาลเห็นท่าจะไม่ไหวก็เอาเราเข้าห้องฉุกเฉิน ทรมานมาก นอนก็นอนไม่ได้ นั่งก็ไม่ได้ ปวดหลัง ปวดตัว รู้สึกวูบวาบไปหมด ผลตรวจออกมาก็ตามที่คิด ติดไข้หวัดมาจากสามี พยาบาลรีบเจาะให้น้ำเกลือพร้อมฉีดยาแก้ไข้ เพราะกลัวเราช็อค สุดท้ายก็ต้องนอน รพ อยู่ดี แต่คนละ รพ. กับสามีเพราะประกันสังคมอยู่คนละที่กัน
อยู่รพ. ไปได้ 5 วัน ก็ได้กลับไปทำงาน พอไปถึงที่ทำงานหัวหน้าถามว่า ลางานแบบไม่รับเงินเดือนไปเลยมั้ย แล้วก็บอกว่าเราไม่เหมาะกับงานที่ทำ ให้เตรียมตัวย้ายทีมหลังคลอดได้เลยนะ เราก็งงเพราะทำงานมาตรงนี้ 6 ปีแล้ว งานไม่มีปัญหาอะไร ส่งตามกำหนดตลอด
แต่พอหลังคลอดกลับมาจนหลายเดือนแล้ว หัวหน้าเราก็ยังไม่พูดอะไรนะคะ ไม่รู้ว่ารอตำแหน่งทีมอื่นว่างค่อยมาบอกเราหรือว่าอะไร แต่ที่พูดมาทั้งหมดนี้ คืออยากระบายความในใจมากกว่าค่ะ รู้สึกเหมือนโดนหัวหน้าพยายามบีบให้ลาออก ไม่รู้ว่าคนอื่นคิดเห็นว่าอย่างไร หรือมีใครเคยโดนแบบนี้ตอนท้องบ้างคะ มันน้อยใจๆๆ
แชร์ประสบการณ์โดนดราม่าในที่ทำงานตอนท้อง โดนหัวหน้ากระแนะกระแหนอยากเอาเราออก
เราแพ้ท้องหนักมาก อาการหนักคือทั้งแพ้ท้อง อาเจียน เวียนหัว ฮอร์โมนเหวี่ยงมากจนทำงานไม่ไหว แต่ทุกวันก็พยายามฝืนมาทำงานต่อไปด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบค่ะ แต่ด้วยอาการแพ้ท้องที่ค่อนข้างหนักของเราทำให้ตอนบ่ายเริ่มไม่ไหว อาเจียน เวียนหัว จนเดินแทบไม่ได้ ก็ต้องไปพักที่ห้องพยาบาลของบริษัท (คนไม่เคยแพ้ท้องอาจจะไม่เข้าใจความทรมานนะคะ ลองคิดว่าเป็นอาการเมารถที่อยู่เฉยๆ ก็เป็นแล้วก็ไม่ยอมหายอ่ะค่ะ) สุดท้ายไม่ไหว ก็ต้องให้สามีมารับตอนบ่ายๆ
พอเริ่มเข้าเดือนที่ 4 (ตามที่คุณหมอบอกว่าคนส่วนใหญ่จะหายแพ้) อยู่ๆ สามีก็มีไข้ ไปตรวจที่ รพ. ก็เจอว่าเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ที่กำลังระบาดตอนนั้น คุณหมอบอกว่าควรแยกกันอยู่กับภรรยาเพราะกำลังตั้งครรภ์ แต่มันไม่ทันแล้วค่า พอกลับจาก รพ. มาเท่านั้นและ ไข้ขึ้นจนคนที่บ้านต้องพาไป รพ. ไข้เราขึ้นถึง 39 องศา กำลังรอหมอตรวจก็อาเจียนกันหน้าห้องตรวจเลย พยาบาลเห็นท่าจะไม่ไหวก็เอาเราเข้าห้องฉุกเฉิน ทรมานมาก นอนก็นอนไม่ได้ นั่งก็ไม่ได้ ปวดหลัง ปวดตัว รู้สึกวูบวาบไปหมด ผลตรวจออกมาก็ตามที่คิด ติดไข้หวัดมาจากสามี พยาบาลรีบเจาะให้น้ำเกลือพร้อมฉีดยาแก้ไข้ เพราะกลัวเราช็อค สุดท้ายก็ต้องนอน รพ อยู่ดี แต่คนละ รพ. กับสามีเพราะประกันสังคมอยู่คนละที่กัน
อยู่รพ. ไปได้ 5 วัน ก็ได้กลับไปทำงาน พอไปถึงที่ทำงานหัวหน้าถามว่า ลางานแบบไม่รับเงินเดือนไปเลยมั้ย แล้วก็บอกว่าเราไม่เหมาะกับงานที่ทำ ให้เตรียมตัวย้ายทีมหลังคลอดได้เลยนะ เราก็งงเพราะทำงานมาตรงนี้ 6 ปีแล้ว งานไม่มีปัญหาอะไร ส่งตามกำหนดตลอด
แต่พอหลังคลอดกลับมาจนหลายเดือนแล้ว หัวหน้าเราก็ยังไม่พูดอะไรนะคะ ไม่รู้ว่ารอตำแหน่งทีมอื่นว่างค่อยมาบอกเราหรือว่าอะไร แต่ที่พูดมาทั้งหมดนี้ คืออยากระบายความในใจมากกว่าค่ะ รู้สึกเหมือนโดนหัวหน้าพยายามบีบให้ลาออก ไม่รู้ว่าคนอื่นคิดเห็นว่าอย่างไร หรือมีใครเคยโดนแบบนี้ตอนท้องบ้างคะ มันน้อยใจๆๆ