รู้สึกขี้เหร่จนไม่กล้ามีลูก

ยืมไอดีรุ่นน้องมาค่ะ

ความขี้เหร่ของเราตั้งแต่เด็กจนโต สร้างความทรมานให้พ่อแม่และตัวเราเองมาก
พ่อเราตาหน้าดีมาก แม่หน้าตาธรรมดา แต่เราออกมาหน้าตาแย่มากๆ ผิวดำมากดำที่สุดในบ้าน
โหนกกรามใหญ่ จมูกสั้น ตรงตามคอนเซ็ปที่คนด่ากันว่าหน้า......  
ตั้งแต่เล็กๆแม่ดูทุกข์ใจมากเวลาไปไหนกับเรา ต่างกับน้องสาวเราที่หน้าคมสวยผิวขาวเหลือง
ญาติล้วนพูดอย่างเต็มปากว่าเราขี้เหร่ พ่อแม่เราก็บอกว่าคงเป็นกรรมเก่า ขนาดแฟนยังออกเงินให้ไปศัลย์เลย
เราไม่อยากให้เด็กคนนึงต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบเราซ้ำสอง ตอนที่เราถูกคนทักว่าหน้าตาแย่ แม่เราก็ดูทรมานใจไปด้วย ทั้งสงสารเรา ทั้งหดหู่ แม่มักจะบอกใครต่อใครว่า "หน้าเหมือนแม่แหละ" ทั้งที่จริงแล้วไม่เหมือนเลย เราเป็นศูนย์รวมความด้อยของหน้าตาพ่อกับแม่ แม่เคยไม่ให้เราขึ้นแสดงพร้อมเพื่อนคนนึงที่สวยมากด้วย เพราะกลัวทำเพื่อนหมองแล้วจะไม่ได้รางวัล

จริงอยู่ที่ลูกจะออกมาหน้าตายังไงแม่ก็รักและเลี้ยงดู แต่ที่เราห่วงคือ "ความรู้สีกลูก" ค่ะ
ในฐานะที่เกิดมาหน้าตาอัปลักษณ์ชนิดศัลย์แล้วไม่ดี ขอบอกว่าไม่มีความสุขเลยค่ะ
เรื่องความมั่นใจถ้าเรากล้ามั่นใจในตัวเอง มันก็ไม่ต่างจากหลอกตัวเองค่ะ
เราหน้าตาแย่ขนาดแฟนยังกังวลเลยว่าลูกจะได้ยีนแม่มาเยอะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่