นศ.แพทย์นี่นอกจากตัดไส้ติ่งเก่งแล้ว ยังตัดใจเก่งด้วยหรอ

เราเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง ที่ทำงานประจำในวงการบันเทิง
และเพิ่งคุยกับนักศึกษาแพทย์ได้ซักพัก
เค้าฉลาด คุยเก่ง และมีเสน่ห์ในระดับนึง
เราต่างกันค่อนข้างมาก แต่ก็มีบางอย่างที่คล้ายกัน
เราต่างมีอะไรที่อีกฝ่ายไม่มี ทั้งอิสระ และ ความมั่นคง

เราเข้าใจที่เค้าไม่มีเวลา และพอจะรู้ระบบการทำงานว่ามันเหนื่อยหนักหนาขนาดไหน
พอเริ่มรู้ระบบการใช้ชีวิตของเค้า เราคุยกันบ่อย และพยายามที่จะเข้าใจกัน
เรารู้สึกว่าแบบนี้ก็ดีนะ มีคนให้คิดถึง ให้ห่วงก็ดีเหมือนกัน

ละมาวันนึง
เค้าบล๊อคเราใน facebook
ไม่ตอบไลน์ ไม่คุยกับเรา


เคยถามเค้าไปครั้งนึงตอบกลับมาว่า
ไม่เจอคนแบบเรามานานแล้ว ถ้าคุยไปนานๆต้อบชอบเราแน่
แต่ตอนนี้เค้ายังไม่พร้อม เราเป็นได้แค่เพื่อนกัน
ปิดฉากง่ายๆด้วยการหายไป และเป็นได้แค่เฟรนในเฟสบุคที่คุยอะไรก็ไม่ตอบ

เราอยากให้เค้ามาเห็นข้อความนี้
และถามเค้าว่าทุกอย่างมันดูง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
เราผิดหวังมาก็หลายครั้ง แต่การเริ่มต้นกับใครสักคนมันไม่เคยง่ายเลย
พอมาเริ่มกับเค้า แล้วมันจบแบบนี้ใครล่ะ จะไม่คิดถึง

อยากบอกเค้าให้รู้ว่า จริงๆเราสามารถมีคนที่อยู่เป็นกำลังใจให้กันได้นะ
มีกันไว้ให้คิดถึงก็ยังดี ไม่ต้องคุยแต่ต้องมีเหตุผลบอกกันบ้าง

เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เค้าบอกว่าไม่พร้อม หรือเค้ามีคนที่อยู่ในใจและบอกปัดเราไปอย่างงั้น


กลับมาบอกความจริงกับเรา ว่าเราไม่ใช่
ถ้ามันเป็นอย่างงั้น
เราจะได้ไม่ต้องรอเธอไง



อยากถามนศ.แพทย์ที่ผ่านเข้ามาเห็นข้อความนี้
ว่ามีเหตุผลข้อไหนที่เค้าคนนั้นหายไป หรือวิธีที่เราควรทำไหม เช่น ลืมเค้าคนนี้ไปจากชีวิตดี