ถึงแล้วหรือ

๏ ถึงกาลนั้นแล้วหรือ
ใครช่วยยื้อยั้งได้ไหม
ช่วยยืดกาลออกไป
เพื่อผองไทยคลายโศกศัลย์

๏ หนึ่งปีดั่งเพียงครู่
ไทยทุกผู้ยังสุดกลั้น
หยุดได้ไหมพระจันทร์
อยู่ตรงนั้นอย่าเคลื่อนองค์

๏ อย่าให้ถึงเวลา
ใจประชาจะเป็นผง
โปรดอย่าเคลื่อนต่ำลง
โปรดหยัดคงยื้อพระกาล

๏ ราษฎร์พร้อมจะนอนเฝ้า
แม้สิ้นเช้าสิ้นแสงฉาน
ขอเฝ้ายืดยาวนาน
เฝ้ากราบกรานพระภูมี

๏ เศษทุ่มกุมใจหล้า
นาฬิกาช่างเร็วรี่
มิพักสักนาที
แล้วดึกนี้จะอย่างไร

๏ แม้นถึงซึ่งกาลนั้น
ฤๅจะกลั้นน้ำตาไหว
กาลเอ๋ยอย่าเลยไป
โปรดหยุดไว้ตรงนี้ที ๚

...ทุ่มเศษ...