มีเพื่อนๆคนไหนมีทางออกเกี่ยวกับอาการโมโหร้าย ด่าแฟน เมื่อแฟนพูดน้ำเสียงไม่ดีใส่😭 ทุกข์มากเลยค่ะ ระงับอารมณ์ไม่ได้😭

สวัสดีค่ะ  เพื่อนๆ เราอยากแชร์อาการหรือสิ่งที่เราเป็นอยู่ซึ่งเรารู้สึกทุกข์กับอาการของตัวเอง บางครั้งก็คิดว่าเราเป็นโรคจิตหรือป่าว
เริ่มเรื่องเลยนะคะ คร่าวๆก็คือ เราเป็นคนที่ห่วงแฟนมาก ไม่อยากให้แฟนลำบาก แล้วก็รักแฟนมาก วันนึงแฟนเรานั่งรถไปทำงาน(บางวันก็ขับรถยนต์ไปแล้วแต่ถ้ารีบแต่ถ้าไม่รีบก็นั่งรถประจำทาง)พอตกเย็นวันนั้นเค้าก็นั่งรถกลับจากที่ทำงานมาลงรถที่แห่งหนึ่งเพื่อที่จะต่อรถซอยเข้าหมู่บ้านแต่แล้วฝนก็ตก ซึ่งในขณะนั้นเราเลิกงานแล้วกำลังขับรถกลับบ้านก็เลยบอกกับเค้าว่ารออยู่ตรงนั้นน่ะ เดี๋ยวเราขับรถไปรับ เพราะถ้านั่งรถซอยเข้าบ้านก็จะเปียก เพราะฝนเริ่มตกหนักแล้วซึ่งตอนนั้นที่เราถามเค้าเราขับรถเข้าหมู่บ้านแล้วแต่เราแวะซื้อข้าวให้เค้าอยู่ เค้าก็ถามเราว่าเราอยู่ไหน เราเลยตอบว่าอยู่แถวบ้าน เค้าเลยบอกเราว่างั้นเข้าบ้านไปเลยไม่ต้องมารับ แต่เราบอกว่าเราจะไปรับเพราะเราขับรถยนต์ ไม่ได้ลำบากและไม่เปียกฝน(ที่เพิ่งถามเค้าเพราะก่อนหน้านี้ก็ทะเลาะกัน เลยไม่คุยโทรศัพท์กับเค้าเลยเพิ่งมาโทถามว่าเค้าอยู่ไหนตอนที่เราเลี้ยวรถมาซื้อข้าวในหมู่บ้านแล้ว) แล้วเค้าก็พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด รำคานเราว่าจะมาทำไม เราก็ตอบกลับไปว่าเป็นห่วง เค้าก็พูดว่าจะมาทำไมเปลืองน้ำมัน เราเลยพูดต่อไปว่านี่รถเรานะ เราเป็นเจ้าของรถเรายังไม่พูดเลยว่าเปลืองน้ำมัน แล้วเราเลยพูดขึ้นว่าถ้าวันนี้สลับกันเป็นเรายืนรอรถแล้วเค้าขับรถ เค้าก็คงจะวนรถเข้าบ้านเลยใช่ไหม ไม่มารับเรา แล้วเค้าก็บอกว่าไม่ได้พูดนะ เราพูดเองหาว่าเราหาเรื่อง เราแค่พูดเฉยๆแล้วเค้าก็มาทำเสียงรำคานหงุดหงิดใส่ เราก็งงว่าเค้าเป็นอะไร แค่เรามารับเค้า เป็นห่วงเค้ามันน่ารำคานมากเลยหรอ แล้วทีนี้เราก็ระงับอารมณ์ตัวเองไม่ได้ก็สติแตก ด่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเราก็ขึ้นกูคือเราเสียใจที่เราเป็นห่วงเค้าแต่เค้ากลับไม่เห็นค่าแล้วยังชอบพูดน้ำเสียงรำคานและหงุดหงิดใส่ แล้วเหตุการณ์ล่าสุดคือเค้าหยุดงานมีนัดหมอทำฟัน ซึ่งเป็นเวลาใกล้เคียงตอนเราเลิกงานพอดี เราเลยบอกอีกอะว่าเดี๋ยวเราไปรับน่ะ ทางผ่านเข้าบ้านพอดี ซึ่งตอนที่เรากำลังจะออกจากที่ทำงานเราทักไลน์ไปเค้าไม่อ่าน เราเลยคิดว่าเค้าน่าจะเข้าห้องหมอไปแล้ว แต่ผ่านไปซัก 10 นาทีเค้าอ่านไลน์แล้วตอบกลับมา ซึ่งเราก็งง ทำไมไม่ต้อง ไมบอกเราว่ายังนั่งรอหมออยู่เราจะได้กะเวลาขับรถถูกว่าเราต้องไปทางไหน ซึ่งวันนั้นรถติดมากกกกก เราต้องเปลี่ยนเส้นทางที่เคยขับกลับเพื่อไปให้ทันเค้าทำฟันเสร็จ เพราะเค้าบอกไม่อยากนั่งรอเพราะไม่มีอะไรทำ เราก็รีบเพื่อที่จะให้เค้าไม่ต้องรอนาน พอเค้าออกจากห้องหมอ ไลน์มาหาเรา เราก็ถามอ่าว!เสร็จแล้วหรอ?เค้าบอกเสร็จแล้วเราก็ถามว่าแล้วก่อนหน้าที่ไลน์ไป ทำไมไม่อ่าน ทำอะไร ตอบเราสักนิดว่าเข้าห้องรึไม่เข้าเราจะได้กะเวลาถูก เพราะถ้ารู้ว่าไปไม่ทันเราจะได้ไม่ต้องรีบ ซึ่งเค้าไมาได้บอก แต่เรากลับขับรถอย่างรีบและไวมาก แซงได้คือแซง ด้วยความที่ห่วงเค้ามากจนไม่นึกถึงตัวเอง รู้แค่ว่าต้องไปรับให้ทัน แล้วพอได้โทรคุยกันเราก็ถามว่าทำไมไม่ตอบ ทำอะไร ก็บอกตอนหลังว่าอ่านอะไรสักอย่าง ซึ่งเราต้องขับรถกลับไม่บอกเราให้รู้เรื่องแล้วสุดท้ายเราก็ไปไม่ทัน เราก็เลยบอกว่าทำไมไม่บอกว่าเข้าห้องหมอ เค้าบอกหมอเรียกพอดี ซึ่งก่อนน่านี้มีเวลาว่างแต่ไม่อ่าน ไม่บอก เราเลยพูดว่ารู้ไม๊ว่าเรารีบแค่ไหนเพื่อไม่ให้เค้ารอ แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ"ก็ไม่ได้บอกให้รีบหนิ่,ไม่ได้ว่าอะไรเลย"พูดเหมือนเราอะ เราเลยโมโหก็เลยขึ้นกุแล้วเค้าก็มาตัดสายเราทิ้ง(ซึ่งเราเกียจการตัดสายทิ้งมากเคยบอกแล้วว่าห้ามทำ) ก็เลยยิ่งโมโห ก็เลยยิ่งโมโหร้องไห้ คิดตลอดทางที่ขับรถว่า"ความห่วงใยของเราที่มีให้เค้าถูกตอบแทนด้วยคำพูดน้ำเสียงแย่และน้ำตาเราเองหรอ"และเราก็สติแตกด่าๆๆๆๆๆระงับอารมณ์ไม่อยู่ สุดท้ายเราเลยบอกเค้าไปว่า เราจะไม่ห่วง ไม่แคร์ ไม่สนใจอะไรเค้าอีกต่อไปแล้วอย่าว่าเราใจดำ (ประมาณนี้ค่ะ)
สรุปแล้วเราเป็นโรคจิตหรือป่าว,รึเราควรปล่อยวางและปล่อยเค้าไป,รึเราไม่ควรคบกันอีก