คือเรื่องมีอยู่ว่า เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงตอนเข้ามาเรียนตอนปี 1 ก็ได้ทำงานร่วมกับเค้าเพราะว่าได้อยู่กลุ่มเดียวกัน แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากค่ะ เพราะโดยส่วนตัวเราแล้วเป็นเด็กกิจกรรม แต่เขาดูออกไปทางเรียนมากกว่า พอขึ้นมาปี 2 ก็ไม่ค่อยได้คุยกันนะคะ จะได้คุยกันก็ตอนทำงานข้างๆกัน ซึ่งกลุ่มเรากลุ่มเค้าจะอยู่ติดกันเลยมีโอกาสได้คุยกันบ้าง ก็ไม่มีอะไรไปมากกว่านั้น พอขึ้นมาปี 3 ที่เรียนของเราอยู่ใกล้กันค่ะ เรานั่งเรียนชั้น2 ใกล้อาจารย์เลย ส่วนเค้านั่งเรียนชั้น3 ฝั่งซ้ายมือเรา ซึ่งเวลาเรานั่งเรียนก็จะเห็นเขาในแนวสายตาที่มองเห็นได้ค่ะ ซึ่งช่วงหลังๆเราไม่รู้ว่าเรารู้สึกไปเองรึป่าว รู้สึกเหมือนว่ามีคนกำลังมอง แต่เราก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองค่ะ
จนมาวันนึงเราได้แสดงงานของคณะค่ะ เป็นการแสดงของรุ่นพี่ให้รุ่นน้องดู ซึ่งวันซ้อมก่อนวันแสดงจริงเราก็ซ้อมจนถึงดึกประมาณ4-5ทุ่มเลยค่ะ เพื่อนกลุ่มเราที่เป็นผู้หญิงก็กลับกันหมดแล้ว เหลือแค่เราคนเดียวค่ะ ซึ่งที่ซ้อมกับหอเราก็ไกลพอสมควร อีกอย่างมันดึกแล้วเราก็ไม่อยากเดินกลับคนเดียวค่ะ เราเลยรอเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายที่ทำงานฝ่ายสถานที่ขนเวทีเสร็จเพื่อจะเดินกลับด้วยกัน เพราะหอเราอยู่ใกล้กันค่ะ พอเพื่อนเราที่ขนของเสร็จก็เดินมาหาเรา แล้วจู่ๆเขาก็เดินเข้ามาหาเราแล้วแซวเราอะไรซักอย่างนี่แหละจำไม่ได้ ไอ่เราทำตัวไม่ถูกเลยตีเขาเล่นๆกลับไป1ครั้ง แล้วก็รีบเดินออกจากตรงนั้น -..-
นี่ยังงงตัวเองเลยว่าจะเดินหนีทำไมฟ่ะ
พอถึงวันแสดงจริง เราก็แสดงไป พอแสดงเสร็จก็จะมีวงดนตรีของเพื่อนเราขึ้นไปร้อง เราก็เป็นเฮฮาเป็นปกติ แต่ก็ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึป่าว ตอนที่เราเต้นอยู่เราสังเกตว่าเขาพยายามมาอยู่ใกล้เรา เพราะว่าเราหันไปเจอเขาว่ายืนอยู่ด้านหลัง ละพอซักพักหันกลับไปอีกทีเขาก็หายไปแล้ว ส่วนเราก็ย้ายไปอยู่อีกฝั่งของเวทีตรงที่กลุ่มเพื่อนเราอยู่ซึ่งอยู่หน้าสุดของเวที เราก็เต้นไปซักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมองเราก็เลยหันไป เจอเขาพอดี เราก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจเต้นของเราไป ตอนกลางๆเพลงมันก็จะมีคนจับไล่กันต่อเป็นรถไฟละวิ่งรอบงาน เราก็เห็นเขาจับไหล่เพื่อนละวิ่งมาหยุดตรงหน้าเราพอดี เราก็ทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะทำไง เลยผลักเพื่อนของเราไปแทรกระหว่างเขากับเราแทน พอเต้นไปได้ซักพักเขาก็หายไปเลย ไอ่เราก็รู้สึกผิด
ทำตัวเหมือนรังเกียจเขาเลย
หลังจากวันนั้นก็ไม่มีอะไร เราก็มาเรียนกันตามปกติ พอเจอก็ไม่ค่อยได้ทักทายกันหรอก ส่วนมากเราจะชอบไปแกล้งผู้ชายในกลุ่มเพื่อนเขามากกว่า
จนวันนึงเราได้ไปเล่นที่คอนโดเพื่อนงี้ ก็แบบหมุนขวด ถ้าขวดหยุดที่ใครให้พูดความจริง ขวดมันหยุดหรือไม่หยุดที่เรานี่แหละจำไม่ได้ละ ละเพื่อนก็เลยถามเราว่ามีคนคุย หรือมีอะไรในใจรึป่าว เราก็ไม่รู้จะทำไง เราไม่กล้าพูดไม่กล้าบอกเพื่อนเลย เพราะเรื่องทั้งหมดอาจเป็นเราที่คิดไปเองคนเดียวก็ได้ แต่สุดท้ายเพื่อนเราก็เค้นออกมาจนหมดเปลือก เราก็พูดประมาณว่า อย่างเราสวยก็ไม่สวย ดำก็ดำ อ้วนก็อ้วนจะมีคนมาชอบจริงหรอว่ะ เพื่อนก็บอกเขาอาจะชอบที่นิสัยก็ได้ แล้วเพื่อนก็บอกว่าจะลองช่วยแอบสังเกตดู
จนวันนึงเราจึงแกล้งลองทักเขาไปแบบประมาณให้ช่วยทำสไลด์งานแบบภาพเคลื่อนไหว เราก็แบบแกล้งคุยแบบหยอดๆไปงี้เพื่อจะลองดูว่าเขาจะชวนคุยต่อมั้ย แต่สุดท้ายงานจบ บทสนทนาก็จบ เราก็เลยคิดว่าเขาคงไม่ชอบเราแหละ เราคิดไปเองทั้งนั้น หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้เจอเขา ก็เจอเฉพาะเวลาเรียน ตอนเรียนก็รู้สึกว่ามีคนมองอยู่ แต่ก็มองน้อยลงกว่าแต่ก่อน ก็เคยคิดว่าช่างมันเถอะไม่มีอะไรหรอก
พอมาอีกวันนึง คืองานรับน้อง เราก็เหนื่อยมาก เหนื่อยแบบไม่ไหวแล้ว เราก็เข้าไปนั่งกินข้าวในโรงยิมคนเดียว ตอนแรกก็เงยหน้ามองออกไปตรงประตูเห็นเขาเดินผ่านมาพอดี เราก็เลยรีบก้มหน้าแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น ในใจก็คิดว่า เขาจะเดินเข้ามามั้ยว่ะ ตอนก้มหน้าก็เห็นเงามีคนเดินเข้ามาแล้ว พอเงยหน้าขึ้นไปก็พบว่าเป็นเขาจริงๆด้วย เขาก็เข้ามาพูดคุยกับเรา ชวนคุยนั่นนี่ เราก็ใจเต้นแรงอยู่ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยเดินออกไปบอกว่าจะไปเอาน้ำ ....หนีอีกแล้วเรา....
จนมามีอีกวันเราก็มีเรียนแลปตอนเช้าส่องกล้องจุลทรรศน์ เพื่อนกลุ่มเราก็มาเรียนสายบ้าง ไม่เข้าแลปบ้าง ก็เลยเหลือเราคนเดียว ตอนส่องกล้องก็แอบมองหาเขา แล้วลองคิดในใจว่ากูอยู่คนเดียวแล้ว จะมาหากูมั้ยน้าาาา พอทันทีที่ส่องกล่องอยู่ กล้องข้างๆก็มีคนมาดูเช่นกัน เราก็เลยเงยหน้าขึ้นดู ปรากฏว่าเป็นเขาจริงๆ ตอนเราไปส่องกล้องตัวอื่นๆอีก ข้างๆก็จะเป็นเขาอีกเหมือนเดิม พอเพื่อนกลุ่มเรามา เขาก็เลยเหมือนจะเดินออกไป ละก็ไม่เห็นเขาอีกเลน สงสัยกลับหอไปนอนละมั้ง
พอหลังๆก็ไม่ได้มีอะไรที่ทำให้เราใกล้กันหรอก เพราะส่วนใหญ่เราก็จะอยู่กับแก๊งของเรา เขาก็จะอยู่กับเพื่อนผู้ชายของเขา เราก็จะเจอกันเฉพาะเวลาเรียน ที่นั่งประจำของเราและเขา
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพราะว่าเราอยากปรึกษาเพื่อนว่าเราจะทำยังไงดี เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เราแอบชอบเพื่อนอีกคนอยู่ตั้งแต่ปี1เลย แต่ว่าเขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคทุกอย่างทั้งเรียนเก่ง เล่นบอล ขาว จมูกโด่ง นิสัยดี ช่วยเหลือเพื่อน เสียอย่างเดียวคือเตี้ย เขาก็ยังไม่มีแฟน แต่ก็เคยมีแหละสวย
แต่เลิกกันแล้ว ในใจลึกๆของเราก็แอบหวังให้เขาสนใจเราบ้าง แต่คงไม่มีทางหรอกที่เขาจะมาชอบเรา และช่วงหลังๆนี้เรายังรู้สึกเลยว่าตกลงเราชอบใครกันแน่ ระหว่างคนที่แอบชอบมาตั้งนาน กับคนที่เราก็คิดไปเองว่าเขามาชอบเรา นี่ก็จะลองทักแชทไปคุยกับคนที่คิดว่าเขามาชอบเรา ไอ่เรามันก็ไม่กล้า ไม่รู้จะขึ้นต้นประโยคยังไง ถ้าเขาไม่ได้ชอบเราจริงก็กลัวจะโป๊ะ เฮ้ออออ หมดหนทางจริงๆ ก็เลยจะมาขอคำแนะนำจากเพื่อนๆในพันทิปดูนะคะว่าเราควรทำยังไงดี
#ช่วยตอบด้วยนะคะ #please🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼
สับสนในความรู้สึกของตัวเอง ควรทำอย่างไรดีคะ?
จนมาวันนึงเราได้แสดงงานของคณะค่ะ เป็นการแสดงของรุ่นพี่ให้รุ่นน้องดู ซึ่งวันซ้อมก่อนวันแสดงจริงเราก็ซ้อมจนถึงดึกประมาณ4-5ทุ่มเลยค่ะ เพื่อนกลุ่มเราที่เป็นผู้หญิงก็กลับกันหมดแล้ว เหลือแค่เราคนเดียวค่ะ ซึ่งที่ซ้อมกับหอเราก็ไกลพอสมควร อีกอย่างมันดึกแล้วเราก็ไม่อยากเดินกลับคนเดียวค่ะ เราเลยรอเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายที่ทำงานฝ่ายสถานที่ขนเวทีเสร็จเพื่อจะเดินกลับด้วยกัน เพราะหอเราอยู่ใกล้กันค่ะ พอเพื่อนเราที่ขนของเสร็จก็เดินมาหาเรา แล้วจู่ๆเขาก็เดินเข้ามาหาเราแล้วแซวเราอะไรซักอย่างนี่แหละจำไม่ได้ ไอ่เราทำตัวไม่ถูกเลยตีเขาเล่นๆกลับไป1ครั้ง แล้วก็รีบเดินออกจากตรงนั้น -..-
นี่ยังงงตัวเองเลยว่าจะเดินหนีทำไมฟ่ะ
พอถึงวันแสดงจริง เราก็แสดงไป พอแสดงเสร็จก็จะมีวงดนตรีของเพื่อนเราขึ้นไปร้อง เราก็เป็นเฮฮาเป็นปกติ แต่ก็ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึป่าว ตอนที่เราเต้นอยู่เราสังเกตว่าเขาพยายามมาอยู่ใกล้เรา เพราะว่าเราหันไปเจอเขาว่ายืนอยู่ด้านหลัง ละพอซักพักหันกลับไปอีกทีเขาก็หายไปแล้ว ส่วนเราก็ย้ายไปอยู่อีกฝั่งของเวทีตรงที่กลุ่มเพื่อนเราอยู่ซึ่งอยู่หน้าสุดของเวที เราก็เต้นไปซักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมองเราก็เลยหันไป เจอเขาพอดี เราก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจเต้นของเราไป ตอนกลางๆเพลงมันก็จะมีคนจับไล่กันต่อเป็นรถไฟละวิ่งรอบงาน เราก็เห็นเขาจับไหล่เพื่อนละวิ่งมาหยุดตรงหน้าเราพอดี เราก็ทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะทำไง เลยผลักเพื่อนของเราไปแทรกระหว่างเขากับเราแทน พอเต้นไปได้ซักพักเขาก็หายไปเลย ไอ่เราก็รู้สึกผิด
หลังจากวันนั้นก็ไม่มีอะไร เราก็มาเรียนกันตามปกติ พอเจอก็ไม่ค่อยได้ทักทายกันหรอก ส่วนมากเราจะชอบไปแกล้งผู้ชายในกลุ่มเพื่อนเขามากกว่า
จนวันนึงเราได้ไปเล่นที่คอนโดเพื่อนงี้ ก็แบบหมุนขวด ถ้าขวดหยุดที่ใครให้พูดความจริง ขวดมันหยุดหรือไม่หยุดที่เรานี่แหละจำไม่ได้ละ ละเพื่อนก็เลยถามเราว่ามีคนคุย หรือมีอะไรในใจรึป่าว เราก็ไม่รู้จะทำไง เราไม่กล้าพูดไม่กล้าบอกเพื่อนเลย เพราะเรื่องทั้งหมดอาจเป็นเราที่คิดไปเองคนเดียวก็ได้ แต่สุดท้ายเพื่อนเราก็เค้นออกมาจนหมดเปลือก เราก็พูดประมาณว่า อย่างเราสวยก็ไม่สวย ดำก็ดำ อ้วนก็อ้วนจะมีคนมาชอบจริงหรอว่ะ เพื่อนก็บอกเขาอาจะชอบที่นิสัยก็ได้ แล้วเพื่อนก็บอกว่าจะลองช่วยแอบสังเกตดู
จนวันนึงเราจึงแกล้งลองทักเขาไปแบบประมาณให้ช่วยทำสไลด์งานแบบภาพเคลื่อนไหว เราก็แบบแกล้งคุยแบบหยอดๆไปงี้เพื่อจะลองดูว่าเขาจะชวนคุยต่อมั้ย แต่สุดท้ายงานจบ บทสนทนาก็จบ เราก็เลยคิดว่าเขาคงไม่ชอบเราแหละ เราคิดไปเองทั้งนั้น หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้เจอเขา ก็เจอเฉพาะเวลาเรียน ตอนเรียนก็รู้สึกว่ามีคนมองอยู่ แต่ก็มองน้อยลงกว่าแต่ก่อน ก็เคยคิดว่าช่างมันเถอะไม่มีอะไรหรอก
พอมาอีกวันนึง คืองานรับน้อง เราก็เหนื่อยมาก เหนื่อยแบบไม่ไหวแล้ว เราก็เข้าไปนั่งกินข้าวในโรงยิมคนเดียว ตอนแรกก็เงยหน้ามองออกไปตรงประตูเห็นเขาเดินผ่านมาพอดี เราก็เลยรีบก้มหน้าแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น ในใจก็คิดว่า เขาจะเดินเข้ามามั้ยว่ะ ตอนก้มหน้าก็เห็นเงามีคนเดินเข้ามาแล้ว พอเงยหน้าขึ้นไปก็พบว่าเป็นเขาจริงๆด้วย เขาก็เข้ามาพูดคุยกับเรา ชวนคุยนั่นนี่ เราก็ใจเต้นแรงอยู่ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยเดินออกไปบอกว่าจะไปเอาน้ำ ....หนีอีกแล้วเรา....
จนมามีอีกวันเราก็มีเรียนแลปตอนเช้าส่องกล้องจุลทรรศน์ เพื่อนกลุ่มเราก็มาเรียนสายบ้าง ไม่เข้าแลปบ้าง ก็เลยเหลือเราคนเดียว ตอนส่องกล้องก็แอบมองหาเขา แล้วลองคิดในใจว่ากูอยู่คนเดียวแล้ว จะมาหากูมั้ยน้าาาา พอทันทีที่ส่องกล่องอยู่ กล้องข้างๆก็มีคนมาดูเช่นกัน เราก็เลยเงยหน้าขึ้นดู ปรากฏว่าเป็นเขาจริงๆ ตอนเราไปส่องกล้องตัวอื่นๆอีก ข้างๆก็จะเป็นเขาอีกเหมือนเดิม พอเพื่อนกลุ่มเรามา เขาก็เลยเหมือนจะเดินออกไป ละก็ไม่เห็นเขาอีกเลน สงสัยกลับหอไปนอนละมั้ง
พอหลังๆก็ไม่ได้มีอะไรที่ทำให้เราใกล้กันหรอก เพราะส่วนใหญ่เราก็จะอยู่กับแก๊งของเรา เขาก็จะอยู่กับเพื่อนผู้ชายของเขา เราก็จะเจอกันเฉพาะเวลาเรียน ที่นั่งประจำของเราและเขา
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพราะว่าเราอยากปรึกษาเพื่อนว่าเราจะทำยังไงดี เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เราแอบชอบเพื่อนอีกคนอยู่ตั้งแต่ปี1เลย แต่ว่าเขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคทุกอย่างทั้งเรียนเก่ง เล่นบอล ขาว จมูกโด่ง นิสัยดี ช่วยเหลือเพื่อน เสียอย่างเดียวคือเตี้ย เขาก็ยังไม่มีแฟน แต่ก็เคยมีแหละสวย
#ช่วยตอบด้วยนะคะ #please🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼