สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแชร์ ปสก.ชีวิตรักแบบฟ้าหลังฝนให้กับหลายคนที่กำลังเศร้า หรือโสดมานาน ไม่เจอคนที่ใช่สะทีได้อ่านกัน
เรื่องราวนี้เกินขึ้นเมื่อกลางปี 59 พ่อเราป่วยหนักจนต้องเข้า รพ. เราทำงานอยู่กทม. ต้องย้ายกลับมาดูแลพ่อที่ ตจว. ทำให้ต้องเลิกกับแฟนที่คบกันมา 4 ปี พอพ่อหายดีแล้ว เราจึงกลับมาหางานใน กทม. และต้องหาที่อยู่ใหม่ เพราะก่อนหน้านี้อยู่กับแฟน พอได้ที่พัก ก็เริ่มออกหางาน โชคดีที่พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ซึ่งตอนนั้นว่างงานอยู่เกือบ 2 เดือน ช่วงนั้นเป็นช่วงชีวิตที่แย่มากๆ ทั้งเหงา อ้างว้าง ร่างกายไม่แข็งแรง ป่วยนอน รพ. คนเดียวก็เคยมาแล้ว จำได้ว่าตอนนั้นเที่ยวเกือบทุกคืน เหมือนเป็นโรคซึมเศร้า นั่งๆ อยู่ก็ร้องไห้ ไม่อยากอยู่คนเดียว เลยตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการไปเที่ยวสิงค์โปรคนเดียว เพื่อลืมทุกสิ่งและเปิดโอกาสให้ตัวเองกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ การไปเที่ยวครั้งนี้ทำให้รู้ว่าเลิกเศร้าแล้วหาแฟนดีๆ ใหม่ดีกว่า และเป็นที่มาของเดทนานาชาติอีก 10 ครั้ง
เดทครั้งที่ 1 : คนญี่ปุ่น
ตอนที่ไปเที่ยวสิงค์โปรคนเดียว ได้นัดเจอกับคนญี่ปุ่นที่มาทำงานที่สิงค์โปรที่เพิ่งรู้จักกัน แต่รู้สึกไม่โอเค ผช เอาแต่เล่นเกมโปเกม่อน และไม่เลี้ยงข้าวด้วย เหอะๆ บาย
เดทครั้งที่ 2 : คนเกาหลี
ระหว่างที่ไปเที่ยวคนเดียวที่สิงค์โปร ได้เจอคนเกาหลี ที่มาเที่ยวเหมือนกัน เค้าจู่โจมเข้ามาขอ Kakao กับเรา และเราก็ได้คุยกัน แต่ด้วยภาษา Eng แย่ด้วยกันทั้งคู่ คุยกันไม่รู้เรื่องเลยขอบาย
เดทครั้งที่ 3 : คนเกาหลี
มาคราวนี้ Comeback to Bkk แล้ว สถานะยังเป็นคนตกงาน และได้มีโอกาสรู้จักกับหนุ่มเกาหลี (อีกแล้ว) คือผู้ชายคนนี้ทั้งหล่อ สูง ขาว ตี๋ หุ่นดี ดีตรงสเปคเราทุกอย่าง แถมสุภาพด้วย เราเดทด้วยกันอยู่หลายครั้ง จนเกือบจะได้เป็นแฟน เพราะผู้เกาคนนี้เพิ่งย้ายมาอยู่ไทย บวกกับเรายังว่างงาน เลยได้เจอกันบ่อยมากๆ เค้าเหมือนจะจีบเรา ทำดีทุกอย่าง สุดท้ายเราถูกเท จ้าา.. งงมาก ทุกวันนี่ยังแอบเสียดายอยู่เลย ไม่รู้เราไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจ ล่าสุดเค้าลบ FB เราด้วย เราเลยเอาแอคเคาท์ปลอมไปส่อง คือตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่ และเป็นคนไทยสะด้วย เห็นโพสต์รูปประกาศคบกันหลังจากเทเราได้ประมาณ 1-2 เดือนเอง ฮื้ออ.
เดทครั้งที่ 4 : คนไทย
หลังจากที่ครองตัวเป็นโสดก็เที่ยวหนักมาก จนมาวันนึงก็ไปเที่ยวปกติ และวันนั้นเองรุ่นพี่พาเพื่อนมาด้วย เลยปิ้งกันสะงั้น คุยกันได้ไม่นาน ผช. ขอ... เราเรยบายจ้าาา (แต่ผู้นางงานดี การศึกษาก็ดี)
เดทครั้งที่ 5 : คนเกาหลี
วงวารมาก เจอคนเกาหลีอีกแล้ว เดทครั้งนี้ไม่ค่อยน่าจดจำ ผู้เกางานดี แต่นางมีแฟนแล้ว บายคร่า
เดทครั้งที่ 6 : คนกัมพูชา
ฟังไม่ผิดค่ะ คนกัมพูชาจริงๆ แต่ไปโตที่แคนนาดา เรยมีความอินเตอร์หน่อยๆ พีคมาก เจอกันวันเดียว ชวนไปดูหนังต่อที่ห้อง บายค่า
เดทครั้งที่ 7 : คนไทย
มาตอนนี้เราได้งานใหม่ละจ้า ชิวิตดีขึ้นนิดนึงอย่างน้อยก็มีอะไรทำ และที่ทำงานใหม่นี่เองเรา Hot มาก ที่ออฟฟิต หนุ่มๆ จีบตรึม แต่เราตัดสินใจออกเดทกับพี่คนนึง ซึ่งพี่คนนี้โปรไฟล์ดีมากๆ การศึกษาดี (จบ ตปท.) หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ ฐานะก็ดีมากเช่นกัน แต่เรานิสัยแย่มากเอง มีคนคุยหลายคน เลยเทๆ เค้าไป
เดทครั้งที่ 8 : คนญี่ปุ่น
ฮ่าๆ เจแปนนิส สไตล์ อีกละจ้า มาคนนี้อายุมากกว่าเรา 12 ปี นิสัยดีมากๆ อบอุ่น สุภาพ ดูดี มีความรู้ เป็นคนญี่ปุ่นที่ไปเรียนและทำงานที่เมกา คือดีไปหมด แต่สุดท้ายเค้าก็ต้องกลับเมกา โดนเทอีกตามเคย
เดทครั้งที่ 9 : คนไทย
งุงิ มาคราวนี้รุ่นพี่ที่เราเคยแอบปลื้มสมัยเรียนมาจีบจ้า พีคหนักมาก พี่เค้าดูแลเราดีมาก แต่รักแท้แพ้ระยะทาง พี่เค้าต้องไปทำงาน ตปท. นานๆ ถึงจะมาไทยทีนึง เราเลยต่างคนต่างเทๆ กันและหายกันไป เหมือนตอนสมัยเรียนเลย เห้อ
เดทสุดท้าย : คนไทย
และแล้วฟ้าก็ประทาน..เนื้อคู่ ที่เป็นคนดี จริงใจมาให้ เดทครั้งนี้ เราเองเฉยๆ มาก เพราะชินกับการถูกเท และผิดหวัง ไม่คิดจะเจอคนดีๆ แล้วละ แต่หลังจากเดทวันนั้น พี่เค้าก็อยากเจอเราอีก มารับ-ส่ง ไปโน่นนี่ พาไปเจอเพื่อนเค้า และไม่นานเค้าก็ขอเราเป็นแฟนมาถึงวันนี้ 8 เดือนแล้วค่ะ ที่เราคบกัน เค้าดูแลเราดีมากๆ เป็นคนดี ขยันทำงาน หน้าที่การงาน ฐานะ การศึกษาและสังคมก็ดีกว่าเรามากๆ เรายังไม่คิดเลยว่าจะมาเจอคนดีๆ แบบนี้
นี่ละชีวิตโสดในช่วง 6 เดือน ตอนแรกหมดหวังกับความรักไปสะแล้ว เคยคิดว่าจะหาเงินเยอะๆ แล้วอยู่เป็นโสดไปตลอด และคงจะไม่เจอคนดีๆ อีกแล้ว แต่พอเปลี่ยนความคิดใหม่ ว่าจะต้องเจอคนดีๆ ความคิดดีๆ ดึงดูดคนดีๆ เข้ามา เรามีความเชื่อเรื่องกฎแรงดึงดูดของนิวตัน และเชื่อว่าทุกคนที่ผ่านเข้ามาล้วนเป็นคนในอุดมคติของเราทั้งสิ้น เพราะเราชอบคนที่เป็นคนดี ดูดี การศึกษาดี หน้าที่การงานดี ฐานนะ Ok ซึ่งทุกคนที่ผ่านมาก็มีคุณสมบัตินั้นแต่ด้วยเหตุผลบางประการทำให้เราไปต่อด้วยกันไม่ได้ เราเอาใจช่วยคนที่อ่านกระทู้นี้ให้เจอรักแท้ไวๆ สะทีนะคะ
แชร์ ปสก. 10 เดทนานาชาติ ใน 6 เดือน กว่าจะเจอคนที่ใช่
เรื่องราวนี้เกินขึ้นเมื่อกลางปี 59 พ่อเราป่วยหนักจนต้องเข้า รพ. เราทำงานอยู่กทม. ต้องย้ายกลับมาดูแลพ่อที่ ตจว. ทำให้ต้องเลิกกับแฟนที่คบกันมา 4 ปี พอพ่อหายดีแล้ว เราจึงกลับมาหางานใน กทม. และต้องหาที่อยู่ใหม่ เพราะก่อนหน้านี้อยู่กับแฟน พอได้ที่พัก ก็เริ่มออกหางาน โชคดีที่พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ซึ่งตอนนั้นว่างงานอยู่เกือบ 2 เดือน ช่วงนั้นเป็นช่วงชีวิตที่แย่มากๆ ทั้งเหงา อ้างว้าง ร่างกายไม่แข็งแรง ป่วยนอน รพ. คนเดียวก็เคยมาแล้ว จำได้ว่าตอนนั้นเที่ยวเกือบทุกคืน เหมือนเป็นโรคซึมเศร้า นั่งๆ อยู่ก็ร้องไห้ ไม่อยากอยู่คนเดียว เลยตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการไปเที่ยวสิงค์โปรคนเดียว เพื่อลืมทุกสิ่งและเปิดโอกาสให้ตัวเองกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ การไปเที่ยวครั้งนี้ทำให้รู้ว่าเลิกเศร้าแล้วหาแฟนดีๆ ใหม่ดีกว่า และเป็นที่มาของเดทนานาชาติอีก 10 ครั้ง
เดทครั้งที่ 1 : คนญี่ปุ่น
ตอนที่ไปเที่ยวสิงค์โปรคนเดียว ได้นัดเจอกับคนญี่ปุ่นที่มาทำงานที่สิงค์โปรที่เพิ่งรู้จักกัน แต่รู้สึกไม่โอเค ผช เอาแต่เล่นเกมโปเกม่อน และไม่เลี้ยงข้าวด้วย เหอะๆ บาย
เดทครั้งที่ 2 : คนเกาหลี
ระหว่างที่ไปเที่ยวคนเดียวที่สิงค์โปร ได้เจอคนเกาหลี ที่มาเที่ยวเหมือนกัน เค้าจู่โจมเข้ามาขอ Kakao กับเรา และเราก็ได้คุยกัน แต่ด้วยภาษา Eng แย่ด้วยกันทั้งคู่ คุยกันไม่รู้เรื่องเลยขอบาย
เดทครั้งที่ 3 : คนเกาหลี
มาคราวนี้ Comeback to Bkk แล้ว สถานะยังเป็นคนตกงาน และได้มีโอกาสรู้จักกับหนุ่มเกาหลี (อีกแล้ว) คือผู้ชายคนนี้ทั้งหล่อ สูง ขาว ตี๋ หุ่นดี ดีตรงสเปคเราทุกอย่าง แถมสุภาพด้วย เราเดทด้วยกันอยู่หลายครั้ง จนเกือบจะได้เป็นแฟน เพราะผู้เกาคนนี้เพิ่งย้ายมาอยู่ไทย บวกกับเรายังว่างงาน เลยได้เจอกันบ่อยมากๆ เค้าเหมือนจะจีบเรา ทำดีทุกอย่าง สุดท้ายเราถูกเท จ้าา.. งงมาก ทุกวันนี่ยังแอบเสียดายอยู่เลย ไม่รู้เราไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจ ล่าสุดเค้าลบ FB เราด้วย เราเลยเอาแอคเคาท์ปลอมไปส่อง คือตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่ และเป็นคนไทยสะด้วย เห็นโพสต์รูปประกาศคบกันหลังจากเทเราได้ประมาณ 1-2 เดือนเอง ฮื้ออ.
เดทครั้งที่ 4 : คนไทย
หลังจากที่ครองตัวเป็นโสดก็เที่ยวหนักมาก จนมาวันนึงก็ไปเที่ยวปกติ และวันนั้นเองรุ่นพี่พาเพื่อนมาด้วย เลยปิ้งกันสะงั้น คุยกันได้ไม่นาน ผช. ขอ... เราเรยบายจ้าาา (แต่ผู้นางงานดี การศึกษาก็ดี)
เดทครั้งที่ 5 : คนเกาหลี
วงวารมาก เจอคนเกาหลีอีกแล้ว เดทครั้งนี้ไม่ค่อยน่าจดจำ ผู้เกางานดี แต่นางมีแฟนแล้ว บายคร่า
เดทครั้งที่ 6 : คนกัมพูชา
ฟังไม่ผิดค่ะ คนกัมพูชาจริงๆ แต่ไปโตที่แคนนาดา เรยมีความอินเตอร์หน่อยๆ พีคมาก เจอกันวันเดียว ชวนไปดูหนังต่อที่ห้อง บายค่า
เดทครั้งที่ 7 : คนไทย
มาตอนนี้เราได้งานใหม่ละจ้า ชิวิตดีขึ้นนิดนึงอย่างน้อยก็มีอะไรทำ และที่ทำงานใหม่นี่เองเรา Hot มาก ที่ออฟฟิต หนุ่มๆ จีบตรึม แต่เราตัดสินใจออกเดทกับพี่คนนึง ซึ่งพี่คนนี้โปรไฟล์ดีมากๆ การศึกษาดี (จบ ตปท.) หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ ฐานะก็ดีมากเช่นกัน แต่เรานิสัยแย่มากเอง มีคนคุยหลายคน เลยเทๆ เค้าไป
เดทครั้งที่ 8 : คนญี่ปุ่น
ฮ่าๆ เจแปนนิส สไตล์ อีกละจ้า มาคนนี้อายุมากกว่าเรา 12 ปี นิสัยดีมากๆ อบอุ่น สุภาพ ดูดี มีความรู้ เป็นคนญี่ปุ่นที่ไปเรียนและทำงานที่เมกา คือดีไปหมด แต่สุดท้ายเค้าก็ต้องกลับเมกา โดนเทอีกตามเคย
เดทครั้งที่ 9 : คนไทย
งุงิ มาคราวนี้รุ่นพี่ที่เราเคยแอบปลื้มสมัยเรียนมาจีบจ้า พีคหนักมาก พี่เค้าดูแลเราดีมาก แต่รักแท้แพ้ระยะทาง พี่เค้าต้องไปทำงาน ตปท. นานๆ ถึงจะมาไทยทีนึง เราเลยต่างคนต่างเทๆ กันและหายกันไป เหมือนตอนสมัยเรียนเลย เห้อ
เดทสุดท้าย : คนไทย
และแล้วฟ้าก็ประทาน..เนื้อคู่ ที่เป็นคนดี จริงใจมาให้ เดทครั้งนี้ เราเองเฉยๆ มาก เพราะชินกับการถูกเท และผิดหวัง ไม่คิดจะเจอคนดีๆ แล้วละ แต่หลังจากเดทวันนั้น พี่เค้าก็อยากเจอเราอีก มารับ-ส่ง ไปโน่นนี่ พาไปเจอเพื่อนเค้า และไม่นานเค้าก็ขอเราเป็นแฟนมาถึงวันนี้ 8 เดือนแล้วค่ะ ที่เราคบกัน เค้าดูแลเราดีมากๆ เป็นคนดี ขยันทำงาน หน้าที่การงาน ฐานะ การศึกษาและสังคมก็ดีกว่าเรามากๆ เรายังไม่คิดเลยว่าจะมาเจอคนดีๆ แบบนี้
นี่ละชีวิตโสดในช่วง 6 เดือน ตอนแรกหมดหวังกับความรักไปสะแล้ว เคยคิดว่าจะหาเงินเยอะๆ แล้วอยู่เป็นโสดไปตลอด และคงจะไม่เจอคนดีๆ อีกแล้ว แต่พอเปลี่ยนความคิดใหม่ ว่าจะต้องเจอคนดีๆ ความคิดดีๆ ดึงดูดคนดีๆ เข้ามา เรามีความเชื่อเรื่องกฎแรงดึงดูดของนิวตัน และเชื่อว่าทุกคนที่ผ่านเข้ามาล้วนเป็นคนในอุดมคติของเราทั้งสิ้น เพราะเราชอบคนที่เป็นคนดี ดูดี การศึกษาดี หน้าที่การงานดี ฐานนะ Ok ซึ่งทุกคนที่ผ่านมาก็มีคุณสมบัตินั้นแต่ด้วยเหตุผลบางประการทำให้เราไปต่อด้วยกันไม่ได้ เราเอาใจช่วยคนที่อ่านกระทู้นี้ให้เจอรักแท้ไวๆ สะทีนะคะ