ก็รู้ว่าการที่เค้าเงียบไม่ตอบกลับอะไรมามันคือคำตอบที่ชัดเจน..
แต่คนที่คุยกันทุกวันมันผูกพันธ์ไปแล้ว
คนที่ยังเหลือใจเลยตัดใจไม่ได้..
ถึงแม้จะรู้ว่าที่เค้าตอบวันนั้นเพราะอยู่กับผญ.อีกคนก็ตาม
ทุกวันเราตื่นมาก็เหมือนมีภาพย้อนอดีตในหัว จะนอนก็ยังอยากส่งเพลงให้ฟัง
กลางวันก็อยากหาอะไรให้กินกลัวทำงานจนเพลิน..แต่ทำไม่ได้แล้ว
เค้ารำคาญ เค้าไม่อยากรู้จัก ไม่อยากมีเราในชีวิตเลย..
แล้วเราจะตัดเรื่องพวกนี้ในหัวสมอง ในหัวใจยังไง? มันโคตรทรมาน T^T
เค้าไปจากชีวิตนานแล้ว..ทำไมเรายังตัดใจไม่ได้สักที?
แต่คนที่คุยกันทุกวันมันผูกพันธ์ไปแล้ว
คนที่ยังเหลือใจเลยตัดใจไม่ได้..
ถึงแม้จะรู้ว่าที่เค้าตอบวันนั้นเพราะอยู่กับผญ.อีกคนก็ตาม
ทุกวันเราตื่นมาก็เหมือนมีภาพย้อนอดีตในหัว จะนอนก็ยังอยากส่งเพลงให้ฟัง
กลางวันก็อยากหาอะไรให้กินกลัวทำงานจนเพลิน..แต่ทำไม่ได้แล้ว
เค้ารำคาญ เค้าไม่อยากรู้จัก ไม่อยากมีเราในชีวิตเลย..
แล้วเราจะตัดเรื่องพวกนี้ในหัวสมอง ในหัวใจยังไง? มันโคตรทรมาน T^T