มีใครผิดหวังกับความรักจนกลายเป็นความกลัวบ้าง

ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อนผมเองก็เคยมีความรัก เราเองต่างรู้จักกันมาตั้งนาน จนเปลี่ยนสถานะจากรุ่นพี่รุ่นน้อง (ตอนมัธยม) มาเป็นแฟนกัน ตอนคบกันทุกอย่างก็โอเคดี มีทะเลาะกันบ้าง แต่ไม่เคยข้ามวัน ก็กลับมาคืนดีกัน คุยกันทุกอย่างตามปกติ จนวันเวลาผ่านไปครบรอบ1ปี วันนั่นผมจะได้ว่า เราทะเลาะกันหนักมาก จนสุดท้าย เขาบอกกับผมว่า ห่างกันสักพักเถอะ ให้ใจเย็นขึ้น และมีเห็นผมขึ้นมากกว่านี้แล้วค่อยมาคุยกัน แต่ระหว่างนั่นผมเองก็พยายามที่จะติดต่อเขาแต่ก็ติดต่อไม่ได้ โดนบล็อคช่องทางการติดต่อทุกช่องทาง  จนภายไป 1เดือน ผมได้เจอเพื่อนให้กลุ่มเขา ถึงรู้ว่า เขากับไปคบกับแฟนเก่า และหลังจากนั่นเราก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกันอีกเลย

     จนเวลาผ่านไป 3ปี ที่อยู่เป็นโสด ผมก็ได้คบกับรุ่นน้องในคณะของผม ตอนแรกๆเราก็คบกันแบบไม่ได้เปิดเผยกัน จะรู้กันจริงๆก็แค่เพื่อนสนิทแค่นั่น จนเวลาผ่านไปทุกคนในคณะก็เริ่มรู้ว่าผมกับรุ่นน้องคบกัน ผมเองก็มีการขึ้นสถานะในเฟส ว่าเราคบกัน หลังจากนั่นได้ไม่กี่วัน น้องเขาก็บอกผมว่า (แฟนเก่าโทรมาหา ทั้งๆที่ไม่ได้โทรมาหาหลายปีแล้ว) นานเข้าๆ แฟนเก่าน้องเขาก็เริ่มเข้ามาก่อกวน บางวันเข้ามาหาน้องเขาที่มหาลัยดักรอไปส่งที่หอ บางวันก็ไปดักรอน้องเขาที่หน้าหอ จนผมให้เพื่อสืบไปสืบมา ถึงได้รู้ว่า แฟนเก่าน้องเขา มีเพื่อนที่เรียนอยุ่ใน มหาลัยเดียวกันกับผม และเพื่อนมันคนนี้คอยเป็นสายรายงานข่าวให้กับแฟนเก่าน้องเขาอยู่ตลอดเวลา ตอนนั่นเองผมก็รู้สึกเริ่มจะไม่พอใจแล้ว ที่เลิกกันไปนานแล้วแต่อยู่ดีๆพอน้องเขามีแฟนใหม่แล้วจะกลับมาขอคืนดี

     ผมก็เลยคุณกับน้องเขาว่า เราจะเอายังไงถ้าเป็นแบบนี้อยู่ตลอดก็ไม่ไว้ จนผมหลุดถามน้องเขาไปว่า
        เรา : พี่ถามจริงๆนะ เรายังรักแฟนเก่าเราอยู่หรือเปล่า
        น้อง : ยังรู้สึกดีกับเขาอยู่ แต่ก็ไม่อยากเลิกกับพี่
        เรา :  ถ้างั้นเราก้ตัดสินใจเอาแล้วกันว่า จะคบกับพี่ต่อหรือจะกลับไปคบกับแฟนเก่าเรา
    
   ในระหว่างนั่น เราเองก็ยังคบกันอยู่ แต่ก็ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน เพราะผมเองต้องการเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย จนวันนั่นก็มาถืงน้องเขาตอบคำถามที่ผมได้ถามไป

       น้อง : พี่ หนูขออะไรอย่างได้ไหม ถ้าหนูกลับไปคบกับแฟนเก่าแล้ว ขอให้เรายังคุยกันแบบนี้เหมือนเดิมนะ อย่าหลบหน้าหนูเวลาเจอหน้ากัน
       เรา : (ตอนนั่นเราเองก็เงียบไป แล้วก็ตอบน้องเขาไป)  พี่จะพยายามแล้วกัน
       เรา : สรุป เราเลิอกที่จะกับไปคบกับแฟนเก่าเราใช่ไหม
       น้อง : ใช่คะ หนูขอโทษนะ แต่หนูยังรักเขาอยู่จริงๆ
       เรา : พี่เข้าใจนะ ถ้าเราตัดสินใจที่จะเลือกแบบนั่นก็ ตามใจเรา

หลังจากวันนั่นมาวันไหนที่ผมมีเรียนเช้าบ่าย แล้วต้องพักเที่ยงผมจะไม่ลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร เพราะไม่ต้องการเจอหน้าน้องเขา ผมจะฝากเพื่อนซื้อลูกชิ้น หรือขนมขึ้นมาให้อยู่แบบนี้เป้นอาทิตย์

จากตอนนั่นจนถึงตอนนี้ผมเองก็อยู่คนเดียวมา3ปีกว่าจะ4ปีแล้ว แต่ผมก็แอบชอบคนนั่นคนนี้ไปชอบไปเรื่อย แต่ก็ไม่กล้าทักไปคุย เพราะผมกลัวว่าถ้าคุยกับเขาแล้ว ตั้งความหวังไว้มากเกินไปจะผิดหวังอีก จนถึงตอนนี้ผมก็มีคนที่แอบชอบ และคุยกับเขามานานได้เกือบจะปีแล้ว เคยไปเที่ยวด้วยกัน เคยไปกินข้าวด้วยกัน เคยพาเขาไปหาหมอตอนไม่สบาย แต่นั้นก็เถอะ สถานะก็เป็นได้แค่เพื่อน แค่คนรู้จักกันแค่นั่น ไม่ได้เป็นมากกว่านั่น

ไม่ทราบว่าเพื่อนคนไหนรู้สึกกลัวความรักบ้าง อยากมีความรักแต่ไม่กล้าที่จะบอก กลัวว่าเหตุการณ์เก่าๆจะกลับมาซ้ำรอยเดิมอีก
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ทำไมต้องร้องไห้ตามกระทู้นี้ก็ไม่เข้าใจตัวเอง
ซึ่งมันก็ไม่ได้ตรงกับชีวิตเราสักนิด...แต่...เข้าใจถึงคำว่า"กลัวความรัก"เราก็เคยกลัวความรักหรืออาจจะกลัวอยู่ตอนนี้ จะมีผู้ชายสักกี่คนกันที่จะแคร์ความรักจริงๆแบบเจ้าของกระทู้นี้ ในชีวิตเราไม่เคยกลับไปคบกับแฟนเก่ารึว่าแฟนเก่ามาขอคืนดีมีแต่ทิ้งเราแล้วก็ทิ้งไปเลย จนตอนนี้กลัวที่จะมีความรักไปแล้วแหระ เหมือนจะชินและชาไปเอง สู้ๆนะสักวันเธอคงเจอคนที่รักเธอเข้าจริงๆสักวัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่