เพื่อนในมหาลัย

อยากจะขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆ หน่อยค่ะ คือ ตอนนี้เราพึ่งเข้ามาเรียน ปี ๑ ในมหาลัยแห่งหนึ่ง ตอนแรกที่เข้ามา แฮปปี้มากค่ะ มีกลุ่มเพื่อนที่น่ารัก ไไหนไปกัน และได้ถูกเลือกเป็น เหรัญญิกของห้องด้วย ในกลุ่มของเราคือ เพื่อนทุกคนมีหน้าที่ค่ะ ยิ้ม ในกลุ่มของเรามีเพื่อนทั้งหมด ๘ คนค่ะ ซึ่งในกลุ่มเราเหมือน กลุ่มรวมพลคนดูแล เอก มีทั้ง แฮท รองแฮท ซึ่งเมื่อเวลาผ่านไป ๑ อาทิตย์ เริ่มมีเรื่องเกิดขึ้นภายในกลุ่มค่ะ วันจันทร์ของการเรียน ในอาทิตย์ที่ ๒ มีเพื่อนผู้หญิงคนนึ่งในกลุ่มได้ออกจากกลุ่มไป และไปอยู่อีกกลุ่มนึ่ง ซึ่งตัวเราเองก็เริ่มเอะใจแล้วว่าทำไมอยู่ๆเพื่อนคนนั้นถึงออจากกลุ่มไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรทั้งสิ้น โดยนิสัยส่วนตัวเราเป็นคนแคร์เพื่อน แคร์คนรอบข้างมากๆเลยค่ะ เลยถือโอกาสชวนเพื่อนที่ออกจากกลุ่มนั้นไปเข้าห้องน้ำ และถามเขาตรงๆว่ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจรึปล่าว บอกได้นะ เราเป็นห่วง แล้วก็ได้คำตอบมาว่า เขาไม่โอเคกับคำพูดของเพื่อนในกลุ่มคนนึ่งที่เ็นแฮท ค่ะ (ใช่ค่ะเพื่อนที่เป็นแฮทเค้าค่อนข้างมีนิสัยปากจัดค่ะ พูดอะไรไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเพ่อนค่ะ เค้าเป็นกระเทยด้วย) เราก็เลยได้รู้ว่าเพราะเหตุนี้นี่เอง จึงได้รู้ แต่เรื่องมันไม่ได้เกิดเพียงแค่นี้นะค่ะ หลังจากที่กิจกรรมเฟรสชี่จบ เพื่อนในกลุ่มทั้งหมดก็เริ่มออกห่าง แฮทค่ะ และไปรวมกลุ่มกับอีกกลุ่มนึ่งที่มีกัน ๓ คน โดยไม่ต้องบอกลยใช่ไหมค่ะว่า เนื่องจากอะไร ๕๕๕๕๕ และตอนนี้ ตัวเราเองคนเดียวที่ยอมทนอยู่กับแฮท คือจิงๆอยากจะบอกว่า แฮทมันก็แค่นิสัยมันเป็นแบบนัน ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก เราอยากให้คุยกันตรงๆมากกว่าที่ทิ้งเพื่อนแบบนี้ค่ะ นึกถึงใจเค้าใจเราค่ะ จริงทำให้ตอนนี้ เราเหมือนอยู่กัน ๒ คน แต่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีเพื่อนคบหรือไม่มีใครคุยนะค่ะ เพื่อนในกลุ่ม หรือกลุ่มอืนก็คุยกันปกติค่ะ แค่กลุ่มแตก และเวลา เลิกเรียนก็จะรอกันแค่ ๒ คน เวลาทำงานกลุ่มก็มีกลุ่มค่ะ เพราะ เรา ๒ คนค่อนข้างเรียนโอเค เราเคยถามแฮทนะค่ะว่าซเรียนไหมที่เพื่อนคนอื่นๆเค้าแยกกลุ่มไปแบบนั้น แต่คือแฮทก็บอกว่าไม่ซีเรียสอะไรที่เป็นแบบนี้ เพราะชีวิตมหาลัยต้องอยู่ด้วยตัวเองกันทั้งนั้น ตั้งใจเรียนให้จบก็พอ ซึงเราเป็นคนคิดมากอ่ะค่ะ เลยอยากจะถามว่าสิ่งที่เราคิดที่เราทำอยู่มันถูกต้องแล้วใช่ไหมค่ะอยากจะขอคำปรึกษาค่ะ เพราะบางทีเราเห็นเพื่อนที่เคยอยู่กลุ่มเดียวกันไปไหนมาไหนด้วยกันกับกลุ่มอื่นทั้งๆที่เราเคยร่วมกลุ่มกัน มันรู้สึกเสียใจ น้อยใจค่ะ คิดมากตลอดเลยว่าทำไมเราทำอะไรผิดไปหรอหรือว่าเพื่อนไม่อยากคบ
ปล.ที่เราคิดคือหนึ่งเราไม่ค่อยเที่ยวไม่ค่อยกินเหล้าเลยเข้ากับเพื่อนไม่ได้ค่ะ
ปลสอง.เพื่อนที่ไม่สนิทกับเราดูเหมือนเราเป็นลูกคุณหนู หรือหยิ่งค่ะ ซึ่งจริงๆแล้วเราบ้าและรั่วมากเลย