ชิวิตหนอชีวิตผม

ผมสับสนกับชีวิตมากผมมีลูกเมียนะแล้วผมก้มั่นใจว่าผมก้ไม่เคยชอบผู้ชายมาก่อนจนมีวันหนึ่งมีน้องคนหนึ่งทักมาทางเฟสคุยกันถูกคอมากคุยกันได้ทั้งวันจนผมรู้ว่าผมขาดเขาไม่ได้ผมเล่าเรื่องส่วนตัวให้เขาฟังทุกอย่างน้องเขาก้เล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังคุยกันได้สักพักน้องเขาก้เปิดเทอมเขาบอกว่าไม่ค่อยว่างผมก้เข้าใจแต่หลังน้องเขาหายไปเลยไม่ตอบไม่แชทหาจนห่างกันไปในที่สุดแต่ทำไมผมถึงลืมน้องเขาไม่ได้ผมต้องดูเฟส ไอจีน้องเขาทุกวันดูว่าเขาออนอยู่หรือแต่ไม่ทักไปหรอกทักไปเขาก้ไม่ตอบผมลืมไม่ได้อยากลืมมากแต่ทำไม่ได้จริง