ผมคุยกับผญ.คนหนึ่งคุยกันทุกวันทั้งวัน ผมรู้สึกชอบเธอแล้วผมก็บอกไปเลยว่าผมชอบ แต่เธอบอกว่าเธอคิดกับผมแค่เพื่อน จนตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันคุยกันทุกวันทั้งวันเหมือนเดิม ไปเที่ยวด้วยกัน แต่ผมก็ยังชอบเธออยู่นะและเธอเองก็รู้ เธอคุยกับผมคนเดียว ผมงอนเธอบ่อย เธอก็ง้อผมบ่อย ผมก็ไม่รู้ว่านี้มันปกติหรือไม่ปกติ ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มคุยกันจนวันนี้ก็น่าจะประมาณ 2 เดือนได้มั้งครับ ผมเป็นคนงี่เง่าครับน่าจะมากจนคนทั่วไปรำคาญเลยละ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมเธอถึงยอมคุยกับผมทั้งที่ผมเป็นคนแบบนี้ แล้วผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงไม่ยอมออกมาสักทีทำไมไม่เริ่มใหม่ เธอทำเหมือนว่าผมสำคัญกับเธอ เวลาผมโกรธเธอไม่ว่าจะเรื่องไหนเธอก็จะมาง้อบอกว่าจะทำนู้นทำนี้ให้จะไปกินนี้ด้วย เดี๋ยวเลี้ยงขนมบ้าง จนบางทีผมก็รู้สึกว่านี้คือเพื่อนหรอ.
แม้บางครั้งจะเสียใจอยู่บางแต่ตอนนี้ผมยังมีความสุขที่ได้คุยกับเธออยู่นะ.
มีใครเคยเจอแบบผมไหม.
ที่เธอทำแบบนี้มันหมายความว่าไงหรอครับ.
ผมควรจะทำยังไงดี.
เพื่อนแบบนี้เขาเรียกว่าอะไร.
แม้บางครั้งจะเสียใจอยู่บางแต่ตอนนี้ผมยังมีความสุขที่ได้คุยกับเธออยู่นะ.
มีใครเคยเจอแบบผมไหม.
ที่เธอทำแบบนี้มันหมายความว่าไงหรอครับ.
ผมควรจะทำยังไงดี.