เกริ่นก่อนแล้วกัน เราเพิ่งตกงานได้ประมาณ 7 วัน เพราะเราเพิ่งลาออกมาเหตุการลาออกคือ บริษัทมีปัญหาภายในเราเป็นคนใหม่ บริษัทเลยตัดสินใจเอาออกก็ได้รับทุกอย่างตามที่กฎหมายกำหนดและเขาก็แจ้งให้ทราบก่อนแล้ว ความจริงเราไม่ได้เครียดอะไรมากมายเลย แต่ตัวกระตุ้นความเครียดของเราคือ พ่อแม่หลังที่ทราบว่าเราตกงานแต่ท่านก็ทราบเหตุของการลาออก ท่าทีของท่านเปลี่ยนไปมากทั้งบ่นเรามากขึ้น บ่นเราเรื่องทำงาน บ่นนั้นนี้ทั้งวัน เปรียบเทียบเรากับคนอื่นซึ่งมันทำให้เราไม่โอเคเลย 7 วันนี้เราเครียดมากถึงขนาดคิดว่าเรามันไม่ดี? มันแย่ขนาดเลยเหรอ? เกิดความคิดลบๆหลายอย่างในตัวเองมาก นอกจากพ่อแม่ก็มีพี่น้องที่มากดดันเราอีกให้หางานเลย จนมาสามสี่วันหลังนี้เราขังตัวเองอยู่ในห้องไม่เจอใครไม่ออกไปกินข้าวพร้อมหน้า คือมันเครียดจริงๆ ไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้ อยากให้ตัวเองหายไป ใครเคยเจอช่วงเวลานี้แล้วผ่านมาได้ยังไง? แชร์ประสบการณ์กันหน่อย T^T ขอแรงบัดดลใจหหรือกกำลังใจผ่านช่วงนี้หน่อย
ความจริงเราทราบนานแล้วหละว่างานมันไม่มั่นคง เราหางานมานานหละได้งานอยู่ 2 ที่แต่พ่อแม่ไม่ให้ไป เฮ้อ
ปล. เราไม่มีหนี้ มีเงินเก็บหลักหมื่น T^T
ปล.1 ตอนนี้ก็หางานก่อนหน้านี้ก็หามาก่อนแล้ว โปรไฟล์เราก็ไม่ได้แย่มาก ประสบการณ์ 1 ปี toeic ประมาณ 700 ตอนนี้สนใจงาน HR แต่ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลย แบบนี้เราจะมีโอกาสได้ทำงาน HR ไหม?
ปล.2 กระทู้แรกของเราผิดพลาดประกการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
ใครท้อและเครียดกับการหางาน?
ความจริงเราทราบนานแล้วหละว่างานมันไม่มั่นคง เราหางานมานานหละได้งานอยู่ 2 ที่แต่พ่อแม่ไม่ให้ไป เฮ้อ
ปล. เราไม่มีหนี้ มีเงินเก็บหลักหมื่น T^T
ปล.1 ตอนนี้ก็หางานก่อนหน้านี้ก็หามาก่อนแล้ว โปรไฟล์เราก็ไม่ได้แย่มาก ประสบการณ์ 1 ปี toeic ประมาณ 700 ตอนนี้สนใจงาน HR แต่ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลย แบบนี้เราจะมีโอกาสได้ทำงาน HR ไหม?
ปล.2 กระทู้แรกของเราผิดพลาดประกการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย