มีรุ่นพี่ที่เราชอบเค้าชอบมองเราค่ะไคพอจะรุ้บ้างว่าพี่เค้ารุ้สึกยังไง

คือเราคุยกับผู้ชายคนนี้มาเกือบ4เดือนแล้ว เราคุยกันมาเกือบทุกวันเขาเป็นฝ่ายเริ่มจีบเราก่อนแรกเราก้อไม่ได้คิดอะไรแต่พอนานเข้าๆเราเริ่มรุ้สึกชอบเขามากๆเราคุยกับเกือบทุกวันโทรคุยกันทุกคืนก่อนนอน เราบอกเขา

คือมีเพื่อนคนนึงเราแอบชอบมาตั้งแต่ม.4(ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วค่ะ)คือเมื่อก่อนเค้าไม่เคยมองเราเลยแต่พอตอนนี้เค้ามองเราตลอดเลยค่ะ พอถามว่ามองเราทำไมเค้าก้อไม่บอกเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ค่ะเรางงสับ

โตมาจะ27อยู่แล้ววันเกินเราวันพน. แแต่ไม่เคยมีความสุขเลยสักปี  ทำอะไรก้อไม่มีไครมองว่าดีมีแต่คนใส่ร้าน ทำอะไรก้อมองว่าผิดไม่ว่าไคร พูดอะไรก้อไม่เคยมีคนฟัง น้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ต้องมาเจอแต่เรื่องอ

คือเราไปวิ่งที่สวรสาธารณะหนึ่งอาทิตย์ละ 4-5วัน ก้อจะเจอลุงแกเกือบตลอด แรกๆก้อมองลุงแกแหละเพราะลุงแกแก่ละแต่ยังดูดี ปกติเป็นคนชอบผู้ชายมีอายุหน่อยอ่ะค่ะ(เจ้าของกระทู้อายุ32ค่ะ) เวลาเจอกันสวนกันลุงแกจะย

คือว่าวันที่8ของเดือนนี้เรากับแฟนไปเดินเล่นงานของอำเภอที่เขาจัดเหมือนงานทั้งไป งานที่จัดจะต้องมีแม่ค้าขายของมาจากอื่นมากมายลากยาวไปถึงบึงใหญ่แล้วยังไงไม่รู้เราก้ออยากจะต้นมะลิก็เลยเดินแต่ร้านขายต้นมะล

คือตอนนี้เราแอบชอบรุ่นพี่ค่ะ เป็นคณะกรรมการนักเรียน พี่คนนี้จะมาคุมแถวห้องเราอ่ะคะ บางครั้งพี่เขาก้อมองเรา บางครั้งก้อยิ้ม เอิ่มมมม ลืมบอกค่ะ คือพี่เขารู้แล้วว่าเราชอบ มีอยู่วันหนึ่งค่ะเราเอางานไปส่ง

อีกหน่อยก้เปิดเทอมแล้วว สิ่งที่ยากที่สุด คือไม่รุ้จะทำยังไงเวลาที่เจอหน้ากัน เพราะไจมันยังไม่หายเจ็บ 100% มันยังมีความรุ้สึกที่คิดถึง ยังไม่พร้อมที่จะเจอเขามีความสุขกับใคร แต่แน่นอน คนเราไม่อาจวิ่งหนี

ขอบคุนคนที่เสียเวลาอ่านน้ะคะ ยาวเปนนิยายเลย555 คือช่วงวันสงกราน วันแรกวันที่13 เราออกไปเล่นน้ำช่วง4โมงเย็นกะเพื่อนเราเดินเล่นไปจนถึงน้ำผุวงเวียนแถวรางรถไฟพิดโลก(เราเปนคนพิดโลก)ยืนพักล้างหน้าล้างตาก้อด

เราชอบเพื่อนรุ่นเดียวกันค่ะ เขาเป็นคนนิ้มน่ารัก หล่อ มีคนมาจีบเยอะจนเราท้อแต่เขาก้อมองเราทุกครั้งที่เจอกันตอนเข้าแถวก้อมอง ตอนรอรถประจำก่อนกับบ้านก้อมองแระบ้างทีเขาก้อเคยยิ้มให้เรา มีรุ่นน้องมาชอบเขาเ