มีรุ่นพี่ที่เราชอบเค้าชอบมองเราค่ะไคพอจะรุ้บ้างว่าพี่เค้ารุ้สึกยังไง

พอดีว่าเขาต้องไปต่างจังวัดกับเพื่อนค่ะ เราก้อกังวลนิดหน่อยกลัวเขาจะไม่มีเวลาคุยกับเราแต่เราเข้าใจค่ะว่าเขายุกับเพื่อนๆทำกิจกรรมเขาเป็นคนโลกส่วนตัวนิดหน่อยค่ะเวลาเราคุยกันจะโทรคุยก้อต้องเป็นเวลาเพื่อเข

พอดีว่าเขาต้องไปต่างจังวัดกับเพื่อนค่ะ เราก้อกังวลนิดหน่อยกลัวเขาจะไม่มีเวลาคุยกับเราแต่เราเข้าใจค่ะว่าเขายุกับเพื่อนๆทำกิจกรรมเขาเป็นคนโลกส่วนตัวนิดหน่อยค่ะเวลาเราคุยกันจะโทรคุยก้อต้องเป็นเวลาเพื่อเข

คือมีเพื่อนคนนึงเราแอบชอบมาตั้งแต่ม.4(ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วค่ะ)คือเมื่อก่อนเค้าไม่เคยมองเราเลยแต่พอตอนนี้เค้ามองเราตลอดเลยค่ะ พอถามว่ามองเราทำไมเค้าก้อไม่บอกเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ค่ะเรางงสับ

โตมาจะ27อยู่แล้ววันเกินเราวันพน. แแต่ไม่เคยมีความสุขเลยสักปี  ทำอะไรก้อไม่มีไครมองว่าดีมีแต่คนใส่ร้าน ทำอะไรก้อมองว่าผิดไม่ว่าไคร พูดอะไรก้อไม่เคยมีคนฟัง น้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ต้องมาเจอแต่เรื่องอ

คือเราคุยกับผู้ชายคนนี้มาเกือบ4เดือนแล้ว เราคุยกันมาเกือบทุกวันเขาเป็นฝ่ายเริ่มจีบเราก่อนแรกเราก้อไม่ได้คิดอะไรแต่พอนานเข้าๆเราเริ่มรุ้สึกชอบเขามากๆเราคุยกับเกือบทุกวันโทรคุยกันทุกคืนก่อนนอน เราบอกเขา

ตอนสอง ฟินเฟร่อ วันถัดมา ผมก้อเจอเขาที่โรงเรียน แต่เขาก้อหยิ่งๆใส่ผมรับเดินก้อไม่สนใจผม หรือว่าเขาอาจจำผมไม่ได้ก้อว่าได้ครับ ตอนเข้าแถวผมก้อมองเขา ตอนกินข้าวเที่ยงผมก้อมองแต่เขาไม่สนผมเลยครับ555 คืนน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆๆ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เรากับสามีแต่งงานกันมา 1 ปีแร้ว อยากมีลูกมาก แรกๆเรื่องบนเตียงก้อโอเคน้ะค้ะ สม่ำเสมอ แต่พักหลังๆมานี่ เรารุ้สึกเบื่อมาก ไม่มีอารมร่วมเรยถึงขั้นจะมุ้งมิ้งกันทีต้องเล

ผมอยุ่กับเเฟนผมกันสองคนนั้งเร่นกันอยุ่ผมก้อดูหนังกับเเฟนผมในโทรสับเขาอะเเหละทีนี้คนที่เขาเเอบคุยทักมาผมนี้โครตจี้ดเรยละผมเปนคนที่ม่ทำม่ว่าเเฟนตัวเองด้วยได้เเต่ยิ้มเเบบเจ็บเเบบไงอะผมก้อบอกไม่ถูกละผมก้อ

ย้อนไปประมาณ5เดือนที่แล้วเรื่องมีอยู่ว่าแรกๆที่เจอกันเธอจะมองตาผมและยิ้มให้และผมก้อมองเธอกับ. เวลาเจอกันตอนเช้าเธอก้อจะมองตาผมและยิ้มให้ผมก้อมองเธอและตอนเลิกงานเย็นผมก้อทักเธอก้อยิ้มให้และมองตากันแต่ถ

อีกหน่อยก้เปิดเทอมแล้วว สิ่งที่ยากที่สุด คือไม่รุ้จะทำยังไงเวลาที่เจอหน้ากัน เพราะไจมันยังไม่หายเจ็บ 100% มันยังมีความรุ้สึกที่คิดถึง ยังไม่พร้อมที่จะเจอเขามีความสุขกับใคร แต่แน่นอน คนเราไม่อาจวิ่งหนี