มีรุ่นพี่ที่เราชอบเค้าชอบมองเราค่ะไคพอจะรุ้บ้างว่าพี่เค้ารุ้สึกยังไง

คือมีเพื่อนคนนึงเราแอบชอบมาตั้งแต่ม.4(ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วค่ะ)คือเมื่อก่อนเค้าไม่เคยมองเราเลยแต่พอตอนนี้เค้ามองเราตลอดเลยค่ะ พอถามว่ามองเราทำไมเค้าก้อไม่บอกเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ค่ะเรางงสับ

โตมาจะ27อยู่แล้ววันเกินเราวันพน. แแต่ไม่เคยมีความสุขเลยสักปี  ทำอะไรก้อไม่มีไครมองว่าดีมีแต่คนใส่ร้าน ทำอะไรก้อมองว่าผิดไม่ว่าไคร พูดอะไรก้อไม่เคยมีคนฟัง น้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ต้องมาเจอแต่เรื่องอ

คือเราไปวิ่งที่สวรสาธารณะหนึ่งอาทิตย์ละ 4-5วัน ก้อจะเจอลุงแกเกือบตลอด แรกๆก้อมองลุงแกแหละเพราะลุงแกแก่ละแต่ยังดูดี ปกติเป็นคนชอบผู้ชายมีอายุหน่อยอ่ะค่ะ(เจ้าของกระทู้อายุ32ค่ะ) เวลาเจอกันสวนกันลุงแกจะย

เค้ากับเราชอบกันเราก้อต่างรุ้กันทั้งสองนะเเต่ทำไมเค้าเอาเเต่มองเราไม่จีบเราสักทีเรารอเขานานเเล้วจนเราลำคานที่เขาเอาเเต่มองเราเราเป็นผู้หญิงจะไห้เริ่มจีบก่อนหรอหรือเขาไม่ได้ชอบเเค่มองหรือเราคิดไปเองเเต

อีกหน่อยก้เปิดเทอมแล้วว สิ่งที่ยากที่สุด คือไม่รุ้จะทำยังไงเวลาที่เจอหน้ากัน เพราะไจมันยังไม่หายเจ็บ 100% มันยังมีความรุ้สึกที่คิดถึง ยังไม่พร้อมที่จะเจอเขามีความสุขกับใคร แต่แน่นอน คนเราไม่อาจวิ่งหนี

ผมอยุ่กับเเฟนผมกันสองคนนั้งเร่นกันอยุ่ผมก้อดูหนังกับเเฟนผมในโทรสับเขาอะเเหละทีนี้คนที่เขาเเอบคุยทักมาผมนี้โครตจี้ดเรยละผมเปนคนที่ม่ทำม่ว่าเเฟนตัวเองด้วยได้เเต่ยิ้มเเบบเจ็บเเบบไงอะผมก้อบอกไม่ถูกละผมก้อ

คือว่าวันที่8ของเดือนนี้เรากับแฟนไปเดินเล่นงานของอำเภอที่เขาจัดเหมือนงานทั้งไป งานที่จัดจะต้องมีแม่ค้าขายของมาจากอื่นมากมายลากยาวไปถึงบึงใหญ่แล้วยังไงไม่รู้เราก้ออยากจะต้นมะลิก็เลยเดินแต่ร้านขายต้นมะล

คือตอนนี้เราแอบชอบรุ่นพี่ค่ะ เป็นคณะกรรมการนักเรียน พี่คนนี้จะมาคุมแถวห้องเราอ่ะคะ บางครั้งพี่เขาก้อมองเรา บางครั้งก้อยิ้ม เอิ่มมมม ลืมบอกค่ะ คือพี่เขารู้แล้วว่าเราชอบ มีอยู่วันหนึ่งค่ะเราเอางานไปส่ง

ย้อนไปประมาณ5เดือนที่แล้วเรื่องมีอยู่ว่าแรกๆที่เจอกันเธอจะมองตาผมและยิ้มให้และผมก้อมองเธอกับ. เวลาเจอกันตอนเช้าเธอก้อจะมองตาผมและยิ้มให้ผมก้อมองเธอและตอนเลิกงานเย็นผมก้อทักเธอก้อยิ้มให้และมองตากันแต่ถ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆๆ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เรากับสามีแต่งงานกันมา 1 ปีแร้ว อยากมีลูกมาก แรกๆเรื่องบนเตียงก้อโอเคน้ะค้ะ สม่ำเสมอ แต่พักหลังๆมานี่ เรารุ้สึกเบื่อมาก ไม่มีอารมร่วมเรยถึงขั้นจะมุ้งมิ้งกันทีต้องเล