มีรุ่นพี่ที่เราชอบเค้าชอบมองเราค่ะไคพอจะรุ้บ้างว่าพี่เค้ารุ้สึกยังไง

คือมีเพื่อนคนนึงเราแอบชอบมาตั้งแต่ม.4(ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วค่ะ)คือเมื่อก่อนเค้าไม่เคยมองเราเลยแต่พอตอนนี้เค้ามองเราตลอดเลยค่ะ พอถามว่ามองเราทำไมเค้าก้อไม่บอกเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ค่ะเรางงสับ

โตมาจะ27อยู่แล้ววันเกินเราวันพน. แแต่ไม่เคยมีความสุขเลยสักปี  ทำอะไรก้อไม่มีไครมองว่าดีมีแต่คนใส่ร้าน ทำอะไรก้อมองว่าผิดไม่ว่าไคร พูดอะไรก้อไม่เคยมีคนฟัง น้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ต้องมาเจอแต่เรื่องอ

คือเราไปวิ่งที่สวรสาธารณะหนึ่งอาทิตย์ละ 4-5วัน ก้อจะเจอลุงแกเกือบตลอด แรกๆก้อมองลุงแกแหละเพราะลุงแกแก่ละแต่ยังดูดี ปกติเป็นคนชอบผู้ชายมีอายุหน่อยอ่ะค่ะ(เจ้าของกระทู้อายุ32ค่ะ) เวลาเจอกันสวนกันลุงแกจะย

เค้ากับเราชอบกันเราก้อต่างรุ้กันทั้งสองนะเเต่ทำไมเค้าเอาเเต่มองเราไม่จีบเราสักทีเรารอเขานานเเล้วจนเราลำคานที่เขาเอาเเต่มองเราเราเป็นผู้หญิงจะไห้เริ่มจีบก่อนหรอหรือเขาไม่ได้ชอบเเค่มองหรือเราคิดไปเองเเต

ขอบคุนคนที่เสียเวลาอ่านน้ะคะ ยาวเปนนิยายเลย555 คือช่วงวันสงกราน วันแรกวันที่13 เราออกไปเล่นน้ำช่วง4โมงเย็นกะเพื่อนเราเดินเล่นไปจนถึงน้ำผุวงเวียนแถวรางรถไฟพิดโลก(เราเปนคนพิดโลก)ยืนพักล้างหน้าล้างตาก้อด

ย้อนไปประมาณ5เดือนที่แล้วเรื่องมีอยู่ว่าแรกๆที่เจอกันเธอจะมองตาผมและยิ้มให้และผมก้อมองเธอกับ. เวลาเจอกันตอนเช้าเธอก้อจะมองตาผมและยิ้มให้ผมก้อมองเธอและตอนเลิกงานเย็นผมก้อทักเธอก้อยิ้มให้และมองตากันแต่ถ

ตอนสอง ฟินเฟร่อ วันถัดมา ผมก้อเจอเขาที่โรงเรียน แต่เขาก้อหยิ่งๆใส่ผมรับเดินก้อไม่สนใจผม หรือว่าเขาอาจจำผมไม่ได้ก้อว่าได้ครับ ตอนเข้าแถวผมก้อมองเขา ตอนกินข้าวเที่ยงผมก้อมองแต่เขาไม่สนผมเลยครับ555 คืนน

เราคุยแชทกันบางครั้ง ไม่ทุกวัน นานๆคุยกันที เจอหน้าก้อไม่ทักนะค่ะ แต่แค่สบตาบางทีเขาชอบแอบมองเรา เราเดินผ่านเราก้อแกล้งทำเปนมองไม่เหนแต่รุ้สึกได้ว่าเขามองแล้วเขาก้อมองเราหลายรอบยุเหมือนกันนะแต่ไม่รุ้ว

คือตอนนี้เราแอบชอบรุ่นพี่ค่ะ เป็นคณะกรรมการนักเรียน พี่คนนี้จะมาคุมแถวห้องเราอ่ะคะ บางครั้งพี่เขาก้อมองเรา บางครั้งก้อยิ้ม เอิ่มมมม ลืมบอกค่ะ คือพี่เขารู้แล้วว่าเราชอบ มีอยู่วันหนึ่งค่ะเราเอางานไปส่ง

คือวันนี้อ่ะก่อนเลิกเรียนทุกวันเราไม่ได้เข้าแถว แต่วันนี้พอดีขยะมันเยอะไปหมดแล้ว ผอ เลยเรียกให้ไปเก็บ แล้วก่อนจะไปเก็บขยะนั้นแล้วฟัง ผอ พูดอยู่คนที่เราแอบชอบมองมาทางเราด้วย ตอนนั้นเราไม่เห็นแล้วเราไม่