รู้สึกสับสน(หัวใจ)กับเพื่อนสนิทของตัวเอง ทำไงดี T-T

เราเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง ไม่ใช่ทอมนะ ชอบผู้ชาย แอ๊วผู้ชายเหมือนผู้หญิงทั่วไป มีเพื่อนที่สนิทมากถึงมากที่สุดคนนึง แทนชื่อว่า N นะ เราสนิทกันมา ตั้งแต่บริบาลจนตอนนี้มัธยมปลายแล้ว รู้ใจกันทุกเรื่อง ไปมาหาสู่บ้านกันและกันก็หลายครั้ง อยู่ด้วยกันตลอด เวลาเราป่วยมาเรียนไม่ได้ N จะคอยวิดีโอคอลเช็คอาการเราตลอดเลย ความสัมพันธ์ของเราเป็นแบบนี้ตั้งเเต่เด็กยันโต เราไม่เชื่อใจตัวเองหรอกนะว่าวันนึง จากสายตาที่เรามอง N เป็นแค่เพื่อนที่สนิทมากๆคนนึง มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว เราเริ่มรู้สึกน้อยใจ ไม่พอใจเท่าไหร่ที่เวลา N ชอบใคร N จะบอกเราตลอด เพ้อถึงคนที่ชอบให้ฟังทั้งๆที่เมื่อก่อนเราก็ไม่เคยถือสาอะไร บางทีนั่งเล่นอยู่ดีๆ N ก็มานั่งตักเราบ้างกอดเราบ้าง สตินี่เตลิดไปไกลเลยล่ะ เวลาเราฟังเพลง N ก็จะมาแย่งหูฟังอีกข้างไปฟังบ้าง แล้วก็พูดว่า "แกยั่วเราเองนะเอามาฟังซะดีๆ" เราก็แบบเห้ยยั่วอะไรของมันอะ555 ตอน N นอนโคตรน่ารักเลยล่ะ ไม่สิสวยมากกว่า(ยอมรับเลยว่า N เป็นผู้หญิงที่สวยมากๆคนนึง) มีครั้งนึงช่วงเย็นๆ เรายังไม่กลับจากโรงเรียน เรานั่งเครียดเรื่องเรียนอยู่ N นี่มาแปลกเลย มาคลอเคลียข้างๆบ้างนั่งเงียบๆบ้าง เราก็เลยฟุบหน้าลงกับตักของตัวเอง เป็นจังหวะเดียวกับที่เราไม่รู้เลยว่าไอ้ N มันแง้มหน้ามามองเราเเล้วเราก็เลิกฟุบหน้าและกำลังจะเงยหน้าขึ้นมา แต่.....กลายเป็น N กำลังหอมแก้มเราอยู่แบบไม่ตั้งใจสุดๆ ต่างคนต่างตกใจกระโดดออกจากกันทันที ไอ้ N ตกใจมากพูดขอโทษอย่างเดียวเลย พอหายจากตกใจกันเราก็เลยแซวมันว่าแก้มมันนะแดงเหมือนแตงโมเลย ทั้งๆที่ก็รู้สึกตัวเองเหมือนกันว่าหน้านี่ร้อนวูบวาบไปหมด ใจเต้นเหมือนจะหลุดออกจากอกให้ได้เลย การกระทำของ N หลายๆอย่างทำให้เราคิดมาก เรารู้ N แกไม่คิดอะไรกับเราหรอก เเต่เรานี่สิยังกลัวใจตัวเองอยู่เลย กลัวจะหลุดพูดอะไรบ้าๆออกไปให้แกได้ยิน เราโคตรมึน โคตรสับสนเลยอะ ใครที่เข้ามาอ่านพอจะช่วยบอกทีได้ไหมคะว่าเราคิดอะไรกับ N กันแน่
   ปล.ถ้าเราพิมพ์วกวนไปมาอ่านแล้วงงก็ขอโทษด้วยนะคะ