สมัยก่อนเห็นลูกคนรวยเอาแต่สบาย ไม่ทำงานบ้าน กิน เที่ยว เล่น แยกตัวขึ้นไปอีกชั้นไม่สนไม่รู้จักมักคุ้นคนในชุมชน
พอโตมาก็เสียคนติดนิสัยมาตั้งแต่เด็ก ไม่รับผิดอะไร ช่วยเหลือตัวเองและทำงานบ้านไม่เป็น ไม่มีความอดทนแม้เพียงเล็กๆน้อยๆ
ก็รอไม่ได้ คนรุ่นนั้นมักจะมองคนประเภทนี้เป็นตัวแปลกไปทำให้คนเหล่านี้หนีสังคมไปหมกมุ่นกับ กิน เที่ยว ยาเสพติด ผลาญสมบัติ
ชอบกร่าง อ้างคนโต สุดท้ายก็ติดคุก นักโกง ธุรกิจมืด ใช้ชีวิตตกอับขอคนกิน หมดอนาคตกันไป
แต่มาวันนี้ในยุคที่มีลูกคนเดียว ใช้แท็บแล็ตเลี้ยงลูก ทำให้อดคิดถึงลูกคนรวยในยุคเก่าไม่ได้ เพราะเด็กหนุ่มสาวเดียวนี้
กลายเป็นคนที่มีเหตุผลเยอะมากแต่ไม่ลงมือทำ ถ้าจะทำเลือกงานที่ได้เงินง่ายได้เงินเร็ว ให้เงินทำงาน ใช้สมองทำงาน
เรียกแนวคิดนี้ว่าทำงานแบบฉลาด เอาแต่เพ้อฝันแต่ทำอะไรไม่เป็น ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความอดทนแม้เล็กๆน้อยๆ
ทำงานบ้านไม่เป็น ติดโทรศัพท์มาก ไม่สนใจชุมชนแม้แต่คนข้างบ้านก็ไม่รู้จัก อีก10ปีข้างหน้าประเทศไทยเข้าสู่
สังคมผู้สูงอายุเต็มตัว คนสูงอายุรุ่นนั้นจะอยู่ในสังคมสภาพไหน คิดอย่างไรครับ กับสังคมข้างหน้าฝากความหวังไว้กับ เจนy เจนZ เจนC
เจนรุ่นใหม่ๆ ลูกคนเดียว นับวันแต่จะเจอคนรุ่นนี้ทำอะไรไม่เป็น ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่อดทนเล็กๆน้อยๆ เพ้อฝัน ???
พอโตมาก็เสียคนติดนิสัยมาตั้งแต่เด็ก ไม่รับผิดอะไร ช่วยเหลือตัวเองและทำงานบ้านไม่เป็น ไม่มีความอดทนแม้เพียงเล็กๆน้อยๆ
ก็รอไม่ได้ คนรุ่นนั้นมักจะมองคนประเภทนี้เป็นตัวแปลกไปทำให้คนเหล่านี้หนีสังคมไปหมกมุ่นกับ กิน เที่ยว ยาเสพติด ผลาญสมบัติ
ชอบกร่าง อ้างคนโต สุดท้ายก็ติดคุก นักโกง ธุรกิจมืด ใช้ชีวิตตกอับขอคนกิน หมดอนาคตกันไป
แต่มาวันนี้ในยุคที่มีลูกคนเดียว ใช้แท็บแล็ตเลี้ยงลูก ทำให้อดคิดถึงลูกคนรวยในยุคเก่าไม่ได้ เพราะเด็กหนุ่มสาวเดียวนี้
กลายเป็นคนที่มีเหตุผลเยอะมากแต่ไม่ลงมือทำ ถ้าจะทำเลือกงานที่ได้เงินง่ายได้เงินเร็ว ให้เงินทำงาน ใช้สมองทำงาน
เรียกแนวคิดนี้ว่าทำงานแบบฉลาด เอาแต่เพ้อฝันแต่ทำอะไรไม่เป็น ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความอดทนแม้เล็กๆน้อยๆ
ทำงานบ้านไม่เป็น ติดโทรศัพท์มาก ไม่สนใจชุมชนแม้แต่คนข้างบ้านก็ไม่รู้จัก อีก10ปีข้างหน้าประเทศไทยเข้าสู่
สังคมผู้สูงอายุเต็มตัว คนสูงอายุรุ่นนั้นจะอยู่ในสังคมสภาพไหน คิดอย่างไรครับ กับสังคมข้างหน้าฝากความหวังไว้กับ เจนy เจนZ เจนC