มีตังค์ แต่ก็เหมือนมีกรรม

ปกติที่ผมไม่เข้ามาเล่นพันทิป ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีกว่าคนอื่น แต่พอมาเล่นพันทิปจริงจัง กลับรู้สึกเหมือนตัวเองมีกรรมเสียนี่กระไร
(ผมเป็นคนพูดตรง ขอไม่อ้อมค้อมนะครับ เพราะถ้าพูดอ้อมค้อมทีไร ผมเหมือนจะลืมพ้อยท์ของเรื่องที่ผมต้องการจะสื่อ และออกทะเล หรือบางคนอาจเข้าใจผิดในตัวผม เห็นมะผมจะชอบร่ายยาว นี่จะออกทะเลอีกละ)  ชีวิตผมมีแต่เรื่องวัตถุและรูปธรรม ทั้งๆที่ผมเองไม่ใช่คนเรียนสูง ไม่จบมหาลัยด้วยซ้ำ พ่อแม่ผมตามใจมาก ไม่บังคับผมเลยในเรื่องเรียน แต่เนื่องจากพ่อแม่ผมจบสูง ตอนนี้ท่าน 70-80 กันแล้ว ในสมัยย้อนกลับไป ใครจบสถาบันอันดับหนึ่ง สองสาขานี้ได้ก็เก่งแล้ว ดังนั้น ผมจึงรู้จักแต่หมอกับวิศวะ สถาบันอันดับหนึ่ง ที่ประสบความสำเร็จกันทุกคน ตัวผมเองสมัยเด็กเรียนเก่งมาก แต่ตอนเข้ามหาลัยเหมือนผมใจแตก (เพื่อนสมัยมัธยมเกือบทุกคน ดันเป็นหมอกับวิศวะมหาลัยอันดับหนึ่งอีก แทบทั้งห้อง) ตอนผมอยู่มัธยมผมเป็นประเภทเด็กเรียน ไม่ออกนอกทางเลย ตอนผมออกจากมหาลัย ผมมองว่าผมจะทำธุรกิจ เลยเริ่มจากพึ่งใบบุญญาติๆ และสุดท้ายก็ไปลงเอยที่พ่อผม ผมได้มีคอนเน็คชั่นกับเพื่อนพ่อผมแทบทุกคน ทุกคนเป็นแพทย์ และวิศวะ ทำงานสูงที่สุดในประเทศทั้งนั้น (ไม่พูดอ้อมค้อมนะ เพราะเดี๋ยวยาว) ถ้าคนไหนทำงานวิชาการอย่างเดียวก็เงินเดือนเกินแสนทุกคน คนไหนบริหารหรือทำธุรกิจก็มากกว่านั้นมาก รุ่นพ่อผมแทบจะครองทั้งประเทศในยุคนั้น ผมรู้จักเพื่อนพ่อเยอะมาก ท่านเหล่านั้นก็ให้โอกาสทางธุรกิจผมมากมาย มันจึงคุยกันแต่เรื่องที่หลายคนได้แต่ชะเง้อ (เรื่องเงิน,การศึกษา,บารมี) แต่พวกเรา(ผมและเพื่อนพ่อ)คุยแบบนี้กันเหมือนเรื่องธรรมดา ดังนั้นผมถูกหล่อหลอมมาด้วยสังคมแบบนี้ทั้งชีวิต แม้ผมจะชอบความสงบ ชอบสมถะ(แบบพ่อผม) ไม่ซื้อรถหรู ไม่ซื้อบ้านหรู แต่ผมก็ต้องเข้าสังคมชั้นสูงตลอดเวลา ตอนนี้ผมเลิกหมดละ (แต่ก็ไม่ถึงกับขาดนะครับ) แต่ลดลงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ละ ไม่ใช่ว่าเกลียดหรืออะไรนะ เพราะผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมได้มาจากธุรกิจ มันใช้ไม่หมดแล้ว ขอรวบรัดหน่อย สามสี่วันที่ผมมาเล่นพันทิป ผมได้เกิดมุมมองใหม่ว่า ชีวิตที่ผ่านมามันบุญหรือกรรมกันแน่ จากการดูกระทู้ของชาวพันทิปทั้งวันทั้งคืน และนั่งวิเคราะห์ นี่แหล่ะความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวผม มีมุมมองใหม่ แต่ใช่ว่าผมจะเชื่อใครง่ายๆหรือเปลี่ยนตัวเองทันทีนะ เพราะผมมาครึ่งชีวิตแล้ว มันยากที่จะเปลี่ยนแล้วล่ะ แต่ผมก็อยากเล่นพันทิป ดูแง่มุมความคิดแปลกๆต่อไป เพื่อเข้าใจสังคมทั้งหมดครับ สรุปว่าตอนนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่า ผมมีบุญมากหรือมีกรรมมากกันแน่ ผมคิดว่าผมจะอาศัยอยู่ในห้องศาสนาไปเรื่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปเรื่อยๆครับ