เรามาเริ่มบทสนทนากันเลยดีกาา จะเริ่มเล่าตั้งแต่ช่วงแรกๆนะ
ก็คือในช่วงแรกๆเราก็คุยกันใน "askFm" คงรู้จักกันนะ จริงๆแล้วเรารู้จักกันมานานแล้วแหละ ตั้งแต่ตอนสมัยอยู่ ป.6 หมายถึงเรานะ แล้วตอนนี้ก็อยู่ ม.4 หละ
แอบชอบรุ่นน้องคนนึง ที่บอกไป น้องเขาอายุน่าจะประมาณ 14 ปี อยู่ม.2 โรงเรียนเดียวกัน เราเป็นคนชอบเด็กๆไรงี้ เราก็เริ่มคุยเริ่มถามคำถามต่างๆในอาร์ก
ช่วงแรกๆก็หยอดมุขไปบ้างเพราะเขาไม่รู้ว่าเราเป็นใคร เราไม่ได้เปิดชื่อให้เขาเห็น หลังๆมาเราก็เริ่มมีความกล้าละ ที่จะขอทักเฟสเขาไป(เราเป็นคนขี้อายนะ)
เราถามว่า "ถ้าทักไปจะนกไหม"เขาก็ตอบกลับมาว่า"โอ้ย 555 เอาเป็นว่าไม่กัดละกันเนาะ"เมื่อได้ยินอย่างนั้นเราก็เลยรวบรวม"ความกล้า"แล้วก็ทักเฟสเขาไป
คำแรกที่พิมพ์ออกไปคือ คือ คือ"โย่วว" พ่างงง!! ลาวมาก 555 เราน่าจะเปลี่ยนคำทักทายแรกให้มันมีความสำคัญกว่านี้หน่อยนะ จริงๆแล้วเขาก็รู้แล้วแหละ
ว่าคนที่ถามในอาร์กคือใคร เขาก็สงสัยนิดๆแล้ว เพราะว่าในเฟสเราเป็นคนชอบส่องเฟสว่าทำอะไรอยู่ โพสต์อะไรบ้าง แต่นานๆทีเขาจะโพสต์อ่ะเนาะ แต่เวลาที่เขาโพสต์เรามักจะกดไลค์ทุกๆโพสต์ ย่ำ ทุกๆโพสต์ ที่คืออีกหนึ่งสาเหตุที่เขาสงสัยว่านั้นเป็นเรา เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เราก็เป็นฝ่ายเดียวที่ถามน้องเขานะ
มันก็จะน้อยใจนิดๆ 20คำถามของเราจะพบ 1 คำถามของน้องเขา เราก็มักจะบอก มอนิ่งง ฝรรดีย์ ตลอด ทุกๆวัน บางที่ก็อ่านบ้างไม่อ่านบ้างเพราะเขานอนไปแล้วเนาะ แต่บางครั้งเขาก็ออนนะ แต่ไม่อ่าน เอาเถอะในช่วงนั้นไม่คิดอะไรมาก ตอนนั้นก็ช่วงปิดเทอมด้วยแหละ ก็ทำให้ได้คุยกันบ้าง ช่วงแรกๆยังมีงอนกันเพราะเกมส์ 5555 เราก็รู้สึกดีเนาะ(เวลาคนที่เราชอบบอกว่า งอน เรามักจะทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะ ง้อหรืออะไรดี)เกมส์ Pirate kings ตีปราสาท ตีเรือไรงี้ แค่ได้เล่นด้วยกันก็มีความสุขแล้วอ่ะ กับคนที่เราชอบ ถึงจะเป็นเกมส์ที่ไม่น่าจะเล่นด้วยกันแล้วมีความสุขแล้วก็เถอะ โรงเรียนเราปิดแค่ 6 วันซึงเราคิดว่าเราอยากจะให้โรงเรียนเปิดเร็วๆอ่ะ 5555 อยากจะเจอหน้าน้อง น้องที่เราเห็นเพียงแค่หน้าตารอยยิ้มแล้วเราสามารถยิ้มตามได้ทั้งๆที่ไม่ได้คุยอะไรกันเลยและก็อีกอย่าง ก่อนปิดเทอม โรงเรียนก็จัดแข่งกีฬาสีโรงเรียน ทำให้เราได้เจอน้องเขาบ่อยมากๆ มีครั้งนึงที่น้องเขานั่งอยู่ฝั่งตัวอาคารแล้ว เราก็นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม ไกลอยู่นะ หลายเมตรๆอยู่ แต่มันก็มองเห็นได้อ่ะ ตอนนั้นที่มองไม่รู้น้องเขามองมาที่เรารึป่าวนะ แต่หน้าของน้องมันตรงมาตรงนี้แต่ไม่รู้ว่าสายตาน้องเขามองโฟกัสมาที่เรารึป่าว แต่ในใจเราก็รู้สึกเขินนะ ที่ได้นั่งตรงกันข้ามกันคนที่ชอบและมองมาทางเรา โอเคนอกเรื่องมากเยอะม๊ากกกก,ใกล้ถึงปัจจุบันละ โรงเรียนก็เปิดแต่เราก็ไม่ได้เห็นหน้าน้องเขาอีกเลย เราก็ชอบมองหันซ้ายหันขวาอยู่ตลอด โรงเรียนเราใหญ่หน่อย แต่ก็ยังคิดว่าจะเจอน้องเขา เราก็ยังคุยกันอยู่นะ แต่ว่า ช่วงนี้แหละที่ไม่ค่อยจะได้คุย บางครั้งเขาอ่านข้อความแล้วไม่ตอบ หรือไม่ก็ออนนะ แล้วก็เลิกออนโดยไม่คิดที่จะมาอ่านข้อความเลยสักนิด มันทำให้คนอย่างเราเกิดความน้อยใจว่าทำไม น้องเขาถึงไม่ตอบ ทำไมถึงไม่อ่าน นับวันเราก็ยิ่งอยากรู้ และแล้วตอนวันนั้นก็มาถึง วันที่เราได้ถามน้องว่าทำไม ทำไม ตอนนั้นก็ประมาณ เกือบเที่ยงคืนแล้วอ่ะ เราพิมพ์เกี่ยวกับเรื่องต่างๆนี่แหละ เราบอกว่าเราอยากคุยอย่างเพิ่งทำให้พี่นกได้มั้ย ถามว่าทำไมอ่านไม่ตอบ มันเป็นบทที่ยาวมากๆๆๆๆหลายบันทัดเลย พอเช้าวันรุ่งขึ้นน้องเขาก็มาอ่าน น้องตอบว่า"โห้ยาว เอาเป็นว่าจะบอกละกันงั้น555"
ในที่นี้หมายถึง จะบอกว่าทำไมไม่ตอบ จะบอกว่าทำอะไรอยู่ทำไมอ่านไม่ตอบ)แล้วน้องเขาก็บอกอีกว่า ขอโทดทีไม่ตอบละกันนะคะ"นั้นแหละคับ น้องชอบตอบว่าโทดทีๆ เวลาที่ตอบช้า แต่มันไม่เหมือนว่าตอบช้าหรอกเหมือนตั้งใจยังไม่ตอบมากกว่าเพราะว่าเราเห็นน้องออนบ้างไม่ออนบ้างแต่ก็ยังไม่ได้เข้ามาอ่านข้อความ และนั้นแหละ "โทดทีๆ555" เรามักให้อภัยเสมอๆเพราะเราชอบเขาจะให้ทำไงได้ละ เราไม่มีสิทธิ์ในการเรียกร้องอะไรเลย เราอยากตัดใจหลายครั้งแล้วเพราะน้อยใจ แต่ว่าตั้งแต่ที่เราได้คุยกันเราก็ให้ใจกับน้องไปแล้ววว เราจึงไม่อยากตัดใจกับเรื่องแบบนี้เราจะพยายามคิดบวกเสมอๆ แต่คิดบวกมากไปมันก็ไม่ดีป่าวว่ะ เพราะน้องกว่าจะตอบนี่ก็ล่อไปแล้วเป็น ช ม ทำให้เราไม่ค่อยได้คุยกัน ช่วงนี้น้องเข้าค่ายที่โรงเรียนด้วยไงเลยไม่มีการบ้าน ทำให้เราไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ตอบแชท ในความคิดแง่ลบของเรานะ เราว่าน้องเขาอาจจะรำคาญเราก็ได้ น้องเขาอาจจะไม่อยากคุยกับเราก็ได้ แต่จะให้ทำยังไงหละ ก็ในเมื่อทั้งหัวใจ
ให้ไปแล้วอ่ะ ถ้าไม่คิดจะจริงจังก็อย่ามาให้กำลังใจตั้งแต่ในอาร์กดิ ก็ในเมื่อรู้แล้วว่าเป็นเรา มันทำให้เรารู้สึกเสียใจนะเว้ย แต่ถ้าเราไม่ทักน้องเขาไปเราก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้หรอก แต่มันก็ชอบไปแล้วไง 555
หัวเราะทั้งน้ำตา
ถ้าน้องมาอ่านแล้วรู้ตัวว่านี้คือน้อง พี่(เรา)ก็อยากให้น้องรู้ไว้ว่าพี่ชอบน้องขนาดไหน ความรักไม่ใช่เรื่องล้อเล่น อย่าคิดว่าเราชอบแล้วจะยืนอยู่จุดๆนั้นได้นาน เพราะในเมื่อเกิดมาเป็นคนก็มีความรู้สึกเหมือนๆกันทั้งนั้น พี่อยากให้น้องเห็นค่าพี่ สักบาท แฮร่! สักนิดก็ยังดี(ดราม่ามาเยอะไรงี้555)พี่ก็อยากให้น้องรู้ไว้ว่า"You're important for me" ทุกคนที่เข้ามาอ่านอาจคิดว่าเราเห็นแก่ตัวรึป่าว ส่วนตัวผมคิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวนะ แต่เราก็เคยบอกน้องเขาไปแล้วว่าเราจะแก้ไขมัน เราจะไม่ให้ความเห็นแก่ตัวมาทำให้เราห่างกันไปอีก แค่นี้ก็เจ็บมากพอแล้ว อาจจะมีสักวันนึงที่เราได้เป็น(แฟน)กัน หรือไม่ก็เลิกลากัน แต่อยากให้รู้ไว้ว่าน้องคือคนที่พี่ชอบ
ขอบคุณครับ
ประสบการณ์ตั้งแต่แรกที่ได้คุยกัน ดราม่า?!!!
ก็คือในช่วงแรกๆเราก็คุยกันใน "askFm" คงรู้จักกันนะ จริงๆแล้วเรารู้จักกันมานานแล้วแหละ ตั้งแต่ตอนสมัยอยู่ ป.6 หมายถึงเรานะ แล้วตอนนี้ก็อยู่ ม.4 หละ
แอบชอบรุ่นน้องคนนึง ที่บอกไป น้องเขาอายุน่าจะประมาณ 14 ปี อยู่ม.2 โรงเรียนเดียวกัน เราเป็นคนชอบเด็กๆไรงี้ เราก็เริ่มคุยเริ่มถามคำถามต่างๆในอาร์ก
ช่วงแรกๆก็หยอดมุขไปบ้างเพราะเขาไม่รู้ว่าเราเป็นใคร เราไม่ได้เปิดชื่อให้เขาเห็น หลังๆมาเราก็เริ่มมีความกล้าละ ที่จะขอทักเฟสเขาไป(เราเป็นคนขี้อายนะ)
เราถามว่า "ถ้าทักไปจะนกไหม"เขาก็ตอบกลับมาว่า"โอ้ย 555 เอาเป็นว่าไม่กัดละกันเนาะ"เมื่อได้ยินอย่างนั้นเราก็เลยรวบรวม"ความกล้า"แล้วก็ทักเฟสเขาไป
คำแรกที่พิมพ์ออกไปคือ คือ คือ"โย่วว" พ่างงง!! ลาวมาก 555 เราน่าจะเปลี่ยนคำทักทายแรกให้มันมีความสำคัญกว่านี้หน่อยนะ จริงๆแล้วเขาก็รู้แล้วแหละ
ว่าคนที่ถามในอาร์กคือใคร เขาก็สงสัยนิดๆแล้ว เพราะว่าในเฟสเราเป็นคนชอบส่องเฟสว่าทำอะไรอยู่ โพสต์อะไรบ้าง แต่นานๆทีเขาจะโพสต์อ่ะเนาะ แต่เวลาที่เขาโพสต์เรามักจะกดไลค์ทุกๆโพสต์ ย่ำ ทุกๆโพสต์ ที่คืออีกหนึ่งสาเหตุที่เขาสงสัยว่านั้นเป็นเรา เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เราก็เป็นฝ่ายเดียวที่ถามน้องเขานะ
มันก็จะน้อยใจนิดๆ 20คำถามของเราจะพบ 1 คำถามของน้องเขา เราก็มักจะบอก มอนิ่งง ฝรรดีย์ ตลอด ทุกๆวัน บางที่ก็อ่านบ้างไม่อ่านบ้างเพราะเขานอนไปแล้วเนาะ แต่บางครั้งเขาก็ออนนะ แต่ไม่อ่าน เอาเถอะในช่วงนั้นไม่คิดอะไรมาก ตอนนั้นก็ช่วงปิดเทอมด้วยแหละ ก็ทำให้ได้คุยกันบ้าง ช่วงแรกๆยังมีงอนกันเพราะเกมส์ 5555 เราก็รู้สึกดีเนาะ(เวลาคนที่เราชอบบอกว่า งอน เรามักจะทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะ ง้อหรืออะไรดี)เกมส์ Pirate kings ตีปราสาท ตีเรือไรงี้ แค่ได้เล่นด้วยกันก็มีความสุขแล้วอ่ะ กับคนที่เราชอบ ถึงจะเป็นเกมส์ที่ไม่น่าจะเล่นด้วยกันแล้วมีความสุขแล้วก็เถอะ โรงเรียนเราปิดแค่ 6 วันซึงเราคิดว่าเราอยากจะให้โรงเรียนเปิดเร็วๆอ่ะ 5555 อยากจะเจอหน้าน้อง น้องที่เราเห็นเพียงแค่หน้าตารอยยิ้มแล้วเราสามารถยิ้มตามได้ทั้งๆที่ไม่ได้คุยอะไรกันเลยและก็อีกอย่าง ก่อนปิดเทอม โรงเรียนก็จัดแข่งกีฬาสีโรงเรียน ทำให้เราได้เจอน้องเขาบ่อยมากๆ มีครั้งนึงที่น้องเขานั่งอยู่ฝั่งตัวอาคารแล้ว เราก็นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม ไกลอยู่นะ หลายเมตรๆอยู่ แต่มันก็มองเห็นได้อ่ะ ตอนนั้นที่มองไม่รู้น้องเขามองมาที่เรารึป่าวนะ แต่หน้าของน้องมันตรงมาตรงนี้แต่ไม่รู้ว่าสายตาน้องเขามองโฟกัสมาที่เรารึป่าว แต่ในใจเราก็รู้สึกเขินนะ ที่ได้นั่งตรงกันข้ามกันคนที่ชอบและมองมาทางเรา โอเคนอกเรื่องมากเยอะม๊ากกกก,ใกล้ถึงปัจจุบันละ โรงเรียนก็เปิดแต่เราก็ไม่ได้เห็นหน้าน้องเขาอีกเลย เราก็ชอบมองหันซ้ายหันขวาอยู่ตลอด โรงเรียนเราใหญ่หน่อย แต่ก็ยังคิดว่าจะเจอน้องเขา เราก็ยังคุยกันอยู่นะ แต่ว่า ช่วงนี้แหละที่ไม่ค่อยจะได้คุย บางครั้งเขาอ่านข้อความแล้วไม่ตอบ หรือไม่ก็ออนนะ แล้วก็เลิกออนโดยไม่คิดที่จะมาอ่านข้อความเลยสักนิด มันทำให้คนอย่างเราเกิดความน้อยใจว่าทำไม น้องเขาถึงไม่ตอบ ทำไมถึงไม่อ่าน นับวันเราก็ยิ่งอยากรู้ และแล้วตอนวันนั้นก็มาถึง วันที่เราได้ถามน้องว่าทำไม ทำไม ตอนนั้นก็ประมาณ เกือบเที่ยงคืนแล้วอ่ะ เราพิมพ์เกี่ยวกับเรื่องต่างๆนี่แหละ เราบอกว่าเราอยากคุยอย่างเพิ่งทำให้พี่นกได้มั้ย ถามว่าทำไมอ่านไม่ตอบ มันเป็นบทที่ยาวมากๆๆๆๆหลายบันทัดเลย พอเช้าวันรุ่งขึ้นน้องเขาก็มาอ่าน น้องตอบว่า"โห้ยาว เอาเป็นว่าจะบอกละกันงั้น555"