เป็นเรื่องของแม่เรากับแฟนพี่เราค่ะ(ย้ำว่าแฟนนะคะ)แฟนพี่เรากับพี่เรายังไม่ได้แต่งงานกันเป็นแค่แฟนเฉยๆค่ะ บ้านของเรากับแฟนพี่อยู่ห่างกันพอสมควรแล้วทีนี้พี่เรากับแฟนได้ทำงานที่เดียวกันแล้วที่ทำงานมีรถรับส่งถึงบ้าน แต่บ้านแฟนพี่เรามันไกลจากที่รถรับส่งจอดรับเลยมาอยู่บ้านเราได้เกือบ3เดือนแล้วค่ะ เรื่องมันเกิดตอนที่มาอยู่เนี่ยแหละค่ะ แฟนพี่เราเขาไม่ค่อยช่วยทำงานบ้านไรเลยถึงทำก็นับครั้งได้ แล้วเสื้อผ้าที่เขาใส่แล้วส่วนใหญ่เขาก็เอามาใส่ตะกร้าที่เราหรือแม่ต้องซักช่วงวันศ.หรือวันอา.ค่ะ เขาไม่ได้ซักเองรวมถึงถุงเท้าด้วยนะคะ มีแต่ชุดชั้นในเท่านั้นที่เขาซักของเขาเอง แล้วพอมาอยู่ได้ซักพักเราก็เริ่มเห็นว่าแฟนพี่เราเขาใช้พี่เราซักชุดชั้นในของตัวเอง แถมยังใช้พี่เราเหมือนไม่ใช่แฟนเลยค่ะแต่หมือนคนใช้อะไรๆก็เรียกแต่พี่เราให้ทำให้ แล้วเมื่อไม่นานมานี้แม่เราทนไม่ไหวก็เลยโทรคุยกับพี่เราเพราะไม่มีเวลาได้คุยกันเลย วันหยุดเขาก็จะพาพี่เราไปเที่ยวที่นั้นที่นี่วันหยุดพี่เราก็จะไม่ได้อยู่บ้านเลยค่ะ แม่เราเลยโทรคุยกับพี่เรื่องเขานี่แหละค่ะ เวลาเขาซักชุดชั้นในเขาจะตากแบบไม่เกรงใจพ่อเราเลย เวลาพ่อเราจะสูบบุหรี่ตรงระเบียงข้างบนหัวพ่อเราก็จะเป็นเสื้อในของแฟนพี่เรา พอคุยกันไปแฟนพี่เราคงได้ยินก็เลยร้องให้แล้วก็ขนของกลับบ้านเขาไปแล้วค่ะ แต่พี่เราก็ไปด้วยนะคะ เหมือนเขาจะงอนแม่เราพอแม่เรากลับมาบ้านก็มาเล่าให้เราฟัง แม่เราก็รู้สึกผิดแล้วก็เป็นห่วงความรุ้สึกพี่เรามากค่ะ แม่เราก็เลยถามเราว่าจะขอโทษแฟนพี่เราดีมั้ย คือเราอยากจะรุ้ค่ะว่าใครที่ควรจะขอโทษระหว่างแม่เรากับแฟนพี่เราทุกคนคิดว่าคะ ช่วยบอกเราหน่อยเราสงสารแม่
ปล. พี่เรามันเป็นคนขี้สงสารค่ะอันนี้สำคัญเลย
แม่ผะวกับลูกสะใภ้ คิดว่าใครถูกคะ?
ปล. พี่เรามันเป็นคนขี้สงสารค่ะอันนี้สำคัญเลย