โลกกลมเกินไปหรือปล่าว รู้ทีหลังว่าคนที่รักคือคนใกล้ตัว ชช

สวัสดีครับ มือใหม่สมัตรมาตั้งกระทู้แรกเลย

ก่อนอื่นแนะนำตัวก่อนครับ ผมชื่อ A ครับอายุ 23 ปี ชีวิตปกติดีจนมาวันนึงได้รู้จักกับพี่คนนึง สมมติชื่อ เปา อายุ 29 พี่เขาเป็นตำรวจยศกลางๆ เราคุยกันได้ 2 3เดือน เจอกันบ้างเดือนละ 2 3 ครั้งทุกอย่างไปได้ด้วยดี แต่เราต่างไม่ได้รู้เรื่องที่บ้านของกันและกันมากนัก อาจมีเคยฟังบ้างผ่านๆ

มาฝั่งที่บ้านผม ซึ่งน้าเขย เป็นสามีของน้า น้องของแม่ บ้านอยู่ติดกัน ผมสนิทกับน้าทั้ง2 คนมากก็เลี้ยงผมมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แกชอบยกตัวอย่างคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตมายกตัวอย่างให้ผมฟังบ่อยๆ หนึ่งในนั้นก็คือน้องชายแท้ๆของแก ที่เป็นตำรวจผม็ฟังไปเรื่อยยยยยย แกก็เล่าให้ฟังว่าน้องชายแกแต่ก่อนก็มีแฟนพาสาวเข้าบ้าน แต่แม่ไม่ปลื้มหลังจากนั้นน้องชายแกก็ไม่าใครมาอีกเลยหลายปีแล้ว ผมยังแอบคิดเล่นๆในใจ เอ้.......หรือว่าน้องแกจะเป็นเกย์ 555

จนวันก่อนพี่เปาแกโทรมาบอกว่า แม่แกป่วย อยู่ รพ  ผมก็ให้กำลังใจไป และก็เดินไปบ้านน้าเขาก็ชวนบอกว่า ไปช่วยเลี้ยงหลานตัวเล็กๆหน่อย จะไป รพ ผมก็ไปนะ ไม่รู้ทำไมซื่อบื้อไม่ปะติปะต่อเรื่อง

ไปถึง รพ มีคนเฝ้าอยู่ 2คน คือน้องสาวน้า และแฟนเขา ผมก็พอรู้จักบ้าง ตอนนั้นก็เล่นกับหลานอุ่มไปอุ้มมา ไม่ถึง 10 นาทีพี่เปา ก็เดินเข้ามา น้าสาวผมทักคนแรก ผมยืนมองสตั้นไป 10 วิ อะไรยังไง พี่เปาเห็นผมแกก็สะดุ้ง ต่างคนต่างหน้าซีด เรายืนไม่พูดไม่จากันครึ่งคืน ยืนงงกับชีวิต

จนกลับถึงบ้านเราถึงโทรคุยกัน เรื่องราวต่างๆที่พี่แกเคยเล่าให้ฟัง ที่น้าเขยเคยเล่าให้ฟัง หรือที่ผมเคยเล่าให้แกฟัง มันล้วนแล้วแต่เรื่องเดียวกันเพียงแต่เราไม่ได้ใส่ใจปะติดปะต่อ ตอนนี้ผมกับแกเครียดมาก ไม่คิดว่าเราจะใกล้กันขนาดนี้

ผมควรทำยังไงต่อ ไปต่อดีไหม หรือมันไม่สมควรและหยุดไว้แค่นี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่