เรื่องที่ผมจะเล่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวของผมเอง และตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ
ตอนนี้ผมแอบชอบน้องคนหนึ่งอยู่ น้องเขาชื่อนายครับ เป็นรุ่นน้องผมปี1 เราเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ ผมรู้จักนายครั้งแรกก็ตอนที่น้องเขามาสอบ คร้ั้งแรกที่เจอกันผมก็รู้สึกชอบน้องเขาเลย ตอนที่นายมาเรียนใหม่ๆผมช่วยเหลือทุกอย่างเลย พาไปดูหอ ซื้อของให้ กินข้าวด้วยกันทุกวัน ลืมบอกนายเรียนที่นี้คนเดียวเพื่อนจากรร.เดิมก็ไม่มีสักคน เลยทำให้ผมกับนายได้เจอกันบ่อย แทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ เพราะเขายังไม่มีเพื่อน ผมยอมรับนะว่าผมชอบนายแต่ผมไม่กล้าบอก กลัวความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิม ผมบอกกับนายแค่ว่ารักเขาเหมือนน้องชายคนหนึ่ง ผมรู้อยู่แก่ใจว่าผู้ชายกับผู้ชายมันกันไม่ได้ อีกอย่างตอนนี้นายกำลังจีบน้องสาขาผมอยู่
....เรื่องมันเกิดขั้นเมื่อ 3 วันก่อน เพื่อนผมมันพึ่งเลิกกับแฟน มันเลยชวนไปผับกัน ปกติเวลาผมไปไหนก็จะชวนนายไปด้วยตลอดวันนั้นก็เหมือนกัน ผมเลยโทรชวนนาย นายบอกให้ผมรอที่หอเดียวไปรับ เพื่อนผมเลยไปรอที่ร้านก่อน วันนั้นก็จะมีกับนาย เพื่อนผม 4 คนแล้วก็เพื่อนนายอีก 2 คน ตอนหัวค่ำก็ไม่มีอะไรมากเราก็นั่งดื่มชิวๆกัน เพื่อนผมก็เพ้อไปตามปะสาคนอกหัก พอดึกๆอาหารตาก็เริ่มเยอะ ทุกคนก็เริ่มเมาได้ที่ มีลุกเต้นบ้าง ชนแก้วกับโต๊ะนู้นโต๊ะนี้บ้าง
ผมยอมรับนะว่ามีความสุขมากตอนนั้นที่เห็นคนที่รักอยู่ตรงหน้า วันนั้นดูแล้วทุกคนเมาหนักมาก แต่ผมไม่เมานะไม่กล้าดื่มเยอะ เพราะกลัวขับรถกลับไม่ไหว
เราดื่มกันจนเกือบร้านปิด เพื่อนผมเลยขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้มันต้องกลับบ้านแต่เช้าก็มีจะเหลือแค่นายกับเพื่อนนายแล้วก็ผม ผมก็เลยเดินออกมาส่งเพื่อน แต่พอผมเดินกลับมาผมทำอะไรแทบไม่ถูกสั่นไปทั้งตัว เพราะภาพที่ผมเห็นตอนนั้นคือ นายกำลังกอดอยู่กับผู้หญิงโต๊ะข้างๆอยู่ ตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก เจ็บจนพูดอะไรไม่ออกทำได้แค่เดินกลับมานั่งที่โต๊ะ เท่านั้นยังไม่พอนายพาผู้หญิงคนนั้นมานั่งที่โต๊ะด้วย นายนั่งตรงข้ามกับผมผู้หญิงคนนั้นก็นั่งลงบนตักนาย ผมทำได้แค่นั่งดูเขากอดหอมกันต่อหน้า พยายามที่จะไม่คิดอะไรแต่ในใจตอนนั้นแมร่งโคตรเจ็บ อยากจะลุกขึ้นไปต่อยให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แหละที่หนักกว่านั้นผู้หญิงคนนั้นถามว่านายมีเจ้าของยัง เพื่อนนายเลยตอบไปว่ามันโสด เท่านั้นแหละครับผู้หญิงคนนั้นบอกงั้นขอนะ แล้วหลังจากนนั้นเขาก็ลากกันไปต่อในห้องน้ำผับ ผมอยากจะร้องไห้ออกมาตรงนั้นเลย เขากำลังจะไปมีอะไรกันแต่กลับทำอะไรไม่ได้ แม้แต่จะพูดห้ามสักคำก็ไม่กล้า เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เพื่อนนายถามผมว่าพี่กลับไหมผมไปส่ง ผมบอกไม่เป็นไรพี่รอนายก่อนเดี๋ยวมันไม่มีรถกลับ ในใจก็คิดว่ามันกล้าทำกับกูขนาดนนี้เหรอ ตอนนั้นทั้งโกรธทั้งเสียใจ เพราะไม่คิดว่าคนที่เรารักจะกล้าทำแบบนี้ต่อหน้าเรา โมโหมากด้วยเหล้าก็เลี้ยง แล้วยังพาคนอื่นไปเอาต่อหน้าต่อตาอีก ไหนจะต้องให้กูมารออีก
........ผมนั่งรอนายเกือบตี 2 มันก็พาผู้หญิงคนนั้นกลับมามันเดินไปส่งเขาที่โต๊ะ แล้วเดินมาหาผมกลับเพื่อนมัน แล้วยังมีหน้ามาพูดยังงั้นยังงี้ให้ฟังอีก ในใจไม่คิดจะสงสารกูบ้างเหรอ ถึงกูไม่บอกก็น่าจะรู้นะว่ากูคิดไงกับ ตอนนั้นผมไม่พูดกับนายเลย มันเห็นผมนั่งหน้าเครียดอยู่มันคงรู้แหละว่าผมโกรธมันรีบยกมือไหว้ขอโทษผมเลยมันบอกพี่ผมสารภาพผิด วันนี้ผมพลาดจริงๆผมผิดไปแล้ว ผมไม่ตอบมันรีบวิ่งเขามากอดผม เอาหน้าซุกตักผมกอดผมแล้วก็บอกแต่ขอโทษๆๆๆๆ น้ำตาผมไหลเลยไม่รู้เพราะอะไรทั้งๆที่ก่อนหน้านี้โกรธมันแทบตาย แต่พอมันพูดขอโทษกับใจอ่อน ผมเลยบอกมันว่าไม่เป็นไรทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ กลับเถอะมันดึกหล่ะพี่ง่วง ระหว่างทางที่ขับรถกลับมันกอดผมตลอดทางเลยผมไปส่งหอ
พอถึงหอผมบอกขึ้นไปนอน ผมเลยเดินมาโทรหาเพื่อนให้มารับเพราะตอนไปนายเป็นคนไปรับผม ผมเดินกลับมามันยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่ยอมขึ้นห้อง ผมเลยถามทำไมไม่ไปนอน มันบอกพี่ผมขอกอดหน่อย ผมเลยเดินเข้าไปหามัน มันเข้ามากอดผมกอดแน่นมาก นี้เป็นครั้งแรกเลยที่อยู่กับมันมาที่ผมได้กอดมัน เพราะก่อนหน้านี้ผมไม่เคยแม้แต่ที่จะเเตะต้องตัวมันเลย มันถามผมว่าพี่พี่โกรธผมไหม ผมบอกพี่ไม่เคยที่จะโกรธนาย ยังไงนายก็เป็นน้องพี่เหมือนเดิม ผมพูดจบมันร้องไห้ออกมาเลย แล้วมันก็ขอบคุณผมที่ดีกับมัน แล้วก็ระบายความในใจออกมา ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน เรื่องแฟน มันบอกไม่มีใครรักมันไม่มีใครจริงใจกับมัน ตอนน้นผมอยากบอกออกไปให้มันรู้เลยว่า พี่นี่ไงรักนายรักมากด้วยแต่ก็ไม่กล้า ทำได้แค่รับฟังแล้วก็พูดปลอบใจมัน มันเปลี่ยนมาซบอกผมแล้วก็ร้องไห้ ผมทั้งกอด ลูบหัว ค่อยเช็ดน้ำตาให้มันจนเกือบตี4 เพื่อนผมเลยขับรถมารับ ผมเลยเดินขึ้นไปส่งมันที่ห้องแล้วก็เลยกลับหอ หลังจากวันนั้นมาผมก็ยังไม่ได้คุยกับนายอีกเลย มีเเค่ถามจากเพื่อนมันว่ามันเป็นไงบ้างเพื่อนมันบอกก็ปกติเมื่อคืนก็ไปเที่ยวเเถมพาสาวมาด้วย ผมสับสนว่าผมควรจะทำไงดี พน.ก็วันเกิดนาย ผมควรจะบอกมันไปดีไหมว่าผมรักมัน แต่ก็กลัวนายลำบากใจเวลาอยู่ใกล้ผม เพราะมันไม่ได้รักผม หรือผมควรจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆดี หรือว่าผมควรจะเลิกติดต่อกับมันจะได้ไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้อีก
เห็นเขากอดกันกับคนอื่นต่อหน้า แต่ทำอะไรไม่ได้
ตอนนี้ผมแอบชอบน้องคนหนึ่งอยู่ น้องเขาชื่อนายครับ เป็นรุ่นน้องผมปี1 เราเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ ผมรู้จักนายครั้งแรกก็ตอนที่น้องเขามาสอบ คร้ั้งแรกที่เจอกันผมก็รู้สึกชอบน้องเขาเลย ตอนที่นายมาเรียนใหม่ๆผมช่วยเหลือทุกอย่างเลย พาไปดูหอ ซื้อของให้ กินข้าวด้วยกันทุกวัน ลืมบอกนายเรียนที่นี้คนเดียวเพื่อนจากรร.เดิมก็ไม่มีสักคน เลยทำให้ผมกับนายได้เจอกันบ่อย แทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ เพราะเขายังไม่มีเพื่อน ผมยอมรับนะว่าผมชอบนายแต่ผมไม่กล้าบอก กลัวความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิม ผมบอกกับนายแค่ว่ารักเขาเหมือนน้องชายคนหนึ่ง ผมรู้อยู่แก่ใจว่าผู้ชายกับผู้ชายมันกันไม่ได้ อีกอย่างตอนนี้นายกำลังจีบน้องสาขาผมอยู่
....เรื่องมันเกิดขั้นเมื่อ 3 วันก่อน เพื่อนผมมันพึ่งเลิกกับแฟน มันเลยชวนไปผับกัน ปกติเวลาผมไปไหนก็จะชวนนายไปด้วยตลอดวันนั้นก็เหมือนกัน ผมเลยโทรชวนนาย นายบอกให้ผมรอที่หอเดียวไปรับ เพื่อนผมเลยไปรอที่ร้านก่อน วันนั้นก็จะมีกับนาย เพื่อนผม 4 คนแล้วก็เพื่อนนายอีก 2 คน ตอนหัวค่ำก็ไม่มีอะไรมากเราก็นั่งดื่มชิวๆกัน เพื่อนผมก็เพ้อไปตามปะสาคนอกหัก พอดึกๆอาหารตาก็เริ่มเยอะ ทุกคนก็เริ่มเมาได้ที่ มีลุกเต้นบ้าง ชนแก้วกับโต๊ะนู้นโต๊ะนี้บ้าง
ผมยอมรับนะว่ามีความสุขมากตอนนั้นที่เห็นคนที่รักอยู่ตรงหน้า วันนั้นดูแล้วทุกคนเมาหนักมาก แต่ผมไม่เมานะไม่กล้าดื่มเยอะ เพราะกลัวขับรถกลับไม่ไหว
เราดื่มกันจนเกือบร้านปิด เพื่อนผมเลยขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้มันต้องกลับบ้านแต่เช้าก็มีจะเหลือแค่นายกับเพื่อนนายแล้วก็ผม ผมก็เลยเดินออกมาส่งเพื่อน แต่พอผมเดินกลับมาผมทำอะไรแทบไม่ถูกสั่นไปทั้งตัว เพราะภาพที่ผมเห็นตอนนั้นคือ นายกำลังกอดอยู่กับผู้หญิงโต๊ะข้างๆอยู่ ตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก เจ็บจนพูดอะไรไม่ออกทำได้แค่เดินกลับมานั่งที่โต๊ะ เท่านั้นยังไม่พอนายพาผู้หญิงคนนั้นมานั่งที่โต๊ะด้วย นายนั่งตรงข้ามกับผมผู้หญิงคนนั้นก็นั่งลงบนตักนาย ผมทำได้แค่นั่งดูเขากอดหอมกันต่อหน้า พยายามที่จะไม่คิดอะไรแต่ในใจตอนนั้นแมร่งโคตรเจ็บ อยากจะลุกขึ้นไปต่อยให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แหละที่หนักกว่านั้นผู้หญิงคนนั้นถามว่านายมีเจ้าของยัง เพื่อนนายเลยตอบไปว่ามันโสด เท่านั้นแหละครับผู้หญิงคนนั้นบอกงั้นขอนะ แล้วหลังจากนนั้นเขาก็ลากกันไปต่อในห้องน้ำผับ ผมอยากจะร้องไห้ออกมาตรงนั้นเลย เขากำลังจะไปมีอะไรกันแต่กลับทำอะไรไม่ได้ แม้แต่จะพูดห้ามสักคำก็ไม่กล้า เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เพื่อนนายถามผมว่าพี่กลับไหมผมไปส่ง ผมบอกไม่เป็นไรพี่รอนายก่อนเดี๋ยวมันไม่มีรถกลับ ในใจก็คิดว่ามันกล้าทำกับกูขนาดนนี้เหรอ ตอนนั้นทั้งโกรธทั้งเสียใจ เพราะไม่คิดว่าคนที่เรารักจะกล้าทำแบบนี้ต่อหน้าเรา โมโหมากด้วยเหล้าก็เลี้ยง แล้วยังพาคนอื่นไปเอาต่อหน้าต่อตาอีก ไหนจะต้องให้กูมารออีก
........ผมนั่งรอนายเกือบตี 2 มันก็พาผู้หญิงคนนั้นกลับมามันเดินไปส่งเขาที่โต๊ะ แล้วเดินมาหาผมกลับเพื่อนมัน แล้วยังมีหน้ามาพูดยังงั้นยังงี้ให้ฟังอีก ในใจไม่คิดจะสงสารกูบ้างเหรอ ถึงกูไม่บอกก็น่าจะรู้นะว่ากูคิดไงกับ ตอนนั้นผมไม่พูดกับนายเลย มันเห็นผมนั่งหน้าเครียดอยู่มันคงรู้แหละว่าผมโกรธมันรีบยกมือไหว้ขอโทษผมเลยมันบอกพี่ผมสารภาพผิด วันนี้ผมพลาดจริงๆผมผิดไปแล้ว ผมไม่ตอบมันรีบวิ่งเขามากอดผม เอาหน้าซุกตักผมกอดผมแล้วก็บอกแต่ขอโทษๆๆๆๆ น้ำตาผมไหลเลยไม่รู้เพราะอะไรทั้งๆที่ก่อนหน้านี้โกรธมันแทบตาย แต่พอมันพูดขอโทษกับใจอ่อน ผมเลยบอกมันว่าไม่เป็นไรทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ กลับเถอะมันดึกหล่ะพี่ง่วง ระหว่างทางที่ขับรถกลับมันกอดผมตลอดทางเลยผมไปส่งหอ
พอถึงหอผมบอกขึ้นไปนอน ผมเลยเดินมาโทรหาเพื่อนให้มารับเพราะตอนไปนายเป็นคนไปรับผม ผมเดินกลับมามันยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่ยอมขึ้นห้อง ผมเลยถามทำไมไม่ไปนอน มันบอกพี่ผมขอกอดหน่อย ผมเลยเดินเข้าไปหามัน มันเข้ามากอดผมกอดแน่นมาก นี้เป็นครั้งแรกเลยที่อยู่กับมันมาที่ผมได้กอดมัน เพราะก่อนหน้านี้ผมไม่เคยแม้แต่ที่จะเเตะต้องตัวมันเลย มันถามผมว่าพี่พี่โกรธผมไหม ผมบอกพี่ไม่เคยที่จะโกรธนาย ยังไงนายก็เป็นน้องพี่เหมือนเดิม ผมพูดจบมันร้องไห้ออกมาเลย แล้วมันก็ขอบคุณผมที่ดีกับมัน แล้วก็ระบายความในใจออกมา ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน เรื่องแฟน มันบอกไม่มีใครรักมันไม่มีใครจริงใจกับมัน ตอนน้นผมอยากบอกออกไปให้มันรู้เลยว่า พี่นี่ไงรักนายรักมากด้วยแต่ก็ไม่กล้า ทำได้แค่รับฟังแล้วก็พูดปลอบใจมัน มันเปลี่ยนมาซบอกผมแล้วก็ร้องไห้ ผมทั้งกอด ลูบหัว ค่อยเช็ดน้ำตาให้มันจนเกือบตี4 เพื่อนผมเลยขับรถมารับ ผมเลยเดินขึ้นไปส่งมันที่ห้องแล้วก็เลยกลับหอ หลังจากวันนั้นมาผมก็ยังไม่ได้คุยกับนายอีกเลย มีเเค่ถามจากเพื่อนมันว่ามันเป็นไงบ้างเพื่อนมันบอกก็ปกติเมื่อคืนก็ไปเที่ยวเเถมพาสาวมาด้วย ผมสับสนว่าผมควรจะทำไงดี พน.ก็วันเกิดนาย ผมควรจะบอกมันไปดีไหมว่าผมรักมัน แต่ก็กลัวนายลำบากใจเวลาอยู่ใกล้ผม เพราะมันไม่ได้รักผม หรือผมควรจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆดี หรือว่าผมควรจะเลิกติดต่อกับมันจะได้ไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้อีก