เราหรือครอบครัวที่เห็นแก่ตัว ?
ยาวนิดหนึ่งนะค่ะเราจะพยายามย่อให้มากที่สุด
เราเก็บกดเรื่องนี้มา4ปีแล้วค่ะ ยังไม่เคยระบายสักครั้ง
เราเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ ครอบครัวฐานะยากจนแต่ไม่ได้ถึงกับจนมาก
เราเรียนจบแค่ม.3 มาทำงานในตัวเมืองเชียงใหม่ตอนอายุ17 แต่ตอนนี้อายุ20แล้ว กำลังตั้งท้องได้5เดือน ตายายเป็นคนเลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิดค่ะ เพราะแม่เอามาทิ้งให้เลี้ยงแต่แม่ก็ยังติดต่อกับเราอยู่นานๆครั้ง จนเราเรียกตายายว่าแม่กับพ่อ เพราะเขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ตลอดเวลาที่ทำงานอายุ17-19 เราส่งเงินให้ตายายใช้ตลอด เดือนละ2,000-3,000 บางครั้งเงินไม่พอใช้ต้องไปหายืมคนอื่นมาให้ตายาย เพราะถ้าไม่ส่งให้เขาก็จะด่าจะว่าเรา ว่าเราไม่ช่วยแบ่งเบาภาระเขา ว่าเราเณรคุณ เขาไม่เคยถามเราเลยค่ะว่าเราเหนื่อยไหม ทำงานเป็นยังไงบ้าง ถามหาเงินทุกเดือนว่าอยากให้เราช่วยแบ่งเบาภาระเขาบ้างค่าน้ำค่าไฟ เขาพูดตลอดว่า โตมาต้องเลี้ยงเขานะ ห้ามลืมเขา เขาเป็นคนเลี้ยงเรามา แม่เราจริงๆยังไม่เอาเราเลย เราต้องโทรหาเขาทุกวัน ถ้าวันไหนเราไม่โทรหาเขาก็จะโทรมาว่าเรา ว่าเราลืมเขา เราก็ทนมาตลอดค่ะ
เราทำงาน2ที่ ตอนกลางวันเป็นเสริฟอยู่ร้านอาหาร ตอนกลางคืนเป็นPR ชงเหล้า เพื่อจะหาเงิน แต่มันก็ไม่พอ ค่าห้อง ค่ารถ ค่าอย่างอื่นอีก พอใช้แต่ไม่พอเก็บ จนเมื่อ1ปีที่แล้วเราเจอแฟนคนปัจจุบัน เขาเป็นคนสิงคโปร์เป็นเพื่อนกับเจ้าของร้านPRที่เราทำอยู่ มีฐานะ แต่ไม่ได้รวยมากมาย
ไม่มีรถ ไม่มีบ้าน แต่มีข้าวให้เรากินครบ3มื้อ ซึ่งเราก็พอใจแล้วแหละค่ะ เขามาเช่าหอพักอยู่ที่เชียงใหม่ กำลังมาอยู่เชียงใหม่แล้วมาเจอเราเลยจีบเราผ่านเพื่อนของเขา ตอนนั้นเราตัดสินใจคบกัน เขาตัดสินใจอยู่เชียงใหม่เลยเพราะสงบดี
ไม่วุ่นวาย และมีเราเป็นแฟน
(เมื่อก่อนอยู่กรุงเทพ)
เขาดีกับเราค่ะ ดูแลใส่ใจทุกอย่าง เราเลยย้ายไปอยู่กับเขาที่หอ เขาเริ่มให้เราหยุดทำงานกลางคืนเพราะเห็นเราเหนื่อย จนคบกันได้ประมาณ5เดือน เรามีปัญหาที่ทำงานตอนกลางวัน เลยลาออก แล้วแฟนก็ไม่ให้เราทำงานอีกเลย
แค่ช่วยเขาทำงาน เขาทำงานมีธุรกิจส่วนตัว แค่ขายพระเครื่องส่งไปต่างประเทศ เราแค่คุยลูกค้าคนไทยให้เขาเข้าใจแค่นี้ ชีวิตเราตอนนี้เหมือนดีมากๆ ไม่ปวดหัวเรื่องเงินเลย
ตายายเราก็รับรู้ค่ะ เขาก็บอกดีแล้วนะ
รักกันนานๆ แฟนเคยไปบ้านเราแล้วเห็นบ้านเราเก่าเขาสงสารตายายเราด้วย เลยเริ่มจากการทำห้องน้ำให้ใหม่ก่อน พอเสร็จ กำลังจะซื้อทีวีและเปลี่ยนสายไฟที่บ้านให้ใหม่ เราก็ดีใจค่ะตายายก็ดีใจมากๆ เราไม่ได้ส่งเงินให้เขาใช้ตั้งแต่ไม่ได้ทำงาน นอกจากนานๆเขาจะมาเที่ยวหาเรา 2-3คืน ค่าห้องเช่า ค่ากินแฟนเราก็ออกให้หมดจนบางครั้งเราก็แอบเกรงใจ พาตายายไปกินของดีๆ ให้เงินใช้บ้างแต่ไม่มากนัก แต่พอดีเราดันตั้งท้อง
แฟนเลยหยุดคิดทำบ้านไว้ก่อน แล้วมาเก็บเงินไว้ให้ลูกที่กำลังจะเกิด เพราะเรายังไม่มีบ้าน ไม่มีรถ มีแค่หอเช่า ตอนนั้นเหมือนตายายจะเข้าใจดี และดีใจที่เรากำลังจะมีลูก
ตอนนี้เราคบกับแฟนได้1ปีกว่า ท้อง5เดือน
เราก็ยังโทรหาเขาทุกวัน ครั้งละ20-40นาที แต่ทุกครั้งที่คุยเขาจะชอบพูด รวยแล้วมีเงินแล้วอย่าลืมเขานะ คนที่ลืมพ่อลืมแม่ ลืมคนที่เลี้ยงมาไม่มีวันเจริญหรอกจำไว้ (ตายายเป็นหนี้ธ.ก.ส 400,000) เราคิดว่าเขาหวังให้เราช่วยเขาใช้หนี้ให้แน่ๆ เราก็อึดอัดใจไม่รู้จะช่วยยังไง เงินไม่ใช้น้อยๆเลย เราก็ไม่ได้ทำงานเพราะเคยขอแฟนแล้วเขาไม่ให้ทำ ลูกก็กำลังจะมี ตอนนี้แฟนก็ทำงานหนักอยากมีบ้าน มีรถไว้ให้เรากับลูก บางครั้งยายก็บ่น ไปอยู่กับเขาจนท้องก็ไม่เห็นได้เงินสักบาท บางครั้งก็พูดอยากตาย อยากจะร้องดังๆ อะไรๆก็ไม่เคยได้ดั่งใจทุกครั้งก็จะชอบเล่าเรื่องของคนอื่น เช่น ลูกคนนั้นนะเขาซื้อบ้านให้พ่อแม่เขาหลังละล้านๆเลยนะ เขาพาพ่อแม่เขาไปกินอาหารทะเลด้วยนะ จนเราหงุดหงิด จริงๆเราอยากมีให้เขานะค่ะ บ้าน รถ เงิน
อยากให้เขาสบาย แต่เราไม่รู้จะไปหามาจากไหน
คือเราไม่เข้าใจ เขาไม่ดีใจหรอค่ะที่เห็นเรามีความสุข สิ่งที่แฟนเคยทำให้ทำไมเขาไม่เคยคิดถึงบ้าง อาจจะไม่มากแต่เเฟนให้มากกว่าที่เราเคยให้
บางครั้งเราก็คิด เราเห็นแก่ตัวจริงๆหรือเปล่าว?
เราหรือครอบครัวที่เห็นแก่ตัว
ยาวนิดหนึ่งนะค่ะเราจะพยายามย่อให้มากที่สุด
เราเก็บกดเรื่องนี้มา4ปีแล้วค่ะ ยังไม่เคยระบายสักครั้ง
เราเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ ครอบครัวฐานะยากจนแต่ไม่ได้ถึงกับจนมาก
เราเรียนจบแค่ม.3 มาทำงานในตัวเมืองเชียงใหม่ตอนอายุ17 แต่ตอนนี้อายุ20แล้ว กำลังตั้งท้องได้5เดือน ตายายเป็นคนเลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิดค่ะ เพราะแม่เอามาทิ้งให้เลี้ยงแต่แม่ก็ยังติดต่อกับเราอยู่นานๆครั้ง จนเราเรียกตายายว่าแม่กับพ่อ เพราะเขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ตลอดเวลาที่ทำงานอายุ17-19 เราส่งเงินให้ตายายใช้ตลอด เดือนละ2,000-3,000 บางครั้งเงินไม่พอใช้ต้องไปหายืมคนอื่นมาให้ตายาย เพราะถ้าไม่ส่งให้เขาก็จะด่าจะว่าเรา ว่าเราไม่ช่วยแบ่งเบาภาระเขา ว่าเราเณรคุณ เขาไม่เคยถามเราเลยค่ะว่าเราเหนื่อยไหม ทำงานเป็นยังไงบ้าง ถามหาเงินทุกเดือนว่าอยากให้เราช่วยแบ่งเบาภาระเขาบ้างค่าน้ำค่าไฟ เขาพูดตลอดว่า โตมาต้องเลี้ยงเขานะ ห้ามลืมเขา เขาเป็นคนเลี้ยงเรามา แม่เราจริงๆยังไม่เอาเราเลย เราต้องโทรหาเขาทุกวัน ถ้าวันไหนเราไม่โทรหาเขาก็จะโทรมาว่าเรา ว่าเราลืมเขา เราก็ทนมาตลอดค่ะ
เราทำงาน2ที่ ตอนกลางวันเป็นเสริฟอยู่ร้านอาหาร ตอนกลางคืนเป็นPR ชงเหล้า เพื่อจะหาเงิน แต่มันก็ไม่พอ ค่าห้อง ค่ารถ ค่าอย่างอื่นอีก พอใช้แต่ไม่พอเก็บ จนเมื่อ1ปีที่แล้วเราเจอแฟนคนปัจจุบัน เขาเป็นคนสิงคโปร์เป็นเพื่อนกับเจ้าของร้านPRที่เราทำอยู่ มีฐานะ แต่ไม่ได้รวยมากมาย
ไม่มีรถ ไม่มีบ้าน แต่มีข้าวให้เรากินครบ3มื้อ ซึ่งเราก็พอใจแล้วแหละค่ะ เขามาเช่าหอพักอยู่ที่เชียงใหม่ กำลังมาอยู่เชียงใหม่แล้วมาเจอเราเลยจีบเราผ่านเพื่อนของเขา ตอนนั้นเราตัดสินใจคบกัน เขาตัดสินใจอยู่เชียงใหม่เลยเพราะสงบดี
ไม่วุ่นวาย และมีเราเป็นแฟน
(เมื่อก่อนอยู่กรุงเทพ)
เขาดีกับเราค่ะ ดูแลใส่ใจทุกอย่าง เราเลยย้ายไปอยู่กับเขาที่หอ เขาเริ่มให้เราหยุดทำงานกลางคืนเพราะเห็นเราเหนื่อย จนคบกันได้ประมาณ5เดือน เรามีปัญหาที่ทำงานตอนกลางวัน เลยลาออก แล้วแฟนก็ไม่ให้เราทำงานอีกเลย
แค่ช่วยเขาทำงาน เขาทำงานมีธุรกิจส่วนตัว แค่ขายพระเครื่องส่งไปต่างประเทศ เราแค่คุยลูกค้าคนไทยให้เขาเข้าใจแค่นี้ ชีวิตเราตอนนี้เหมือนดีมากๆ ไม่ปวดหัวเรื่องเงินเลย
ตายายเราก็รับรู้ค่ะ เขาก็บอกดีแล้วนะ
รักกันนานๆ แฟนเคยไปบ้านเราแล้วเห็นบ้านเราเก่าเขาสงสารตายายเราด้วย เลยเริ่มจากการทำห้องน้ำให้ใหม่ก่อน พอเสร็จ กำลังจะซื้อทีวีและเปลี่ยนสายไฟที่บ้านให้ใหม่ เราก็ดีใจค่ะตายายก็ดีใจมากๆ เราไม่ได้ส่งเงินให้เขาใช้ตั้งแต่ไม่ได้ทำงาน นอกจากนานๆเขาจะมาเที่ยวหาเรา 2-3คืน ค่าห้องเช่า ค่ากินแฟนเราก็ออกให้หมดจนบางครั้งเราก็แอบเกรงใจ พาตายายไปกินของดีๆ ให้เงินใช้บ้างแต่ไม่มากนัก แต่พอดีเราดันตั้งท้อง
แฟนเลยหยุดคิดทำบ้านไว้ก่อน แล้วมาเก็บเงินไว้ให้ลูกที่กำลังจะเกิด เพราะเรายังไม่มีบ้าน ไม่มีรถ มีแค่หอเช่า ตอนนั้นเหมือนตายายจะเข้าใจดี และดีใจที่เรากำลังจะมีลูก
ตอนนี้เราคบกับแฟนได้1ปีกว่า ท้อง5เดือน
เราก็ยังโทรหาเขาทุกวัน ครั้งละ20-40นาที แต่ทุกครั้งที่คุยเขาจะชอบพูด รวยแล้วมีเงินแล้วอย่าลืมเขานะ คนที่ลืมพ่อลืมแม่ ลืมคนที่เลี้ยงมาไม่มีวันเจริญหรอกจำไว้ (ตายายเป็นหนี้ธ.ก.ส 400,000) เราคิดว่าเขาหวังให้เราช่วยเขาใช้หนี้ให้แน่ๆ เราก็อึดอัดใจไม่รู้จะช่วยยังไง เงินไม่ใช้น้อยๆเลย เราก็ไม่ได้ทำงานเพราะเคยขอแฟนแล้วเขาไม่ให้ทำ ลูกก็กำลังจะมี ตอนนี้แฟนก็ทำงานหนักอยากมีบ้าน มีรถไว้ให้เรากับลูก บางครั้งยายก็บ่น ไปอยู่กับเขาจนท้องก็ไม่เห็นได้เงินสักบาท บางครั้งก็พูดอยากตาย อยากจะร้องดังๆ อะไรๆก็ไม่เคยได้ดั่งใจทุกครั้งก็จะชอบเล่าเรื่องของคนอื่น เช่น ลูกคนนั้นนะเขาซื้อบ้านให้พ่อแม่เขาหลังละล้านๆเลยนะ เขาพาพ่อแม่เขาไปกินอาหารทะเลด้วยนะ จนเราหงุดหงิด จริงๆเราอยากมีให้เขานะค่ะ บ้าน รถ เงิน
อยากให้เขาสบาย แต่เราไม่รู้จะไปหามาจากไหน
คือเราไม่เข้าใจ เขาไม่ดีใจหรอค่ะที่เห็นเรามีความสุข สิ่งที่แฟนเคยทำให้ทำไมเขาไม่เคยคิดถึงบ้าง อาจจะไม่มากแต่เเฟนให้มากกว่าที่เราเคยให้
บางครั้งเราก็คิด เราเห็นแก่ตัวจริงๆหรือเปล่าว?