สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลย มีเพื่อนคนนึง เขาเปนคนหัวสมองดีค่ะ ความจำดี แต่ชอบเหยียดเพื่อนด้วยกัน หาปมด้อยเพื่อนมาพูด บางครั้งพูดเชิงตลก และบ่อยครั้งมักทำหน้าจริงจัง ว่าคนอื่นขาสั้นบ้าง หน้าสิวบ้าง หน้าตาไม่ดีอะไรทำนองนี้ พอเราพูดว่าอย่าเหยียดผู้อื่น เขากลับไม่เคยยอมรับว่าตนเองเหยียด ชอบใช้คำว่า "ใครไปโง่เหมือน" คือ เขาชอบพูดคำนี้กับทุกคนที่เป็นเพื่อนด้วย พอเราสวนกลัว่า คนเราเก่งและถนัดไม่เหมือนกัน จะมาว่าคนอื่นโง่ในเรื่องที่เขาไม่ถนัดได้ไง คนเราย่อมมีสิ่งที่เก่งของใครของมัน แต่เขาจะหน้าบึ้งตึง ไม่ยอมพูดจาด้วยอีก และพยามหาเรื่องมาติเราอีก ชอบออกคำสั่งกับเพื่อนด้วยกัน เหมือนทุกคนต้องตามใจ และทำตาม ชอบเร่งเพื่อนให้เร็วๆ และไม่รอเพื่อน แต่ทีตัวเองเพื่อนก็ยังรอถึงแม้เขาช้าก็ตาม ทำไมเป็นแบบนี้คะ บางทีเราก็อึดอัด เราเองยอมรับว่ามีข้อเสียเยอะเหมือนกัน อาจเป็นเพราะเราเองปากแรงพูดตรงไปหน่อยในบางครั้ง แต่เราไม่เคยออกคำสั่งกับเพื้อนด้วยกัน  บางคนอาจคิดว่าเราจ้องจับผิดรึป่าว แต่เราไม่ได้จ้องจับผิด เราโดนบ่อยจนไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว เราเดาอารมณ์เพื่อนคนนี้ไม่ถูก  หรือเป็นเพราะฮอโมนส์ #ไม่ได้มาขายเพื่อนนะคะ แต่เพราะเป็นเพื่อนเลยอยากหาวิธีรับมือกับเพื่อนคนนี้ คบกันมานานค่ะ 20 ปีได้ แยกกันตอนเรียน มหาลัย พอจบทำงานด้วยกัน พักด้วยกัน แต่ลึกๆกับไม่สนิทใจไปซะงั้น

ปล1. เราคิดว่าเราสนิทกับเขา แต่ไม่รู้เราคิดว่าสนิทคนเดียวรึป่าว.

ปล2. อยากระบายเรา และขอคำแนะนำ

ปล3. หากจะด่า อย่าด่าเราเยอะ เราเซนซิทีฟ น้ำตาไหลง่าย