จะจบมหาวิทยาลัย แต่ยังติดลุคเด็กมัธยมปลาย

ปีหน้าก็จะเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ ต้องเตรียมไปหางานทำ แต่ยังติดที่ว่า ยังรู้สึกตัวเองยังไม่โตพอที่จะทำงานเลยค่ะ ยังติดสนุกเหมือนชีวิตมัธยมอยู่เลย บางครั้งก็โดนที่บ้านว่าปัญญาอ่อน หน่อมแน้ม ดูไม่โตอะไรทำนองนี้ค่ะ ขนาดป้าเราที่มาจากต่างจังหวัดก็ยังพูดเลยค่ะว่าเราไม่เหมือนคนอายุ 22 เหมือนเด็กมัธยม หรือ เวลาทำอะไรก็บอกไร้สาระ ให้ทำอะไรที่มันดูมีประโยชน์บ้างอย่างนี้น่ะค่ะ ตอนนี้น่ะค่ะเราฝึกงานอยู่น่ะค่ะ บางทีว่างจากการฝึกงานเราชอบไปตามดาราที่เราชอบออกงานอีเวนท์ที่บ้านก็ชอบบอกว่าเราไร้สาระ ขนาดแค่บ้าดารายังสั่งให้เราเลิกบ้าเลยค่ะ บางครั้งชอบถามเรื่องถึงการวางแผนในอนาคตว่าเราคิดอย่างไร คือเราก็ไม่ตอบนะคะ แต่ก็ไม่ใช่ไม่คิด ก็คิดไปเองค่ะว่าเราคิดอะไรไม่เป็นแบบนี้ เราก็ชอบพูดว่าทำงานแล้วจะหาเงินไปเที่ยวต่างประเทศนู่นนี่ ก็ชอบบอกว่าเราห่วงแต่จะเที่ยว หรือบางครั้งก็ชอบเอาเราไปเทียบกับตอนท่านๆ อายุเท่าเรา บอกว่า "ตอนชั้นอายุเท่าแกนะ ชั้นยังรู้อะไรมากกว่าพวกแก" หรือไม่ก็ชอบเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น คนอายุรุ่นเดียวกับเราแบบนี้ ชอบพูดดูถูกเราว่าอยู่ที่ไหนในสังคมก็ไม่ต้อนรับ ทำอะไรก็ไม่เป็น ไม่มีใครอยู่ร่วมได้ เพราะชีวิตมัธยมเราก็อยู่ในกรอบของที่บ้านเกือบตลอดเลยนะคะ ก็ยังไม่รู้ตัวเองเลยค่ะว่าจะรู้สึกโตเมื่อไหร่ทั้งๆ ที่อายุก็จะมากขึ้นทุกวัน บางครั้งเราก็มองคนที่อายุน้อยกว่าหรือพอๆ กับเราทำไมเค้ายังดูโตกว่าเรา นักแสดงดาราบางคนเราเคยเรียกเค้าว่าพี่ เรายังไม่เคยสืบ แต่พอมาค้นประวัติ เค้ายังอายุน้อยกว่าเราอีกค่ะ เราก็คิดนะว่าทำไมเค้าดูโตกว่าเรา ทั้งๆ ที่อายุน้อยกว่าหรือเท่ากัน

มีใครที่เป็นเหมือนเราบ้างคะ ว่าโตเองยังไม่พร้อมที่จะก้าวเข้าสู่วัยทำงาน ทั้งๆ ที่มันควรพร้อมแล้วน่ะค่ะ หรือมันก็อาจจะจริงอย่างที่บ้านเราว่าเรายังปัญญาอ่อนเกินไป...