เรามีประสบการณ์จะาเล่าให้ฟังถึงความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิท (คิดไม่ซื่อ) เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยดังแห่งหนึ่งในภาคอิสาน คณะเราพึ่งเปิดได้ 8 ปี ย้อนไปเมื่อปี 2011
แน่นอนว่าการเข้าเข้ามหาวิทยาลัยมันต้องเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น ต้องเจออะไรใหม่ๆ ที่น่าตื่นตาตื่นใจมากมาย และสิ่งแรกที่ทำคือ การหาเพื่อน
แน่นอนเราหาเพื่อนได้ แต่ดันเป็นเพื่อนผู้ชาย รู้จักกันครั้งแรกหลังซ้อมเชียร์เสร็จกำลังจะกลับบ้าน เห็นนั่งอยู่ที่มืดๆคนเดียวเลยเข้าไปทักทำความรู้จัก
เหมือนเพื่อนจะไม่เห็นหน้าเราอ่ะนะ แต่เราเห็นหน้าเพื่อนอยู่ (ไม่ขอเอ่ยนามนะคะ)
ผ่านไปวันสองวันก็เจอกันในคลาสเรียน เราเห็นก็เดินไปทักตามปกติ แต่ที่มันน่าตกใจ คือ สายตาที่เพื่อนมองเรานั้นแหละ อึ้ง ตะลึ่ง (เราก็ไม่ใช่คนสวยอะไรมากก็พอไปวัดไปวาได้) และสัญชาตญาณมันบอกได้ว่า นี่เป็นสายตาของเสือที่มองเหยื่อ แต่...ด้วยความไร้เดียงสาในตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร
เราก็คบกันเป็นเพื่อนอ่ะนะ เริ่มสนิทกันมากขึ้น เพื่อนเราคนนัน่ะมีแฟนแล้ว แล้วเพื่อนเราก็หน้าตาดี สูง ยาว หุ่นดีมากเวอร์ แน่นอนว่าการที่นั่งข้างๆมันเวลาเรียนนั้นก็ต้องโดนแขวะเป็นธรรมดา
พอเวลาผ่านไปเราก็กลายเป็นเพื่อนสนิทก็คุยกันทุกเรื่อง มีอะไรก็เล่าให้ฟังหมด ย้ำว่าหมด
พอขึ้นชั้นปีที่ 2 ทุกอย่างก็เปลี่ยน เราสนิทกันเกินไป กลายเป็นเราชอบกันทั้งๆที่เพื่อนก็มีแฟนอยู่แล้ว มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เพื่อนเป็นคนถามเราก่อนว่าเราอ่ะชอบเค้าไหม
แล้วปากเจ้ากรรมก็ดันตอบไปว่าชอบไปไง เวรกรรมยิ่งไปกว่านั้นเพื่อนก็ชอบเรา พอเรารู้ตัวอีกที่ก็ อ้าว ...
เรากลายเป็นกิ๊กกับเพื่อน กิ๊กกันถึงขนาดแนบทุกอนุรูขุมขน จะบอกว่าเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและเจ็บปวดแสบสาหัสในเวลาเดียวกัน เพราะต้องไม่ให้ใครรู้เด็ดขาด โดยเฉพาะแฟนเพื่อน เจ็บปวดมากเวลาเห็นสองคนนั้นอยู่ด้วยกัน เราติดอยู่ในวงวนนั้นประมาณ 2-3 ปี กว่าจะหลุดพ้นออกมา เจ็บ ทรมาน โดนเพื่อนผู้หญิงแขวะตลอด ต้องนั่งเรียนคนเดียวเพื่อรักษาความลับแต่ความลับก็ไม่มีในโลกหรอกแน่นอนว่ามีกลุ่มเพื่อนผู้หญิงรู้เข้า ที่หลุดออกมาได้ก็เพราะโดนเพื่อนสาวดึงสติและเทออกจากกลุ่ม (เรื่องมันยาวมากนี่แค่ย่อเอา ถ้าเล่าจริงๆคงต้องมานั่งฟังอ่ะ)
เราแค่อยากจะมาเตือนสติทุกคน ว่าอย่าไปหลงทำอะไรที่มันผิดๆ เพราะมันจะเป็นตราบาปติดตัวเราไปชั่วชีวิต ใครมีเพื่อนผู้ชายก็ต้องระวังความรู้สึกของตัวเองให้มากๆ อย่าให้ความสนิทมาทำลายความเป็นเพื่อน ทุกวันนี้เรากับเพื่อนคนนั้นก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่แต่ไม่ได้คุยเหมือนแต่ก่อน เราออกมาตั้งต้นชีวิตใหม่ มีความรักใหม่ แต่...เชื่อเถอะเราจะไม่มีทางลืมความผิดที่เราทำไว้ มันจะคอยมาย้ำเตือนเราอยู่เสมอว่าอะไรที่ผิดอย่าทำ
ฝากเป็นกำลังให้หลายๆคนที่ยังไม่ผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปได้นะคะ สักวันมันก็จะมีวันของเราเอง
จากเพื่อน กลายเป็นเพื่อนสนิท กลายเป็นกิ๊ก
แน่นอนว่าการเข้าเข้ามหาวิทยาลัยมันต้องเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น ต้องเจออะไรใหม่ๆ ที่น่าตื่นตาตื่นใจมากมาย และสิ่งแรกที่ทำคือ การหาเพื่อน
แน่นอนเราหาเพื่อนได้ แต่ดันเป็นเพื่อนผู้ชาย รู้จักกันครั้งแรกหลังซ้อมเชียร์เสร็จกำลังจะกลับบ้าน เห็นนั่งอยู่ที่มืดๆคนเดียวเลยเข้าไปทักทำความรู้จัก
เหมือนเพื่อนจะไม่เห็นหน้าเราอ่ะนะ แต่เราเห็นหน้าเพื่อนอยู่ (ไม่ขอเอ่ยนามนะคะ)
ผ่านไปวันสองวันก็เจอกันในคลาสเรียน เราเห็นก็เดินไปทักตามปกติ แต่ที่มันน่าตกใจ คือ สายตาที่เพื่อนมองเรานั้นแหละ อึ้ง ตะลึ่ง (เราก็ไม่ใช่คนสวยอะไรมากก็พอไปวัดไปวาได้) และสัญชาตญาณมันบอกได้ว่า นี่เป็นสายตาของเสือที่มองเหยื่อ แต่...ด้วยความไร้เดียงสาในตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร
เราก็คบกันเป็นเพื่อนอ่ะนะ เริ่มสนิทกันมากขึ้น เพื่อนเราคนนัน่ะมีแฟนแล้ว แล้วเพื่อนเราก็หน้าตาดี สูง ยาว หุ่นดีมากเวอร์ แน่นอนว่าการที่นั่งข้างๆมันเวลาเรียนนั้นก็ต้องโดนแขวะเป็นธรรมดา
พอเวลาผ่านไปเราก็กลายเป็นเพื่อนสนิทก็คุยกันทุกเรื่อง มีอะไรก็เล่าให้ฟังหมด ย้ำว่าหมด
พอขึ้นชั้นปีที่ 2 ทุกอย่างก็เปลี่ยน เราสนิทกันเกินไป กลายเป็นเราชอบกันทั้งๆที่เพื่อนก็มีแฟนอยู่แล้ว มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เพื่อนเป็นคนถามเราก่อนว่าเราอ่ะชอบเค้าไหม
แล้วปากเจ้ากรรมก็ดันตอบไปว่าชอบไปไง เวรกรรมยิ่งไปกว่านั้นเพื่อนก็ชอบเรา พอเรารู้ตัวอีกที่ก็ อ้าว ...
เราแค่อยากจะมาเตือนสติทุกคน ว่าอย่าไปหลงทำอะไรที่มันผิดๆ เพราะมันจะเป็นตราบาปติดตัวเราไปชั่วชีวิต ใครมีเพื่อนผู้ชายก็ต้องระวังความรู้สึกของตัวเองให้มากๆ อย่าให้ความสนิทมาทำลายความเป็นเพื่อน ทุกวันนี้เรากับเพื่อนคนนั้นก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่แต่ไม่ได้คุยเหมือนแต่ก่อน เราออกมาตั้งต้นชีวิตใหม่ มีความรักใหม่ แต่...เชื่อเถอะเราจะไม่มีทางลืมความผิดที่เราทำไว้ มันจะคอยมาย้ำเตือนเราอยู่เสมอว่าอะไรที่ผิดอย่าทำ
ฝากเป็นกำลังให้หลายๆคนที่ยังไม่ผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปได้นะคะ สักวันมันก็จะมีวันของเราเอง