อยากทราบ ตอนนี้ผมรู้สึกเหนื่อยครับ. คือแฟนได้เงินเดือนมาก็ให้ที่บ้านเค้าหมดกลับบ้านทีนึงหมดเป็นพันๆ. ต้องเลี้ยงลูกพี่ชายสองคน. ลูกที่พี่ชายทิ้งไว้นานๆพี่ชายถึงจะให้ตังซักที. ก่อนหน้านี้ผมกับแฟนตกลงกันแล้ว. ว่าจะช่วยกันแบ่งออกค่าใช้จ่ายของเราสองคน. เช่นเงินเดือนออก15วันแรกผมออก. 15วันหลังแฟนออก. เวลาผมให้แฟนผมก็ไม่คิดไร. แต่เวลาแฟนต้องให้ตังผมเค้ากลับต้องมีคำพูดตามหลังมา. เช่นใช้ประหยัดๆหน่อย. เค้าใช้เงินวันนึงไม่ถึง100เลย. ซึ่งเวลาผมให้ตังเค้าผมจะไม่พูดว่าตามหลังเค้าเลยน่ะ. ผมคิดกลับว่าเราก็ช่วยๆกัน. แต่ทำไมเค้าต้องว่าผม แถมเอาเงินที่ตกลงกันไว้ว่าจะช่วยกันไปให้ที่บ้านหรือให้ญาติเค้ายืม. ทั้งๆที่ผมขอยืมเค้าเพื่อมาต่อทะเบียนรถ. แต่แฟนผมบอกไม่มีทั้งๆที่เราก็ต้องไปทำงานทางเดียวกันผมเลยต้องรีบหาเงินทุกวิถีทาง. เลยยืมพี่สาวผม. คิดแล้วมันน่าน้อยใจให้คนอื่นยืมเงินบอกสงสารคนอื่น. ผมนี่อึ้งเลยเวลาเงินเดือนแฟนออก. แม่แฟนก็โทรมาแล้วแบบโทรมาขอตัง. น้องสาวคนกลางก็ชอบตอดเงินแฟนผมเวลา แฟนผมกลับบ้าน100. 200. ต้องตอด. เมื่อก่อนเคยเก็บตังกะแฟนไว้6000. แฟนเอาเงินก้อนนั้นไปให้คนแก่ที่บ้านเค้าหมดเลยครับ. เค้าพูดแค่ว่าก็ที่บ้านไม่มีอดก็อดด้วยกัน. ผมเลยคิดว่าแล้วพอให้เงินที่บ้านไป. แฟนผมก็มานั่งเครียดร้องไห้. บอกไม่มีตังใช้. มิหน่ำซ้ำคนแก่ที่บ้านแฟนก็เร่งให้ผมมาสู่ขอแฟนภายในปีหน้าอีกด้วย. ผมท้อมากเลยครับผมจะทำไงดี. รู้สึกเหนื่ยเป็นแบบนี้มาจนจะ6ปีแล้ว. แล้วครับเพื่อนๆพี่ชี้แน่ะทีครับ
ผมควรจะทำยังไงต่อไปดีครับ