เรื่องมีอยู่ว่า ผมรักแฟนผมมาก เราคบกับตั้งแต่เรียน ม.5 จนตอนนี้จะจบปี4 แล้ว เข้าใจกันทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลายมาตลอดมา ครอบครัวเธอฐานะดีรับราชการทั้งครอบครัว ส่วนผมเป็นลูกชาวนาแต่นี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมหรอก วันนึ่งผมพูดกับเธอว่าอยากแต่งงานตอนอายุเท่าไหร่ เธอบอกว่าอยากแต่งก่อนอายุ29ปี ผมก็ยิ้มและตอบไปว่าโอเคๆ วันต่อมาเธอกลับไปงานแต่งพี่ชายที่บ้าน หลังจากนั้นหลายวันเธอก็พูดกับผมว่าพ่อแม่ของเธอบอกกับเธอว่า ถ้าแต่งงานกับผมครอบครัวเธออยากได้สินสอด 1 ล้าน (พี่ชายของเธอแต่ง2ล้านบาท พ่อแม่ของเธอบอกว่าไม่เอาเท่าพี่ชายหรอกเอาแค่ล้านเดียวพอ) ผมได้ยินแล้วรู้สึกท้อแท้ทันที ลูกชาวนาอย่างผมจะทำงานอะไรในเวลาอันน้อยนิดให้ได้เงินขนาดนี้ ผมควรปล่อยเธอไปเจอคนที่พร้อมกว่าผมหรือผมจะสู้ดีครับ ผมรู้เลยว่าความดีที่ผมมีมันไม่มีค่า ถ้ามองที่เงินทอง