ผมมีปัญหากับเพื่อนสนิทของผมครับ เรารู้จักกันมาตั้งแต่ประถมศึกษาปีที่ 3 จนถึงปัจจุบัน อายุจะเข้าเลขสามกันอยู่แล้ว รู้ใจกันทุกอย่าง ไปไหนไปกัน เพื่อนสนิทผมเป็นผู้ชายนะครับ แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ตั้งแต่เพื่อนผมคบแฟนคนนี้ มันค่อนข้างตามใจแฟนมันมากกลัวแฟนมันมาก เอะอะอะไรตามใจเป็นมันตลอด นิสัยเพื่อนเป็นคนชอบเอาชนะ อารมร้อน ต่างจากผมที่ผมเป็นคนยอมคนเฉพาะบางเรื่องนะครับ เป็นคนอารมเย็น ซึ่งหลังจากที่มันคบกับแฟนมันคนนี้เวลามันทะเลาะอะไรกันหรือมีปัญหา ผมต้องเป็นคนกลางเคลียให้ตลอด ถึงไม่ค่อยอยากเป็นก็เถอะ แต่พักหลังมันเริ่มพูดจาแปลกๆ ทำนองว่า ใส่อารมในคำพูดเหมือนมันอัดอั้นอะไรมาแล้ว เรามาโดนหลายๆทีเข้า แต่เราก็เป็นห่วงมันไม่ค่อยคิดจะโกรธ ก็คิดแค่ว่ามันคงไม่สบายใจหรือเราคิดมากกับคำพูดมันไปเอง จนกระทั่งผมมาโดนคำพูดมันอีกดอกนึงกระแทกมาก ผมสุดทนแต่ผมก้อพยายามอั้นไว้แต่บอกให้มันอยู่ว่าโกรธมาก ผมเป็นคนถ้าได้พูดหรือโกรธสุดๆคือแตก คำพูดคำจาทุกอย่างเรียกได้ว่าเละ ผมเลยจำต้องอดทน แต่มันเองก็คงสัมผัสได้แหละว่าผมไม่พอใจมัน แต่ผมแค่อยากรู้ว่าผมควรจะคุยกับมันยังไง เพราะเหมือนมันเก็บกดเหมือนระเบิดเวลา เหมือนเอาอารมกับคำพูดมาลงที่ผม เหมือนผมเป็นที่ระบาย ไม่ว่ามันจะมีเรื่องอะไรให้ช่วยมีปัญหาอะไรผมเป็นคนแรกสำหรับมันเสมอ ผมค่อนข้างเครียดเพราะคือเพื่อนคนสำคัญ แต่ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ไม่ไว้หน้าผม ผมคงต้องตัดเพื่อนกับมัน เพราะผมรู้นิสัยเพื่อนผมดีว่ามันคงคิดว่าไม่มีเพื่อนคนนึงไปคงไม่เป็นไร ในระหว่างที่ผมมีเพื่อนสนิทนับได้ไม่เกิน 4 คน ผมเป็นคนค่อนข้างเลือกคนที่ไว้ใจได้เป็นเพื่อน พ่อมันเองก็ยังรู้ว่าลูกตัวเองแปลกไปเหมือนกัน ผมสนิทกับครอบครัวเพื่อนมากๆครับ กินข้าว นอนบ้านเพื่อนได้ เหมือนเพื่อนสนิทปกติทั่วไป ตั้งแต่คบกันมานี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมโกรธมัน นี่คือสุดๆแล้วครับ มันคงรู้เพราะเป็นเพื่อนกันมาผมไม่เคยเลยไม่เคยเป็นแบบนี้
มีปัญหากับเพื่อนสนิทครับ ต้องทำยังไง