#โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เรื่องคุณครู(ผี)ศรีพิชัย
เด็กคนนี้ชื่อไม้ ย้ายมาเรียนที่ต่างจังหวัด เนื่องจากพ่อแม่อยากกลับไปมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด ไม้เป็นเด็กทีนิสัยดี เป็นคนที่เรียนเก่งร่าเริง สิ่งที่เขาชอบคือท้าทาย ไม่กลัวอะไร
แต่แล้วเขาก็ได้เข้ามาเรียนที่ ร.ร. แห่งนี้ เล่ากันว่า ร.ร. แห่งนี้มีประวัติเกี่ยวกับคุณครูท่านหนึ่ง ได้เสียชีวิตโดยการผูกคอที่ชั้นเรียน ในห้อง ป.5/1 เหตุที่เสียชีวิตเกิดจากทะเลาะและได้เลิกรากับแฟนหนุ่มของเธอ จึงเกิดความเครียดสะสม เด็กคนหนึ่งที่จบไปแล้วจาก ร.ร. นี้เล่าว่าคุณครูท่านนี้จากปกติร่าเริง ไปไหนมาไหนก็ทักทาย เป็นคนนิสัยดีมากๆ แถมชอบซื้อขนมมาให้บ่อยๆอีกด้วย แต่คุณครูท่านนี้เวลาครูแกจะสอบในช่วงเช้า แกจะเอาเตรียมความพร้อมให้กับเด็กๆ โดยแกจะเอากระดาษ a4 เขียนด้วยลายมือของแกเองว่าทั้งโจทย์และ หัวข้อการสอบในทุกๆครั้งแกจะเขียนว่า แบบทดสอบความรู้ก่อนที่จะมีสอบในวันถัดไป ใครที่ีทำไม่ได้ครูจะติวให้หลังเลิกเรียน และไม่คิดเงินใดๆทั้งสิ้น และสิ่งที่เด็กกลัวอย่างหนึ่งของครูศรีพิชัยก็คือ ทุกๆครั้งที่แกทะเลาะกับแฟน ครูจะเปลี่ยนไป แกจะเอาไม้มาตีประตูดังมากๆก่อนแกจะเข้าห้องเพื่อมาสอน การสอนในวันนั้น ใครตอบไม่ได้ ใครไม่สนใจเรียน จะต้องโดนดุ โดนด่าเป็นแน่ๆ ทุกๆครั้งแกจะชอบเปิดเพลงฟัง เพลงที่แกฟังบ่อยๆก็จะเป็นเพลงเกี่ยวกับเพลงไทยเดิม เพราะแกชอบมากๆ เราพูดถึงครูศรีพิชัยไปแล้ว เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
ไม้ได้เข้ามาเรียนในสถานที่เรียนแห่งนี้และได้เข้ามาทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ ไม้เรียนอยู่ชั้น ป.4ที่ กทม และได้ย้ายมาเรียน ป.5 ที่สถานที่ รร.แห่งนี้ คุณครูท่านหนึ่งกล่าวบอกว่านี้คือเพื่อนใหม่มาจาก กทม ไหนลองมาแนะนำตัวสิ
ไม้ : สวัสดีครับผมชื่อไม้ ด.ช. ไม้ นามสกุล สุขใจ ครับผม
เพื่อนๆในห้องก็ทำตัวปกติยิ้มแย้มในภาษาเด็กๆทั่วไป และในช่วงพักเที่ยง ไม้เป็นคนที่ได้รับข่าวเกี่ยวกับครูศรีพิชัยมาพอสมควร ก็ได้เวลาถามเพื่อนๆเพื่อได้ข้อมูลที่มากขึ้น
ไม้ : นี่ๆรู้เรื่องเกี่ยวกับครูศรีมั้ยที่แกตายในห้อง5/1 ห้องเราอะ แกผูกเชือกตรงหน้าต่างใบแรกเลยเลย ดูๆ
แก้ว : ไม่เอาเรากลัวอะไม้ ไม่อยากเล่าเลย ไปหาไรกินกันเถอะ
สมจิตร : พี่ป.6เล่ากันว่ามันเรื่องจริงนิ ใครที่เข้ามาในห้องในช่วงเช้าๆ จะเห็นกระดาษวางอยู่บนโต๊ะ และจะได้ยินเสียงเพลงน่ากลัวๆเปิดที่วิทยุเครื่องที่ว่างอยู่ในโต๊ะครูนิ
กอกน้อย : เออๆได้ยินมาเหมือนกัน แต่เราไม่เชื่อนะ พี่ป.6โดนแกล้งหรือเปล่า อย่าไปสนใจเลยกินข้าวเหอะ
ในสถานที่มีบางคนกลัวที่จะเล่า ในบางคนไม่เชื่อ และอีกคนบอกว่าเรื่องจริง เด็กๆต่างพากันไม่สนใจ และก็ผ่านช่วงเวลาวันนี้ จนมาถึงตอนเย็น ณ เวลา 4-5 โมง เด็กพากันเล่นกัน และยังไม่กลับบ้าน
ไม้ : นี่ๆพวกเรา พรุ่งนี้มี รร. เช้าๆกันมั้ย
กอกน้อย : ทำไมวะ
สมจิตร : รู้นะคิดไรอยู่
แก้ว : ?
ไม้ : ก็ไม่มีอะไรแค่อยากลองดูเฉยๆ ใครไม่มาเราจะโกรธมากๆ อยากรู้เฉยๆขอละ
สมจิตร : เออๆลองดูก็ได้
กอกน้อย : เอาก็เอาวะ แก้วไม่ต้องกลัวเดี๋ยวเราดูแลเธอเอง
แก้ว : แค่วันนี้วันเดียวนะ เราไม่อยากให้ไม้โกรธเราเฉยๆแหละ
และในระหว่างเช้าของวันต่อมาเด็กทั้ง 4 คนพากันเข้ามาใน รร.ตั้งแต่ ตี 4กว่าๆ เพื่อมาทำการอยากรู้ว่า สิ่งที่รุ่นพี่ ป.6 พูดกันนั้นจะจริงหรือมั้ย โดยที่ไม้ได้ได้ไหว้ไปที่หน้าตึกของ รร.ละพูดในใจว่า
ไม้ : สาธุถ้าครูศรีพิชัยมีจริงขอให้ออกมาให้เห็นด้วยเถอะ อยากเห็นอยากรู้ และอยากลอง สาธุ
กอกน้อย : ไหว้ไรวะไม้
สมจิตร : กลัวอะดี้
แก้ว : เราไหว้ด้วย สาธุอย่าให้หนูเห็น อย่าให้หนูเจอเลย หนูกลัว หนูแค่ไม่อยากให้ไม้โกรธหนู สาธุๆๆ
และในระหว่างที่เด็กพากันเข้าไปใน รร. โดยขึ้นตึกไปที่ห้อง ป.5/1 ได้มีฝนตก และตกหนักมากๆ จากนั้นทุกคนรีบวิ่งเข้าไปในตึก และเดินเข้าไปในชั้นเรียน ก่อนทุกคนจะเข้าไปในห้องนั้น กอกน้อยได้ยินเสียงคนกระซิบข้างๆหูเขาว่า มาทำไม โดยเสียงนั้นเบามากๆแทบจะไม่ได้ยิน แต่กอกน้อยได้ยินเต็มๆ
กอกน้อย : ใครพูดไรวะ อะไรมาทำไม
ไม้ : พูดอะไรไม่มี
แก้ว : อย่าพูดแบบนี้สิกอก
ทุกคนต่างเรื่มมีความกลัวเกิดขึ้น เด็กๆทุกคนค่อยๆเดินกันไปอย่างหวาดกลัว ทีละก้าว ทีละก้าว เอามือจับไหล่กันเดือนเหมือนรถไฟ และในขณะนั้น!! สมจิตรได้เห็นเข้ากับเลือด ย้ำว่าเลือด ไหลลงมาจากหน้าต่างในห้องป.5/3
สมจิตร : เฮ้ยเลือดมาไงวะ ดูๆห้อง 3 ดิ
ไม้ : ไหนๆ ไม่เห็นมีอะไรเลย ก็แค่น้ำฝนนิเลือดที่ไหน
แก้ว : ไม่เอาแล้วแก้วจะกลับแล้ววว
กอกน้อย : ทั้งเสียง ทั้งเลือด
เอ้ย
ใน ณ ตอนนั้นเด็กๆทุกคนเริ่มหวาดกลัวกันไปเรื่อยๆ ทุกคนต่างเริ่มเห็นอะไรที่มันแปลกๆ ได้ยินอะไรที่มันแปลกๆเข้า ทุกคนเริ่มไม่ไหวกับเหตุการนี้เข้าแล้ว คุณลองคิดภาพตาม ฝนที่ตกอย่างหนัก + กับเสียงพูดที่เข้ามาในหูคุณว่า มาทำไม!! + กับเลือดที่ไหลมาในห้อ3 ที่ทุกคนเห็นเป็นน้ำ แต่มีบางคนเห็นเป็นเลือด นั้นเป้นสัญญานบอกอะไรหรือเปล่า? แล้วไม้ก็คิดไรเพี้ยนๆเข้าไปอีกนั้นก็คือ มาเป่ายิ้งฉุบกัน ใครแพ้เข้าไปคนแรก แล้วเข้าไปหยิบอะไรก็ได้มา 1 อย่างออกมา
แก้ว : เราไม่เล่นแล้ว เราจะกลับบ้าน
สมจิตร : เอาหน่อยนะแก้ว วันเดียวเอง
กอกน้อย : เล่นไรให้
น่ากลัวเข้าไปอีกนะ เออๆมาๆ
เด็กๆทุกคนเป่ายิ้งฉุบกัน และในที่สุดคนที่โดนก็คือ เด็กหญิง แก้ว และแก้วก็เข้าไปในห้องแบบหวาดกลัว พอแก้วเหยียบเท้าเข้าไป 1 ก้าว ในจักหวะนั้น ได้มีเสียงเพลงไทยเดิมที่ดังออกมาจากวิทยุใต้โต๊ะครูที่อยู่หน้าห้อง เสียงเพลงที่ออกมาคือเพลง ทายาทอสูร เป็นเพลงที่น่ากลัวมากๆ ถ้าอยู่ในเหตุการนั้น แก้วตกใจทำอะไรไม่ถูกได้รีบวิ่งไปหยิบมั่วๆละวิ่งกลับมาหาเพื่อนๆ
แก้ว : เราไม่เอาแล้ว ไม่เล่นแล้ว เอาไป 1 อย่างที่ว่า
แล้วแก้วก็ร้องไห้มากๆ แก้วไม่กล้าเข้าไปในห้องอีก ไม่กล้าเดินกลับเพราะทางมันมืดมาก คุณลองทายดูสิครับว่าแก้วหยิบอะไรออกมาจากในห้อง... นั้นละครับมันคือกระดาษ a4 ที่เขียนเป็นลายมือผู้หญิงที่เขียนว่า มากันทำไม และตัวอีกษรเป็นเลือด ไม้ที่ได้รับกระดาษมา ตกใจ ถึงกับตกใจปาทิ้ง
ไม้ : อะไรวะ กระดาษมันเขียนว่า มากันทำไม อะไรใครแกล้งวะ
ไรวะ !!
กอกน้อย : ไหนมาดูสิ เฮ้ยก็แค่กระดาษเล่าไม่เห็นเขียนอะไรเลยนิ เป็นบ้าไรอะไม้
สมจิตร : อย่าสนใจกระดาษเลย ใครเปิดเพลงวะ ทำไมมันดังมาจากโต๊ะครูหน้าห้อง
หลอนไม่ไหวละ
หลังจากนั้นทุกคนตกในความกลัว เสียงเพลง และกระดาษก็หายไปต่อหน้าต่อตาของเด็กๆ หลังจากนั้นได้มีเสียงน้ำไหลลงมาจากตรงหน้าต่าง มันไม่ใช่ไหลธรรมดาละสิ มันไหลมาแรงมาก เฮ้ยแต่นั้นไม่ใช่น้ำ มันคือเลือด ผสมกับเส้นผมสีดำๆ ไกลลงจากหน้าต่าง สู่เด็กๆที่ยืนกันอยู่หน้าห้อง เด็กๆเห็นกันขนากนั้นแล้ว ต่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น พากันหนีลงไปใต้ตึกโดยที่ไม่สนใจอะไรกันทั้งนั้น
ไม้ : ทำไมมันน่ากลัวขนากนั้น ไม่น่าไปลองดีเลย
กอกน้อย : นั้นดิ กูไม่ไหวแล้ว กูกลัว กูอยากกลับบ้านอะไม้
สมจิตร : บ่น
ไรกันวะ แก้วละ แก้วอยู่ไหน แก้วไม่ได้วิ่งมาเหรอวะ
ไม้ : เออวะ
ละแก้วไปไหนวะ
สมจิตร : ขึ้นไปหาแก้วเร็วเดะแก้วกลัวตายหรอก ไปๆ
ในระหว่างที่เด็กๆออกตามหาแก้ว เด็กพยายามเดินเข้าไปในห้อง และหาดู และตามห้องชั้นเรียนต่างๆ พบว่าไม่พบแก้ว แก้ววิ่งหรือไปทางไหน แก้วอยู่กับใคร แล้วทำไมเรียกแล้วแก้วไม่ตอบกลับมา แก้วอยู่ไหน?
อ่านต่อตอนต่อไป
#เรื่องคุณครูผีศรีพิชัย #ผี #ผีในโรงเรียน #ผีครู
เรื่องคุณครู(ผี)ศรีพิชัย
เรื่องคุณครู(ผี)ศรีพิชัย
เด็กคนนี้ชื่อไม้ ย้ายมาเรียนที่ต่างจังหวัด เนื่องจากพ่อแม่อยากกลับไปมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด ไม้เป็นเด็กทีนิสัยดี เป็นคนที่เรียนเก่งร่าเริง สิ่งที่เขาชอบคือท้าทาย ไม่กลัวอะไร
แต่แล้วเขาก็ได้เข้ามาเรียนที่ ร.ร. แห่งนี้ เล่ากันว่า ร.ร. แห่งนี้มีประวัติเกี่ยวกับคุณครูท่านหนึ่ง ได้เสียชีวิตโดยการผูกคอที่ชั้นเรียน ในห้อง ป.5/1 เหตุที่เสียชีวิตเกิดจากทะเลาะและได้เลิกรากับแฟนหนุ่มของเธอ จึงเกิดความเครียดสะสม เด็กคนหนึ่งที่จบไปแล้วจาก ร.ร. นี้เล่าว่าคุณครูท่านนี้จากปกติร่าเริง ไปไหนมาไหนก็ทักทาย เป็นคนนิสัยดีมากๆ แถมชอบซื้อขนมมาให้บ่อยๆอีกด้วย แต่คุณครูท่านนี้เวลาครูแกจะสอบในช่วงเช้า แกจะเอาเตรียมความพร้อมให้กับเด็กๆ โดยแกจะเอากระดาษ a4 เขียนด้วยลายมือของแกเองว่าทั้งโจทย์และ หัวข้อการสอบในทุกๆครั้งแกจะเขียนว่า แบบทดสอบความรู้ก่อนที่จะมีสอบในวันถัดไป ใครที่ีทำไม่ได้ครูจะติวให้หลังเลิกเรียน และไม่คิดเงินใดๆทั้งสิ้น และสิ่งที่เด็กกลัวอย่างหนึ่งของครูศรีพิชัยก็คือ ทุกๆครั้งที่แกทะเลาะกับแฟน ครูจะเปลี่ยนไป แกจะเอาไม้มาตีประตูดังมากๆก่อนแกจะเข้าห้องเพื่อมาสอน การสอนในวันนั้น ใครตอบไม่ได้ ใครไม่สนใจเรียน จะต้องโดนดุ โดนด่าเป็นแน่ๆ ทุกๆครั้งแกจะชอบเปิดเพลงฟัง เพลงที่แกฟังบ่อยๆก็จะเป็นเพลงเกี่ยวกับเพลงไทยเดิม เพราะแกชอบมากๆ เราพูดถึงครูศรีพิชัยไปแล้ว เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
ไม้ได้เข้ามาเรียนในสถานที่เรียนแห่งนี้และได้เข้ามาทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ ไม้เรียนอยู่ชั้น ป.4ที่ กทม และได้ย้ายมาเรียน ป.5 ที่สถานที่ รร.แห่งนี้ คุณครูท่านหนึ่งกล่าวบอกว่านี้คือเพื่อนใหม่มาจาก กทม ไหนลองมาแนะนำตัวสิ
ไม้ : สวัสดีครับผมชื่อไม้ ด.ช. ไม้ นามสกุล สุขใจ ครับผม
เพื่อนๆในห้องก็ทำตัวปกติยิ้มแย้มในภาษาเด็กๆทั่วไป และในช่วงพักเที่ยง ไม้เป็นคนที่ได้รับข่าวเกี่ยวกับครูศรีพิชัยมาพอสมควร ก็ได้เวลาถามเพื่อนๆเพื่อได้ข้อมูลที่มากขึ้น
ไม้ : นี่ๆรู้เรื่องเกี่ยวกับครูศรีมั้ยที่แกตายในห้อง5/1 ห้องเราอะ แกผูกเชือกตรงหน้าต่างใบแรกเลยเลย ดูๆ
แก้ว : ไม่เอาเรากลัวอะไม้ ไม่อยากเล่าเลย ไปหาไรกินกันเถอะ
สมจิตร : พี่ป.6เล่ากันว่ามันเรื่องจริงนิ ใครที่เข้ามาในห้องในช่วงเช้าๆ จะเห็นกระดาษวางอยู่บนโต๊ะ และจะได้ยินเสียงเพลงน่ากลัวๆเปิดที่วิทยุเครื่องที่ว่างอยู่ในโต๊ะครูนิ
กอกน้อย : เออๆได้ยินมาเหมือนกัน แต่เราไม่เชื่อนะ พี่ป.6โดนแกล้งหรือเปล่า อย่าไปสนใจเลยกินข้าวเหอะ
ในสถานที่มีบางคนกลัวที่จะเล่า ในบางคนไม่เชื่อ และอีกคนบอกว่าเรื่องจริง เด็กๆต่างพากันไม่สนใจ และก็ผ่านช่วงเวลาวันนี้ จนมาถึงตอนเย็น ณ เวลา 4-5 โมง เด็กพากันเล่นกัน และยังไม่กลับบ้าน
ไม้ : นี่ๆพวกเรา พรุ่งนี้มี รร. เช้าๆกันมั้ย
กอกน้อย : ทำไมวะ
สมจิตร : รู้นะคิดไรอยู่
แก้ว : ?
ไม้ : ก็ไม่มีอะไรแค่อยากลองดูเฉยๆ ใครไม่มาเราจะโกรธมากๆ อยากรู้เฉยๆขอละ
สมจิตร : เออๆลองดูก็ได้
กอกน้อย : เอาก็เอาวะ แก้วไม่ต้องกลัวเดี๋ยวเราดูแลเธอเอง
แก้ว : แค่วันนี้วันเดียวนะ เราไม่อยากให้ไม้โกรธเราเฉยๆแหละ
และในระหว่างเช้าของวันต่อมาเด็กทั้ง 4 คนพากันเข้ามาใน รร.ตั้งแต่ ตี 4กว่าๆ เพื่อมาทำการอยากรู้ว่า สิ่งที่รุ่นพี่ ป.6 พูดกันนั้นจะจริงหรือมั้ย โดยที่ไม้ได้ได้ไหว้ไปที่หน้าตึกของ รร.ละพูดในใจว่า
ไม้ : สาธุถ้าครูศรีพิชัยมีจริงขอให้ออกมาให้เห็นด้วยเถอะ อยากเห็นอยากรู้ และอยากลอง สาธุ
กอกน้อย : ไหว้ไรวะไม้
สมจิตร : กลัวอะดี้
แก้ว : เราไหว้ด้วย สาธุอย่าให้หนูเห็น อย่าให้หนูเจอเลย หนูกลัว หนูแค่ไม่อยากให้ไม้โกรธหนู สาธุๆๆ
และในระหว่างที่เด็กพากันเข้าไปใน รร. โดยขึ้นตึกไปที่ห้อง ป.5/1 ได้มีฝนตก และตกหนักมากๆ จากนั้นทุกคนรีบวิ่งเข้าไปในตึก และเดินเข้าไปในชั้นเรียน ก่อนทุกคนจะเข้าไปในห้องนั้น กอกน้อยได้ยินเสียงคนกระซิบข้างๆหูเขาว่า มาทำไม โดยเสียงนั้นเบามากๆแทบจะไม่ได้ยิน แต่กอกน้อยได้ยินเต็มๆ
กอกน้อย : ใครพูดไรวะ อะไรมาทำไม
ไม้ : พูดอะไรไม่มี
แก้ว : อย่าพูดแบบนี้สิกอก
ทุกคนต่างเรื่มมีความกลัวเกิดขึ้น เด็กๆทุกคนค่อยๆเดินกันไปอย่างหวาดกลัว ทีละก้าว ทีละก้าว เอามือจับไหล่กันเดือนเหมือนรถไฟ และในขณะนั้น!! สมจิตรได้เห็นเข้ากับเลือด ย้ำว่าเลือด ไหลลงมาจากหน้าต่างในห้องป.5/3
สมจิตร : เฮ้ยเลือดมาไงวะ ดูๆห้อง 3 ดิ
ไม้ : ไหนๆ ไม่เห็นมีอะไรเลย ก็แค่น้ำฝนนิเลือดที่ไหน
แก้ว : ไม่เอาแล้วแก้วจะกลับแล้ววว
กอกน้อย : ทั้งเสียง ทั้งเลือด
ใน ณ ตอนนั้นเด็กๆทุกคนเริ่มหวาดกลัวกันไปเรื่อยๆ ทุกคนต่างเริ่มเห็นอะไรที่มันแปลกๆ ได้ยินอะไรที่มันแปลกๆเข้า ทุกคนเริ่มไม่ไหวกับเหตุการนี้เข้าแล้ว คุณลองคิดภาพตาม ฝนที่ตกอย่างหนัก + กับเสียงพูดที่เข้ามาในหูคุณว่า มาทำไม!! + กับเลือดที่ไหลมาในห้อ3 ที่ทุกคนเห็นเป็นน้ำ แต่มีบางคนเห็นเป็นเลือด นั้นเป้นสัญญานบอกอะไรหรือเปล่า? แล้วไม้ก็คิดไรเพี้ยนๆเข้าไปอีกนั้นก็คือ มาเป่ายิ้งฉุบกัน ใครแพ้เข้าไปคนแรก แล้วเข้าไปหยิบอะไรก็ได้มา 1 อย่างออกมา
แก้ว : เราไม่เล่นแล้ว เราจะกลับบ้าน
สมจิตร : เอาหน่อยนะแก้ว วันเดียวเอง
กอกน้อย : เล่นไรให้
เด็กๆทุกคนเป่ายิ้งฉุบกัน และในที่สุดคนที่โดนก็คือ เด็กหญิง แก้ว และแก้วก็เข้าไปในห้องแบบหวาดกลัว พอแก้วเหยียบเท้าเข้าไป 1 ก้าว ในจักหวะนั้น ได้มีเสียงเพลงไทยเดิมที่ดังออกมาจากวิทยุใต้โต๊ะครูที่อยู่หน้าห้อง เสียงเพลงที่ออกมาคือเพลง ทายาทอสูร เป็นเพลงที่น่ากลัวมากๆ ถ้าอยู่ในเหตุการนั้น แก้วตกใจทำอะไรไม่ถูกได้รีบวิ่งไปหยิบมั่วๆละวิ่งกลับมาหาเพื่อนๆ
แก้ว : เราไม่เอาแล้ว ไม่เล่นแล้ว เอาไป 1 อย่างที่ว่า
แล้วแก้วก็ร้องไห้มากๆ แก้วไม่กล้าเข้าไปในห้องอีก ไม่กล้าเดินกลับเพราะทางมันมืดมาก คุณลองทายดูสิครับว่าแก้วหยิบอะไรออกมาจากในห้อง... นั้นละครับมันคือกระดาษ a4 ที่เขียนเป็นลายมือผู้หญิงที่เขียนว่า มากันทำไม และตัวอีกษรเป็นเลือด ไม้ที่ได้รับกระดาษมา ตกใจ ถึงกับตกใจปาทิ้ง
ไม้ : อะไรวะ กระดาษมันเขียนว่า มากันทำไม อะไรใครแกล้งวะ
กอกน้อย : ไหนมาดูสิ เฮ้ยก็แค่กระดาษเล่าไม่เห็นเขียนอะไรเลยนิ เป็นบ้าไรอะไม้
สมจิตร : อย่าสนใจกระดาษเลย ใครเปิดเพลงวะ ทำไมมันดังมาจากโต๊ะครูหน้าห้อง
หลังจากนั้นทุกคนตกในความกลัว เสียงเพลง และกระดาษก็หายไปต่อหน้าต่อตาของเด็กๆ หลังจากนั้นได้มีเสียงน้ำไหลลงมาจากตรงหน้าต่าง มันไม่ใช่ไหลธรรมดาละสิ มันไหลมาแรงมาก เฮ้ยแต่นั้นไม่ใช่น้ำ มันคือเลือด ผสมกับเส้นผมสีดำๆ ไกลลงจากหน้าต่าง สู่เด็กๆที่ยืนกันอยู่หน้าห้อง เด็กๆเห็นกันขนากนั้นแล้ว ต่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น พากันหนีลงไปใต้ตึกโดยที่ไม่สนใจอะไรกันทั้งนั้น
ไม้ : ทำไมมันน่ากลัวขนากนั้น ไม่น่าไปลองดีเลย
กอกน้อย : นั้นดิ กูไม่ไหวแล้ว กูกลัว กูอยากกลับบ้านอะไม้
สมจิตร : บ่น
ไม้ : เออวะ
สมจิตร : ขึ้นไปหาแก้วเร็วเดะแก้วกลัวตายหรอก ไปๆ
ในระหว่างที่เด็กๆออกตามหาแก้ว เด็กพยายามเดินเข้าไปในห้อง และหาดู และตามห้องชั้นเรียนต่างๆ พบว่าไม่พบแก้ว แก้ววิ่งหรือไปทางไหน แก้วอยู่กับใคร แล้วทำไมเรียกแล้วแก้วไม่ตอบกลับมา แก้วอยู่ไหน?
อ่านต่อตอนต่อไป
#เรื่องคุณครูผีศรีพิชัย #ผี #ผีในโรงเรียน #ผีครู