Ep. 1 สวัสดีค่ะจะไม่ขอยืดยาวเท้าความเย่อะ เรื่องจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตเราเอง ขอแทนชื่อสมมุติตัวเองว่า**กรีน** อายุตอนนี้ 22-23 ตัวเล็กๆอวบผิวคล้ำ กรีนมีแฟนชื่อสมมุติ**โต๊ด** เราคบกับมาได้4ปีแล้วแต่มันมีเรื่องราวบางอย่างที่กรีนเองหนักใจ ถ้าหากวันนึงโต๊ดรู้กรีนจะทำยังไง กรีนเองก็ไม่อยากเสียโต๊ดไปแต่อีกทางมันก็เลือกลำบาก ตอนกรีนคบกับโต๊ดได้ประมาน2ปี แต่ก่อนกรีนทำเด็กเสิร์ฟอาหาร ชงเหล้าตามร้านอาหารกลางคืน ตอนนั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ กรีนได้เจอกับผู้ชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับปู่ ใช่ค่ะอ่านถูกแล้ว เขาแก่พอๆกับปู่กรีนเลย ขอแทนชื่อเขาว่า**คุณดนัย**ตอนนี้คุณดนัยอายุ65แล้ว เริ่มต้นคือเขามาเป็นแขกในร้านค่ะแล้วโต๊ะที่เขานั่งเป็นฝั่งที่กรีนต้องบริการอยู่แล้ว เจอกันครั้งแรกเขายื่นแก้วเหล้าให้กรีน เลยถามเขาไปว่าผสมอะไรค่ะ?
ค.ดนัย: เอาแบล็คบางๆ โซดาอย่าฃเดียว เราก็ชงเหล้าให้เสร็จเอาแก้ววางข้างๆเขา กำลังจะเดินไปโต๊ะอื่น
ค.ดนัย: ชื่ออะไรหรอ? ขอเบอร์ได้ไหม? ด้วยความที่เราก็เป็นคนตลกๆอ้ะ เลยตอบกลับไปแบบติดตลก
กรีน: ชื่อกรีนค่ะ ถ้าจะเอาเบอร์กรีนตัวละ500ค่ะ (ยังจะสู้ราคาไหวไหมคิดในใจ) เอาไหมค่ะ
เขาควักเงินออกมาปึกนึง แล้วยิ้มเนิบๆ
ค.ดนัย: พอไหม ฉันคนจริงนะ เอาเบอร์มาไว้ฉันจะโทรไปหา แล้วรับสายด้วย
ไอ้เราก็แบบเห็นแก่เงินอะ เป็นปึกๆแบบนั้น ใครไม่สนใจบ้างอ้ะ แลกกับแค่ตัวเลข10ตัว กรีนเลยให้เขาไป แล้วก็นั่งคุยบ้างนิดหน่อย ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นแค่เด็กเสิร์ฟจริงๆในตอนนั้นอ้ะ นั่งคุยกับแขกได้แต่มีระยะสมควร ไม่ไปนอนกับแขก ไม่รับงานนอก และวันนั้นก็กลับบ้านปกติ
กรีน: โต๊ดวันนี้ได้ตังค์มา2หมื่น7ร้อย มีคนเอาเงิน2หมื่นมาแลกกับเบอร์กรีน **เราเป็นคนแบบนี้ไม่ปิด มีไรบอกหมด ไม่โกหก**
โต๊ด: ก็เก็บไว้ เผื่อกรีนอยากได้ไร **งงอ้ะสิ่ทำไมโต๊ดไม่หวง ก็มันเล่นไปนั่งเฝ้าที่ร้านทุกวัน ทำงานกลางวันกลางคืนรอรับเมียกลับบ้าน**
เราก็ใช้ชีวิตปกติ ต่างคนต่างทำงานสร้างครอบครัว แล้วอยู่มาวันนึงก็มีสายแปลกโทรเข้ามาหาเรา
?: ใช่หนูกรีนไหม ?
กรีน: ค่ะ ใช่ค่ะ นี่ใครพูดค่ะ?
?: จำไม่ได้ไง สงสัยให้เบอร์คนอื่นไปเย่อะล้ะสิ่
กรีน: ป่าวค่ะ กลัวคนโทรมาแกล้ง ใช่คุณดนัยไหมค่ะ?
?: เอ่อ จำได้ด้วย แสดงว่าให้ฉันมาคนเดียว55555
เดี๋ยวมาต่อค่ะ ตอนนี้ทั้งง่วงทั้งหิว
รักที่อยู่ด้วยกันเพราะรัก รักที่อยู่ด้วยกันเพราะผลประโยชน์
ค.ดนัย: เอาแบล็คบางๆ โซดาอย่าฃเดียว เราก็ชงเหล้าให้เสร็จเอาแก้ววางข้างๆเขา กำลังจะเดินไปโต๊ะอื่น
ค.ดนัย: ชื่ออะไรหรอ? ขอเบอร์ได้ไหม? ด้วยความที่เราก็เป็นคนตลกๆอ้ะ เลยตอบกลับไปแบบติดตลก
กรีน: ชื่อกรีนค่ะ ถ้าจะเอาเบอร์กรีนตัวละ500ค่ะ (ยังจะสู้ราคาไหวไหมคิดในใจ) เอาไหมค่ะ
เขาควักเงินออกมาปึกนึง แล้วยิ้มเนิบๆ
ค.ดนัย: พอไหม ฉันคนจริงนะ เอาเบอร์มาไว้ฉันจะโทรไปหา แล้วรับสายด้วย
ไอ้เราก็แบบเห็นแก่เงินอะ เป็นปึกๆแบบนั้น ใครไม่สนใจบ้างอ้ะ แลกกับแค่ตัวเลข10ตัว กรีนเลยให้เขาไป แล้วก็นั่งคุยบ้างนิดหน่อย ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นแค่เด็กเสิร์ฟจริงๆในตอนนั้นอ้ะ นั่งคุยกับแขกได้แต่มีระยะสมควร ไม่ไปนอนกับแขก ไม่รับงานนอก และวันนั้นก็กลับบ้านปกติ
กรีน: โต๊ดวันนี้ได้ตังค์มา2หมื่น7ร้อย มีคนเอาเงิน2หมื่นมาแลกกับเบอร์กรีน **เราเป็นคนแบบนี้ไม่ปิด มีไรบอกหมด ไม่โกหก**
โต๊ด: ก็เก็บไว้ เผื่อกรีนอยากได้ไร **งงอ้ะสิ่ทำไมโต๊ดไม่หวง ก็มันเล่นไปนั่งเฝ้าที่ร้านทุกวัน ทำงานกลางวันกลางคืนรอรับเมียกลับบ้าน**
เราก็ใช้ชีวิตปกติ ต่างคนต่างทำงานสร้างครอบครัว แล้วอยู่มาวันนึงก็มีสายแปลกโทรเข้ามาหาเรา
?: ใช่หนูกรีนไหม ?
กรีน: ค่ะ ใช่ค่ะ นี่ใครพูดค่ะ?
?: จำไม่ได้ไง สงสัยให้เบอร์คนอื่นไปเย่อะล้ะสิ่
กรีน: ป่าวค่ะ กลัวคนโทรมาแกล้ง ใช่คุณดนัยไหมค่ะ?
?: เอ่อ จำได้ด้วย แสดงว่าให้ฉันมาคนเดียว55555
เดี๋ยวมาต่อค่ะ ตอนนี้ทั้งง่วงทั้งหิว