Blade Runner 2049
Director: Denis Villeneuve
Film series: Blade Runner Film Series
Cinematography: Roger Deakins
Music composed by: Jóhann Jóhannsson, Hans Zimmer, Benjamin Wallfisch
ป่าคอนกรีตสุดลูกหูลูกตา ภายในบรรยากาศแสนอึมครึมไร้ซึ่งแสงแดด อารยธรรมล้ำสมัยบนฉากหน้าตัดกับฝูงสังคมที่โกลาหล และวุ่นวายใต้ฉากหลัง เหล่านี้คือ โลกอนาคตของจักรวาล Blade Runner ที่ผู้ที่เคยได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ในภาคแรก(ฉายปี 1982) ก็คงจะคุ้นเคยบรรยากาศนี้ดีอยู่แล้ว
30 ปีผ่านไป (ทั้งในภาพยนตร์ และชีวิตจริง) เทคโนโลยีต่างๆได้ถูกพัฒนาให้ล้ำสมัยขึ้น และเริ่มเข้ามาแทนที่เทคโนโลยีเก่าๆที่กำลังจะหมดสมัยไป เราจะยังคงเห็นป้ายคัตเอาท์ LED ที่เคยเป็นหนึ่งใน signature ของภาคแรกถูก Hologram สามมิติเข้ามาแทนที่เป็นสัญลักษณ์แสดงความก้าวหน้าอันใหม่ Replicant ก็เช่นกัน เหล่า “มนุษย์คนสร้าง” พวกนี้ก็ย่อมมีรุ่นที่ถูกพัฒนาใหม่เข้ามาแทนที่อยู่เสมอๆ และก็เป็นหน้าที่ของเหล่า Blade runner เช่นเดิมที่ต้องทำการ “ปลดประจำการ” Replicant รุ่นเก่าๆพวกนั้น
[spoiler alert]
K หรือ Joe (Ryan Gosling) คือหนึ่งในยอด Blade runner ประจำยุค 2049 ยุคที่นอกจากบรรยากาศ L.A.จะอึมครึมกว่า 30 ปีที่แล้ว อุณหภูมิอากาศยัง “ยะเยือก” กว่าเดิมเข้าไปอีก เขาก็เหมือน Blade runner ที่ดีคนอื่นๆที่ดูเหมือนจะพยายามทำตามหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดอยู่เสมอไป แต่ในใจลึกๆแล้วด้วยความเป็น replicant โดย “ไม่กำเนิด” เขาย่อมมีความรู้สึก และจิตใต้สำนึกถึงบางอย่างที่เหมือนจะขาดหายไปของความเป็นมนุษย์ (“จิตวิญญาณ” เขาเลือกที่จะเรียกสิ่งนั้นว่าอย่างนั้น) ข้อเท็จจริงเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกต่ำต้อย แต่ก็ต้องทนแบกรับมันอยู่เสมอมา
วันหนึ่งหลังจากทำการปลดประจำการ replicant ธรรมดาๆไป เขาได้พบกล่องประหลาดบางอย่างที่ถูกฝังอยู่อยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น กล่องประหลาดที่หลังจากนั้นเขาจะสืบจนพบว่าภายในได้บรรจุหลักฐานที่ว่า replicant สามารถ”ถือกำเนิด”จากตัว replicant เองได้ สำหรับ “K” ที่เชื่อว่าการได้ถือกำเนิดเป็นจุดเชื่อมโยงเดียวของการสามารถมี ”จิตวิญญาณ” มันเป็นดั่งแสงสว่างแห่งปาฏิหาริย์ที่ถูกจุดภายในจิตใจ K มักจะนึกถึงความทรงจำใต้สำนึกอันหนึ่งของเขาเสมอ ความทรงจำวัยเด็กอันเลือนรางเกี่ยวกับม้าไม้ที่มีตัวเลขสลักไว้ด้านใต้ เขาเริ่มตระหนักได้ว่าความทรงจำนั้นอาจจะไม่ใช่ความทรงจำเทียมที่ถูกฝังไว้อยู่ในหัวตั้งแต่ถูกสร้างขึ้นอย่างที่คิด แต่มันอาจเป็นเพราะเขาเป็นตัวปาฏิหาริย์นั้นเองที่ถูก ”กำเนิด”ขึ้นมาจริงๆเช่นเดียวกับมนุษย์แห่งจิตวิญญาณทั่วไป
K เริ่มรู้สึกได้ว่าแท้จริงแล้วเขานั้นอาจคือ “มนุษย์”
“... Cells interlinked within cells interlinked
Within one stem. And dreadfully distinct
Against the dark, a tall white fountain played...”
เสียงติดหู ที่ผู้ไต่สวนใช้ทดสอบปฏิกิริยา Blade runner replicant นี้แท้จริงแล้วยกเอามาจากหนังสือเรื่อง Pale Fire ของ Vladimir Nabokov (ผู้แต่งเดียวกับนิยาย Lolita ซึ่งก็น่าจะเป็นที่มาของ slang “โลลิ”นั่นเอง) หนังสือกึ่งกวี กึ่ง commentary และเป็นหนังสือเดียวกันนี้ที่ K เก็บไว้ภายในอพาร์ตเมนท์ของเขา มันเป็นเรื่องราวของชายผู้หนึ่งที่ได้มีประสบการณ์ทรงจำบางอย่างร่วมกับหญิงอีกคน ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็พบว่ามันเป็นเพียงเรื่องหลอกลวงเท่านั้น
K ได้ไปพบกับ Rick Deckard (Harrison Ford) Blade runner ที่หายตัวไปที่คาดว่าจะเป็นพ่อของเขา ซึ่งหลังจากนั้นก็ถูกฝ่ายตรงข้ามตามตัวพบและจับตัว Deckard ไปได้ K ก็เช่นเดียวกับ Shade ตัวเอกใน Pale Fire ที่ท้ายที่สุดแล้วก็ได้พบกับความจริงที่ว่าเขานั้นไม่ใช่ตัวปาฏิหาริย์ที่เขาเชื่อมาเสมอว่าตัวเองเป็น ทั้งๆที่ความรู้สึก และจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ภายในตัวเขากำลังเพิ่มมากขึ้นทุกขณะ
ระหว่างที่กำลังสับสนกับการมีตัวตนของตัวเองอยู่นั้นเขาได้เดินไปพบ Hologram ขนาดใหญ่ริมทางเดิน มันเป็น Hologram ของ AI ที่มีลักษณะเหมือนกับแฟนเก่าของเขา Joi (Ana de Armas) ไม่มีผิด AI เลขฐาน 2 ที่เกิดจากเลข 01 อันเดียวกันนี้ที่กำลังเดินยั่วยวนเขา คือ AI ตัวเดียวกับ Joi แฟนเก่าที่เรียบร้อย และขี้อายของเขาเอง เขาเหลือบขึ้นไปเห็น slogan ที่อยู่เหนือ Hologram ตัวนั้น ”Everything you want to hear” เขาเริ่มตระหนักถึงสิ่งสำคัญที่สุดของความเป็นตัวเขา สิ่งที่ทำให้เขามีความเป็นมนุษย์ที่สุด
“เสรีภาพในการเลือกเป็นตัวเอง”
หลังจากได้พบข้อเท็จจริงข้อนี้แล้ว K ที่ตอนนี้มี Identity มนุษย์ว่า Joe ก็ไปช่วย Deckard จากฝ่ายตรงข้าม เขาพา Deckard ให้ไปพบกับลูกสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อของตัวเอง ลูกสาวที่แท้จริงที่เกิดมาจาก replicant หิมะขาวกำลังเริ่มตกปรอยๆอยู่ตรงหน้าอาคารแห่งนั้น
แม้ว่า “Joe” จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ใบหน้าที่แหงนปะทะปุยหิมะสีขาวนั้นกลับรู้สึกได้ถึงความสงบภายในจิตใจ Joe ได้พบทั้ง
”ปาฏิหาริย์ และจิตวิญญาณ”แล้ว
มีภาพยนตร์ภาคต่อเพียงน้อยนิดที่มีความยอดเยี่ยม เช่นเดียวกับภาคก่อนหน้านี้ และมันยิ่งยากเข้าไปใหญ่ที่ภาคก่อนนี้ของ Blade Runner 2049 คือหนึ่งในภาพยนตร์ sci-fi ที่ยอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่ง ผู้กำกับ Denis Villeneuve ยอดฝีมือที่มีผลงานกำกับทั้งเรื่อง Sicario และ Arrival สามารถทำความยากนั้นให้เป็นจริงได้ การดำเนินเรื่องที่แม้จะเนิบนาบ แต่ทรงพลังเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกของแต่ละตัวละคร ทั้งโทนหนัง มุมกล้อง ฉาก หรือ sound ประกอบ ที่สามารถทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม รวมไปถึงบรรดานักแสดงที่สามารถแสดงบทบาทของตนเองได้อย่างโดดเด่นเช่นกัน เหล่านี้ล้วนแต่เป็นส่วนประกอบให้ภาพยนตร์เรื่องนี้สามารถไปยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับ Blade runner ภาคแรกได้โดยไม่เขินอาย มันจึงเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ sci-fi แห่งปีโดยไม่ต้องสงสัย
ติดตามเพิ่มเติมได้ที่ :
https://www.facebook.com/lovetowatchfilm/
Blade Runner 2049 (2017) Director: Denis Villeneuve --- "You've never seen a miracle."
Blade Runner 2049
Director: Denis Villeneuve
Film series: Blade Runner Film Series
Cinematography: Roger Deakins
Music composed by: Jóhann Jóhannsson, Hans Zimmer, Benjamin Wallfisch
ป่าคอนกรีตสุดลูกหูลูกตา ภายในบรรยากาศแสนอึมครึมไร้ซึ่งแสงแดด อารยธรรมล้ำสมัยบนฉากหน้าตัดกับฝูงสังคมที่โกลาหล และวุ่นวายใต้ฉากหลัง เหล่านี้คือ โลกอนาคตของจักรวาล Blade Runner ที่ผู้ที่เคยได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ในภาคแรก(ฉายปี 1982) ก็คงจะคุ้นเคยบรรยากาศนี้ดีอยู่แล้ว
30 ปีผ่านไป (ทั้งในภาพยนตร์ และชีวิตจริง) เทคโนโลยีต่างๆได้ถูกพัฒนาให้ล้ำสมัยขึ้น และเริ่มเข้ามาแทนที่เทคโนโลยีเก่าๆที่กำลังจะหมดสมัยไป เราจะยังคงเห็นป้ายคัตเอาท์ LED ที่เคยเป็นหนึ่งใน signature ของภาคแรกถูก Hologram สามมิติเข้ามาแทนที่เป็นสัญลักษณ์แสดงความก้าวหน้าอันใหม่ Replicant ก็เช่นกัน เหล่า “มนุษย์คนสร้าง” พวกนี้ก็ย่อมมีรุ่นที่ถูกพัฒนาใหม่เข้ามาแทนที่อยู่เสมอๆ และก็เป็นหน้าที่ของเหล่า Blade runner เช่นเดิมที่ต้องทำการ “ปลดประจำการ” Replicant รุ่นเก่าๆพวกนั้น
[spoiler alert]
K หรือ Joe (Ryan Gosling) คือหนึ่งในยอด Blade runner ประจำยุค 2049 ยุคที่นอกจากบรรยากาศ L.A.จะอึมครึมกว่า 30 ปีที่แล้ว อุณหภูมิอากาศยัง “ยะเยือก” กว่าเดิมเข้าไปอีก เขาก็เหมือน Blade runner ที่ดีคนอื่นๆที่ดูเหมือนจะพยายามทำตามหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดอยู่เสมอไป แต่ในใจลึกๆแล้วด้วยความเป็น replicant โดย “ไม่กำเนิด” เขาย่อมมีความรู้สึก และจิตใต้สำนึกถึงบางอย่างที่เหมือนจะขาดหายไปของความเป็นมนุษย์ (“จิตวิญญาณ” เขาเลือกที่จะเรียกสิ่งนั้นว่าอย่างนั้น) ข้อเท็จจริงเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกต่ำต้อย แต่ก็ต้องทนแบกรับมันอยู่เสมอมา
วันหนึ่งหลังจากทำการปลดประจำการ replicant ธรรมดาๆไป เขาได้พบกล่องประหลาดบางอย่างที่ถูกฝังอยู่อยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น กล่องประหลาดที่หลังจากนั้นเขาจะสืบจนพบว่าภายในได้บรรจุหลักฐานที่ว่า replicant สามารถ”ถือกำเนิด”จากตัว replicant เองได้ สำหรับ “K” ที่เชื่อว่าการได้ถือกำเนิดเป็นจุดเชื่อมโยงเดียวของการสามารถมี ”จิตวิญญาณ” มันเป็นดั่งแสงสว่างแห่งปาฏิหาริย์ที่ถูกจุดภายในจิตใจ K มักจะนึกถึงความทรงจำใต้สำนึกอันหนึ่งของเขาเสมอ ความทรงจำวัยเด็กอันเลือนรางเกี่ยวกับม้าไม้ที่มีตัวเลขสลักไว้ด้านใต้ เขาเริ่มตระหนักได้ว่าความทรงจำนั้นอาจจะไม่ใช่ความทรงจำเทียมที่ถูกฝังไว้อยู่ในหัวตั้งแต่ถูกสร้างขึ้นอย่างที่คิด แต่มันอาจเป็นเพราะเขาเป็นตัวปาฏิหาริย์นั้นเองที่ถูก ”กำเนิด”ขึ้นมาจริงๆเช่นเดียวกับมนุษย์แห่งจิตวิญญาณทั่วไป
K เริ่มรู้สึกได้ว่าแท้จริงแล้วเขานั้นอาจคือ “มนุษย์”
“... Cells interlinked within cells interlinked
Within one stem. And dreadfully distinct
Against the dark, a tall white fountain played...”
เสียงติดหู ที่ผู้ไต่สวนใช้ทดสอบปฏิกิริยา Blade runner replicant นี้แท้จริงแล้วยกเอามาจากหนังสือเรื่อง Pale Fire ของ Vladimir Nabokov (ผู้แต่งเดียวกับนิยาย Lolita ซึ่งก็น่าจะเป็นที่มาของ slang “โลลิ”นั่นเอง) หนังสือกึ่งกวี กึ่ง commentary และเป็นหนังสือเดียวกันนี้ที่ K เก็บไว้ภายในอพาร์ตเมนท์ของเขา มันเป็นเรื่องราวของชายผู้หนึ่งที่ได้มีประสบการณ์ทรงจำบางอย่างร่วมกับหญิงอีกคน ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็พบว่ามันเป็นเพียงเรื่องหลอกลวงเท่านั้น
K ได้ไปพบกับ Rick Deckard (Harrison Ford) Blade runner ที่หายตัวไปที่คาดว่าจะเป็นพ่อของเขา ซึ่งหลังจากนั้นก็ถูกฝ่ายตรงข้ามตามตัวพบและจับตัว Deckard ไปได้ K ก็เช่นเดียวกับ Shade ตัวเอกใน Pale Fire ที่ท้ายที่สุดแล้วก็ได้พบกับความจริงที่ว่าเขานั้นไม่ใช่ตัวปาฏิหาริย์ที่เขาเชื่อมาเสมอว่าตัวเองเป็น ทั้งๆที่ความรู้สึก และจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ภายในตัวเขากำลังเพิ่มมากขึ้นทุกขณะ
ระหว่างที่กำลังสับสนกับการมีตัวตนของตัวเองอยู่นั้นเขาได้เดินไปพบ Hologram ขนาดใหญ่ริมทางเดิน มันเป็น Hologram ของ AI ที่มีลักษณะเหมือนกับแฟนเก่าของเขา Joi (Ana de Armas) ไม่มีผิด AI เลขฐาน 2 ที่เกิดจากเลข 01 อันเดียวกันนี้ที่กำลังเดินยั่วยวนเขา คือ AI ตัวเดียวกับ Joi แฟนเก่าที่เรียบร้อย และขี้อายของเขาเอง เขาเหลือบขึ้นไปเห็น slogan ที่อยู่เหนือ Hologram ตัวนั้น ”Everything you want to hear” เขาเริ่มตระหนักถึงสิ่งสำคัญที่สุดของความเป็นตัวเขา สิ่งที่ทำให้เขามีความเป็นมนุษย์ที่สุด
“เสรีภาพในการเลือกเป็นตัวเอง”
หลังจากได้พบข้อเท็จจริงข้อนี้แล้ว K ที่ตอนนี้มี Identity มนุษย์ว่า Joe ก็ไปช่วย Deckard จากฝ่ายตรงข้าม เขาพา Deckard ให้ไปพบกับลูกสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อของตัวเอง ลูกสาวที่แท้จริงที่เกิดมาจาก replicant หิมะขาวกำลังเริ่มตกปรอยๆอยู่ตรงหน้าอาคารแห่งนั้น
แม้ว่า “Joe” จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ใบหน้าที่แหงนปะทะปุยหิมะสีขาวนั้นกลับรู้สึกได้ถึงความสงบภายในจิตใจ Joe ได้พบทั้ง
”ปาฏิหาริย์ และจิตวิญญาณ”แล้ว
มีภาพยนตร์ภาคต่อเพียงน้อยนิดที่มีความยอดเยี่ยม เช่นเดียวกับภาคก่อนหน้านี้ และมันยิ่งยากเข้าไปใหญ่ที่ภาคก่อนนี้ของ Blade Runner 2049 คือหนึ่งในภาพยนตร์ sci-fi ที่ยอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่ง ผู้กำกับ Denis Villeneuve ยอดฝีมือที่มีผลงานกำกับทั้งเรื่อง Sicario และ Arrival สามารถทำความยากนั้นให้เป็นจริงได้ การดำเนินเรื่องที่แม้จะเนิบนาบ แต่ทรงพลังเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกของแต่ละตัวละคร ทั้งโทนหนัง มุมกล้อง ฉาก หรือ sound ประกอบ ที่สามารถทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม รวมไปถึงบรรดานักแสดงที่สามารถแสดงบทบาทของตนเองได้อย่างโดดเด่นเช่นกัน เหล่านี้ล้วนแต่เป็นส่วนประกอบให้ภาพยนตร์เรื่องนี้สามารถไปยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับ Blade runner ภาคแรกได้โดยไม่เขินอาย มันจึงเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ sci-fi แห่งปีโดยไม่ต้องสงสัย
ติดตามเพิ่มเติมได้ที่ : https://www.facebook.com/lovetowatchfilm/