แม่มีนิสัยแบบนี้ถือว่าเกินไปไหมครับ

ชอบสอนแต่สิ่งดีๆ   อันนี้เรื่องปกติ

แต่บางครั้งต้องแอบทำอะไรผิดๆ  เพื่อช่วยเหลือลูก    แต่ไม่เคยยอมรับกับลูกสักครั้ง  โกหกตลอด
แต่เวลาลูกเดือดร้อนท่านก็ช่วยตลอด      แต่ไม่เคยยอมรับกับตัวลูกว่าช่วย  (เฉพาะเรื่องที่ผิดๆ แล้วช่วย)

คือตอนนี้ผมอายุ เกิน 20    แล้วพอมีอายุบ้างแล้ว  ทำไมท่านยังสอนผมแบบโลกสวยอยู่ครับ

คนเราต้องทำแต่สิ่งดีๆ    เข้าตามตรอกออกตามประตู       โลกสวยสุดๆ   

แต่เวลาผมเดือดร้อนยังใช้ด้านเทาๆมาช่วยผมเลย      (ถึงไม่ยอมรับแต่บ่อยเข้าเลยจับได้)

อยากให้สอนให้รู้จักแบบโลกแห่งความเป็นจริงอันโหดร้ายมากกว่าครับ

คำถาม

-แม่ผมสอนผมโลกสวยเกินไปหรือเปล่าครับ    ทั้งๆที่ผมก็บรรลุนิติภาวะแล้ว   แต่กลับสอนผมโลกสวย  ปากถือศีลตลอด

แต่การกระทำก็ไม่ได้ดีเป๊ะๆ  เสมอไป  มีเทาๆแอบๆ  แต่ไม่เคยยอมรับสักที  (คงกลัวผมเอาเป็นตัวอย่างมั้ง)