สิ่งทีพระมหาชนกทำในความจริงทำได้ไหม

0 เมื่อไม่ต้องแข็งขืนหรือฝืนสภาพ งดงามก็ทอทาบบนภาพนั่น ธรรมชาติโดยท่วงที .. บัดนี้พลัน ตระกองขวัญอีกฝั่ง .. สุดรั้งคืน 0 ตั้งแต่แรกเหลียวสบก็พบว่า แววในตาเติมแต้มความแช่มชื่น เสริมองคาพยพช่วยกลบกลืน ว

O ตั้งแต่สบตากันเมื่อวันก่อน ก็เห็นแววสั่นสะท้อนแสนอ่อนไหว จากบัดนั้นงดงามแห่งความนัย เหมือนแกว่งไกวแรงคะนึงทุกกึ่งยาม O สืบผ่านความมุ่งหมายคลี่คลายออก หลั่งระลอกกระฉอกซ้ำปวงคำถาม ไฟแห่งความ

. . 0 แววตาค่อยค่อยกวาด, อีกวาดหวัง ค่อยค่อยหยั่งลงทรวงพร้อมห่วงหา แล้วร่องรอยรูปสอางค์ก็ค้างคา เช้าจนตราบสนธยาไม่ล้าเลือน 0 อักษรรำร่ายบทหวังจดจ่อ แล้วตามต่อสืบสาวเรื่องราวเสมือน มือที่มองไม่เห็นบีบเ

0 สุดทางรักเหลือชังไว้สั่งเชือด สยามรัฐฤาหยดเลือดจะเหือดหาย เหล่าแวดล้อมพร้อมมีดเริ่มกรีดกราย รอหยาดเลือดรวมสายที่ปลายคม 0 สุดเส้นทางสายรัก, ที่ปักขวาง คือกฎสร้างกำกับรอทับถม ปริยายถ่อยเถื่อนวางเงื่อน

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=09-2013&date=11&group=11&gblog=478

O ริ้วภูษา, นวลลออเหมือนต่อเรื่อง ผ่านย่างเยื้องรูปโฉมล้อมโลมขวัญ ดั่งสายน้ำเลี้ยวไหลล้อมไพรวัลย์ โอบไอชื้นลูบพรรณร่วมกันมา O สายน้ำโอบสิงขรซอกซอนเลี้ยว อีกร่างเปรียววางรอยดั่งคอยท่า ขจีแห่งหิมวัลย์ล้

O พร้อมรูปหน้าก้มต่ำเหมือนก้ำกึ่ง เม้มเรียวปากแกมบึ้งอยู่ซึ่งหน้า อีกแก้มเนื้อเนียนลออเหมือนล้อตา ให้วกหา-วกวน .. อยู่อลเวง O โลกแวดล้อมเบื้องหน้าเมื่อตาสบ ราวถูกลบด้วยนิมิตแห่งพิศเพ่ง อ่อนไหวทั่วเขตค