My Buddha Is Punk (Documentary)
Director : Andreas Hartmann
ประโยชน์ของ Documentary โดยความคิดส่วนตัวมี 2 อย่าง 1. คือการเปิดโลกของคนดูอย่างเราๆ ให้กว้างขึ้น ไกลขึ้น ได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็นรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ เพราะทั้งหมดของการถ่ายทอดคือความจริง ภาพจริง ประโยชน์ที่ 2. คือทำให้คนดูอย่างเราได้รู้ว่าตัวเองแคบแค่ไหน ทั้งในเรื่องความรู้ ความคิด หรือ จิตใจ เพราะ Documentary หลายๆ เรื่องก็มักทำให้เราตั้งคำถามในใจอยู่เสนอ กับเรื่องนี้ก็เช่นกัน
My Buddha Is Punk เล่าเรื่องโดยมี Kyaw Kyaw หนุ่มวัย 25 ปีชาวพม่าผู้มีใจรักความเป็น Punk ในทุกๆ อย่างเพราะเชื่อว่า Punk คือความแตกต่างอย่างสร้างสรรค์ Punk มีพลังที่จะเปลี่ยนสังคมที่ตัวเองอยู่ให้ดีขึ้นได้ โดย Kyaw Kyaw พยายามที่ก่อตั้งกลุ่ม Punk ให้เป็นสังคมที่ใหญ่และเปิดกว้างผ่านทางวงดนตรี The Rebel Riot ที่ถ่ายทอดบทเพลงแห่งความต่อต้านและเปิดกว้างทางความคิด และ Kyaw Kyaw ก็พยายามสร้าง Social Community ของชาว Punk ที่จะขยายอุมการณ์ของความเป็น Punk ที่ถูกต้องต่อไป โดยการไปพบป่ะผู้คนในจังหวัดต่างๆ เพื่อนำความเป็น Punk ทั้งในเรื่องเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ดนตรี และแนวคิดไปนำเสนอและพูดคุย เพื่อที่จะสร้างสังคมเล็กๆ ที่มีพลังตามที่ Kyaw Kyaw ต้องการ
อันดับแรกเราชอบชื่อไทยของเรื่องนี้มาก "พุทธองค์สายพังก์" ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้งแต่มันดีมาก พอดูจบรู้สึกได้เลยว่าคำๆ นี้มันสื่อสารหนังทั้งเรื่องออกมาได้เลย
การที่หนังเล่นประเด็นที่คนทั่วไปรับรู้ได้ หรือเรียกได้ว่าเข้าใจพม่าเป็นแบบนั้น มันเลยทำให้คนดูอย่างเราๆ เข้าใจประเด็นและแนวความคิดที่หนังสื่อออกมาได้ไม่ยาก ทั้งปัญหาเรื่องการปกครองแบบทหารมายาวนาน เรื่องสิทธิเสรีภาพ ซึ่งพอหนังนำเสนอเรื่องความเป็น Punk ซึ่งเป็นเหมือนสัญลักณ์ความคิดต่าง ความขบถ มันเลยทำให้เราอินและเข้าใจได้ว่า การที่ Kyaw Kyaw มีความคิดแบบนี้ในสังคมที่เค้าอยู่นั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะสังคมหรือข้อจำกัดทำให้การคิดต่างหรือตั้งคำถามอาจจะเป็นเรื่องที่อันตราย หรือเป็นไปไม่ได้เลย
และเมื่อหนังลงลึกไปสู่เรื่องราวของ "ศาสนา" มันยิ่งทำให้ความเข้มข้นมากขึ้น เพราะอย่างที่เราๆ รู้กันดีชาวพม่าขึ้นชื่อว่าเป็นชาติหนึ่งที่เคร่งเรื่อง "ศาสนา" มาก ซึ่งเมื่อลองมองย้อนกลับไปและคิดตามในเชิงมุมมองการปกครอง ศาสนาพุทธในพม่า อาจจะมีส่วนที่คล้ายกัน คือเป็นเหมือนสิ่งหนึ่งที่ถูกสอนให้คนที่นับถือไม่ตั้งคำถาม และเชื่อไปตามคำสอนไปเรื่อยๆ และเมื่อหนังเอาประเด็นเรื่องการกีดกันชาวโรฮิงญาที่นับถือมุสลิม ที่เป็นประเด็นร้องในพม่ามาแตะผ่านการถกเถียงของกลุ่มเพื่อชาวพังค์ ถึงการกีดกันและผลักดันชาวมุสลิม เพื่อที่จะยังคงไว้ซึ่งศาสนาพุทธในสังคม ซึ่งหนังยกเอาประเด็นนี้มาแตะแบบที่ไม่มากไป คือแตะแบบให้นำไปคิดต่อ กับประโยคทิ้งท้าย Scene ของ Kyaw Kyaw ว่า "ศาสนาพุทธคืออะไร?"
เพราะโดยความคิดส่วนตัวของเรานั้นเรามีความศรัทธาในหลักคำสอนของศาสนาพุทธ แต่เรามักจะหงุดหงิดหรือไม่สบายใจเสมอเมื่อเจอความคิดแบบ "งมงาย" และที่สำคัญคือการที่เรา "ไม่ตั้งคำถามเพราะบาป" หรือ "ห้ามตั้งคำถามเพราะบาป" อาจจะเป็นอะไรที่ขัดกับความเป็นพุทธของเราหรือแม้แต่ของ Kyaw Kyaw
เพราะหากมองย้อนกลับไปตอนเราเรียนเรื่องศาสนา หรือแม้แต่อ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับการกำเนิดของศาสนาพุทธ เราก็จะพบว่า ศาสนาพุทธนั้นเกิดขึ้นมาได้จากการ "ตั้งคำถาม" ของ เจ้าชายสิทธัตถะ ที่มีต่อความทุกข์ในสังคม ณ เวลานั้นมิใช่หรือ เพราะหากตอนนั้นเจ้าชายสิทธัตถะเชื่อในสิ่งที่มีอยู่ก่อนในสังคมอย่างไม่ตั้งคำถาม และไม่ลงมือทำในการที่จะนำแนวความคิดหรือความเชื่อชุดใหม่ออกสู่สังคม เราก็คงไม่มีศาสนาพุทธที่เรานับถือมาจนทุกวันนี้แน่นอน
และเมื่อย้อนกลับมาดูการกระทำของ Kyaw Kyaw ที่ตั้งใจเผยแพร่ความเป็น Punk ออกไปในสังคม ความรู้สึกเราตอนดูหนังจบได้แต่คิดว่า "สมัยเจ้าชายสิทธัตถะ ออกเดินทางไปเผยแพร่ศาสนาก็คงไม่ต่างอะไรกับสิ่งที่ Kyaw Kyaw ทำแน่เลย"
และเมื่อคิดได้แบบนั้นแล้วหนังก็จบลงพร้อมรอยยิ้มของ Kyaw Kyaw และ รอยยิ้มของเรา...
โดยทั้งหมดที่ว่ามาทำให้ Documentary ความยาว 1 ชม. นิดๆ เรื่องนี้มันมีความดีงามและประโยชน์อย่างมากมาย โดยเฉพาะประโยชน์ข้อ 2 ที่ได้เกริ่นไว้ในตอนต้น "มันทำให้เรารู้ว่าใจเราแคบแค่ไหน และพร้อมจะเปิดกว้างได้แค่ไหน"
แนะนำครับ รีบไปดูกันที่ House RCA ก่อนที่จะลาโรงไปครับ
#คุปต้าซีเนม่า
ฝากเพจด้วยครับ
https://www.facebook.com/KuptaReview/
[CR] My Buddha Is Punk #คุปต้าซีเนม่า
Director : Andreas Hartmann
ประโยชน์ของ Documentary โดยความคิดส่วนตัวมี 2 อย่าง 1. คือการเปิดโลกของคนดูอย่างเราๆ ให้กว้างขึ้น ไกลขึ้น ได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็นรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ เพราะทั้งหมดของการถ่ายทอดคือความจริง ภาพจริง ประโยชน์ที่ 2. คือทำให้คนดูอย่างเราได้รู้ว่าตัวเองแคบแค่ไหน ทั้งในเรื่องความรู้ ความคิด หรือ จิตใจ เพราะ Documentary หลายๆ เรื่องก็มักทำให้เราตั้งคำถามในใจอยู่เสนอ กับเรื่องนี้ก็เช่นกัน
My Buddha Is Punk เล่าเรื่องโดยมี Kyaw Kyaw หนุ่มวัย 25 ปีชาวพม่าผู้มีใจรักความเป็น Punk ในทุกๆ อย่างเพราะเชื่อว่า Punk คือความแตกต่างอย่างสร้างสรรค์ Punk มีพลังที่จะเปลี่ยนสังคมที่ตัวเองอยู่ให้ดีขึ้นได้ โดย Kyaw Kyaw พยายามที่ก่อตั้งกลุ่ม Punk ให้เป็นสังคมที่ใหญ่และเปิดกว้างผ่านทางวงดนตรี The Rebel Riot ที่ถ่ายทอดบทเพลงแห่งความต่อต้านและเปิดกว้างทางความคิด และ Kyaw Kyaw ก็พยายามสร้าง Social Community ของชาว Punk ที่จะขยายอุมการณ์ของความเป็น Punk ที่ถูกต้องต่อไป โดยการไปพบป่ะผู้คนในจังหวัดต่างๆ เพื่อนำความเป็น Punk ทั้งในเรื่องเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ดนตรี และแนวคิดไปนำเสนอและพูดคุย เพื่อที่จะสร้างสังคมเล็กๆ ที่มีพลังตามที่ Kyaw Kyaw ต้องการ
อันดับแรกเราชอบชื่อไทยของเรื่องนี้มาก "พุทธองค์สายพังก์" ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตั้งแต่มันดีมาก พอดูจบรู้สึกได้เลยว่าคำๆ นี้มันสื่อสารหนังทั้งเรื่องออกมาได้เลย
การที่หนังเล่นประเด็นที่คนทั่วไปรับรู้ได้ หรือเรียกได้ว่าเข้าใจพม่าเป็นแบบนั้น มันเลยทำให้คนดูอย่างเราๆ เข้าใจประเด็นและแนวความคิดที่หนังสื่อออกมาได้ไม่ยาก ทั้งปัญหาเรื่องการปกครองแบบทหารมายาวนาน เรื่องสิทธิเสรีภาพ ซึ่งพอหนังนำเสนอเรื่องความเป็น Punk ซึ่งเป็นเหมือนสัญลักณ์ความคิดต่าง ความขบถ มันเลยทำให้เราอินและเข้าใจได้ว่า การที่ Kyaw Kyaw มีความคิดแบบนี้ในสังคมที่เค้าอยู่นั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะสังคมหรือข้อจำกัดทำให้การคิดต่างหรือตั้งคำถามอาจจะเป็นเรื่องที่อันตราย หรือเป็นไปไม่ได้เลย
และเมื่อหนังลงลึกไปสู่เรื่องราวของ "ศาสนา" มันยิ่งทำให้ความเข้มข้นมากขึ้น เพราะอย่างที่เราๆ รู้กันดีชาวพม่าขึ้นชื่อว่าเป็นชาติหนึ่งที่เคร่งเรื่อง "ศาสนา" มาก ซึ่งเมื่อลองมองย้อนกลับไปและคิดตามในเชิงมุมมองการปกครอง ศาสนาพุทธในพม่า อาจจะมีส่วนที่คล้ายกัน คือเป็นเหมือนสิ่งหนึ่งที่ถูกสอนให้คนที่นับถือไม่ตั้งคำถาม และเชื่อไปตามคำสอนไปเรื่อยๆ และเมื่อหนังเอาประเด็นเรื่องการกีดกันชาวโรฮิงญาที่นับถือมุสลิม ที่เป็นประเด็นร้องในพม่ามาแตะผ่านการถกเถียงของกลุ่มเพื่อชาวพังค์ ถึงการกีดกันและผลักดันชาวมุสลิม เพื่อที่จะยังคงไว้ซึ่งศาสนาพุทธในสังคม ซึ่งหนังยกเอาประเด็นนี้มาแตะแบบที่ไม่มากไป คือแตะแบบให้นำไปคิดต่อ กับประโยคทิ้งท้าย Scene ของ Kyaw Kyaw ว่า "ศาสนาพุทธคืออะไร?"
เพราะโดยความคิดส่วนตัวของเรานั้นเรามีความศรัทธาในหลักคำสอนของศาสนาพุทธ แต่เรามักจะหงุดหงิดหรือไม่สบายใจเสมอเมื่อเจอความคิดแบบ "งมงาย" และที่สำคัญคือการที่เรา "ไม่ตั้งคำถามเพราะบาป" หรือ "ห้ามตั้งคำถามเพราะบาป" อาจจะเป็นอะไรที่ขัดกับความเป็นพุทธของเราหรือแม้แต่ของ Kyaw Kyaw
เพราะหากมองย้อนกลับไปตอนเราเรียนเรื่องศาสนา หรือแม้แต่อ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องกับการกำเนิดของศาสนาพุทธ เราก็จะพบว่า ศาสนาพุทธนั้นเกิดขึ้นมาได้จากการ "ตั้งคำถาม" ของ เจ้าชายสิทธัตถะ ที่มีต่อความทุกข์ในสังคม ณ เวลานั้นมิใช่หรือ เพราะหากตอนนั้นเจ้าชายสิทธัตถะเชื่อในสิ่งที่มีอยู่ก่อนในสังคมอย่างไม่ตั้งคำถาม และไม่ลงมือทำในการที่จะนำแนวความคิดหรือความเชื่อชุดใหม่ออกสู่สังคม เราก็คงไม่มีศาสนาพุทธที่เรานับถือมาจนทุกวันนี้แน่นอน
และเมื่อย้อนกลับมาดูการกระทำของ Kyaw Kyaw ที่ตั้งใจเผยแพร่ความเป็น Punk ออกไปในสังคม ความรู้สึกเราตอนดูหนังจบได้แต่คิดว่า "สมัยเจ้าชายสิทธัตถะ ออกเดินทางไปเผยแพร่ศาสนาก็คงไม่ต่างอะไรกับสิ่งที่ Kyaw Kyaw ทำแน่เลย"
และเมื่อคิดได้แบบนั้นแล้วหนังก็จบลงพร้อมรอยยิ้มของ Kyaw Kyaw และ รอยยิ้มของเรา...
โดยทั้งหมดที่ว่ามาทำให้ Documentary ความยาว 1 ชม. นิดๆ เรื่องนี้มันมีความดีงามและประโยชน์อย่างมากมาย โดยเฉพาะประโยชน์ข้อ 2 ที่ได้เกริ่นไว้ในตอนต้น "มันทำให้เรารู้ว่าใจเราแคบแค่ไหน และพร้อมจะเปิดกว้างได้แค่ไหน"
แนะนำครับ รีบไปดูกันที่ House RCA ก่อนที่จะลาโรงไปครับ
#คุปต้าซีเนม่า
ฝากเพจด้วยครับ
https://www.facebook.com/KuptaReview/