แฟนเรากับเราคบกันมา 6 ปี โดยเค้าซื้อแหวนขอเราแต่งงานในวันที่ 7 ตุลาคมที่ผ่านมา
แต่เราทะเลาะกันเรื่องที่เราคิดว่าเรางี่เง่าเอง และเค้าขอเลิกกับเราจนถึงตอนนี้ เราแย่เองเราผิดเอง เราจะไม่ขอพูดเรื่องที่เค้าทำเราเสียใจนะคะ เพราะมันไม่สำคัญแล้ว ตอนนี้มันสำคัญตรงที่เราทำเค้าเสียใจอะไรบ้าง แค่อยากให้แก้ไขความรู้สึกของเค้ากลับคืนมาก็พอ T T
สาเหตุที่ทะเลาะกัน
- ก่อนวันขอแต่งงาน 1 วัน เค้าไม่ชอบที่เราไปคุยกับลูกค้า ผช (ซึ่งเป็นลูกค้าที่เรามีความจำเป็น เราทำงานหน้าคอมเป็นหลักโดยการตอบคำถามและให้บริการ) แต่หลังจากนั้นเราเคลียกันได้ โดยเราเลี่ยงการคุยน้อยลง และเค้าสามารถเชคได้ว่าคุยอะไรบ้างสื่อสารอะไรบ้าง เราบริสุทธิ์ใจทุกอย่าง และเค้าก็เซอร์ไพร์สขอเราแต่งงานในวันถัดไป เราดีใจมาก เพราะรอวันนี้มานานมาก T T
หลังจากนั้น 2 วันผ่านไป เราทะเลาะกันอีกครั้งและครั้งนี้เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมด ซึ่งเราคิดว่าเรามีส่วนผิดจริงๆ โดยต้นเรื่องมาจาก
- ตอนแรกเรางี่เง่าเรื่องที่เค้าเล่นเกม (เราชอบถามว่าแอบเล่นกับใครไหม... แต่ใช้น้ำเสียงโอดอ้อนมากกว่าน้ำเสียงจริงจังนะคะ)
- วันที่ทะเลาะกัน เรางี่เง่าเวลาเค้าเล่นกีต้าร์และฟังเพลงเศร้าๆ (เราก็ดันปากไม่ดีไปถามว่า คิดถึงใครป่าว น้ำเสียงเหมือนเดิม แต่พูดเพื่อแบบอารมณ์ต้องการความสนใจ ความรักและให้เค้าเข้าหาเรามากกว่า แต่ความจริงเค้าอาจจะเสียความรู้สึกที่เราไม่เชื่อใจเค้า
- หลังจากเค้าไปนอนบนที่นอนแบบโกรธๆเรา เราก็ยังคุยกับลูกค้าแบบมีปัญหาเข้ามาพอดี๊ แล้วก็คุยเพลินแบบละเลยความรู้สึกเค้าจริงๆ แบบผิดมากแต่เราก็คุยไม่ถึง 5 นาทีหลังจากเค้าลุกไป ก็รีบไปปรับความเข้าใจ แต่คือมันเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ เพราะเค้าถามเราว่าในขณะที่เค้าลุกมานอนโดยเสียความรู้สึก เราทำอะไร คุยกับใครอยู่ ? ในขณะที่เค้านอนเสียใจ เค้าเลยพูดทำร้ายจิตใจเรามาก ต่างๆนาๆ ในตอนนั้นคือ เค้าบอกว่าจะหาคนคุยบ้างบลาๆ ประชดกลับทุกอย่าง คุยกันไม่เข้าใจ จนเราฟิลขาดปาโทรศัพท์เราลงพื้น ณ ตอนนั้นคือเราไม่ได้ค้ิดจริงๆ เลยเป็นเรื่องราวทั้งหมดที่เค้าขอเลิกเพราะไม่ชอบคนทำลายข้าวของ และเป็นครั้งแรกที่เค้าพูดกับเราซึ่ง 6 ปีที่ผ่านมาเราไม่เคยได้ยินคำนี้เลย และชอคมากจริงๆ T T เลยทำให้เราเองก็โกรธเค้าเหมือนกัน
- หลังจากวั้นนั้นที่ทะเลาะกันเรานอนคนละห้องโดยเราเป็นคนแยกออกไปเพราะเสียใจกับคำพูดเค้ามากๆ และคิดทบทวนทั้งคืน
ตอนนั้นเราก็คิดว่าจะเลิกกับเค้าเหมือนกัน เพราะรับไม่ได้ กับคำพูดที่ทำร้ายเรา หลังจากนอนคนละห้อง 1 วัน เราก็เข้าห้องเค้ามาเพื่อคุยว่าจะเอายังไงกันต่อ โดยเค้าบอกว่า ก็ต้องต้องให้จบ ! เราไม่รู้ว่าเค้าพูดเพราะเสียใจหรือว่าอะไร แต่เราเองก็เสียใจที่เค้าตัดสินใจแบบนั้นเราเลยบอกไปว่า อืมม เราเองก็แต่งงานกับเธอไม่ได้ เราขอโทษนะ ... (ด้วยความทิฐิ) โดยตอนนั้นเราเห็นสีหน้าเค้าแย่และเสียใจมาก และเราก็เดินกลับห้องไป ซักพักเค้าก็ขับรถออกไปข้างนอกเลยทันที
เราโทรไปหา แต่มันไม่มีอะไรดีขึ้นเค้ายิ่งพูดจาร้ายๆ แรงๆใส่เราตลอด ณ ตอนนั้นเราเย็นลงและร้องไห้แล้ว และช่วงเวลาตั้งแต่ 8-11 ตุลาคมที่ผ่านมาเราได้ทำการเคลียกับเราทุกทางแต่ไม่เป็นผลเลยจริงๆ โดยเค้าบอกกับเราว่า
- เค้าหมดความรู้สึก หมดรักเราแล้ว เราไม่มีค่าแล้ว คำพูดบลาๆของเค้าทำเราเจ็บมากเราไม่รู้ว่าเค้าประชด เสียใจ หรือต่อต้านอะไรหรือป่าว
- เค้าบอกให้เราออกจากบ้าน กลับบ้าน แต่เราไม่กลับ เราทำใจไม่ได้ เค้าเลยบอกว่าเค้าจะไปเอง โดยไปหาห้องรายวันอยู่
- ออกไปอยู่ 3 วันแล้ว ตั้งแต่วันที่ 9 ตุลาคม จนตอนนี้เค้าหาห้องรายเดือนอยู่แล้ว เหมือนเค้าเริ่มต้นใหม่ได้ไวมาก โดยที่เรายังคงอยู่บ้านเช่าหลังเดิม และเหมือนนาฬิกาเราตายไปตั้งแต่เค้าไปจากเรา เรารับไม่ไหวและคิดว่าเร็วเกินไป
- เค้าบอกว่าเค้าต้องออกไป เค้าอยู่กับเราไม่ได้เพราะไม่อยากเห็นหน้าแล้วใจอ่อน ไม่อยากกลับมาเจ็บเหมือนเดิม และไม่ชอบปัญหา
- พ่อกับแม่เค้าก็มาช่วยพูด ก็ไม่เป็นผล แล้วใครพูดเรื่องนี้ก็จะยิ่งต่อต้านทันที และหงุดหงิดทันที เสียงแข็งทันทีเราไม่เข้าใจว่าเราโกรธหรือเกลียดอะไรเราขนาดนั้น ถึงขั้นให้อภัยกันไม่ได้ T T
- ตอนนี้เราอยู่บ้านคนเดียว ตั้งแต่เค้าออกไป เค้าบอกว่าไม่รู้หรอกว่าอยู่ได้ไหม แต่ต้องอยู่ให้ได้ ไม่ได้ต้องการความสุขที่ออกไป แต่แค่ไม่อยากให้ความรู้สึกแย่ลงเท่านั้นก็พอ
- เราบอกตรงๆว่าเรารักเค้ามาก เราวาดฝันอนาคตกันมาตั้งแต่คบกันปีที่ 3 จนถึงปีนี้คบ 6 ปี เค้าสัญญาอะไรกับเรามากมาย เราเชื่อคำพูดเค้าตลอดและฝันมาโดยตลอด ไม่รู้เราคิดเหมือนในนิยายไหม แต่เราอยากทำแบบนั้นจริงๆคือการได้เป็นภรรยาเค้าและทำกับข้าวให้เค้ากินทุกวัน ตอนนี้อยู่บ้านเช่าพึ่งย้ายมาได้ 2 เดือน เพื่อรอสร้างอนาคตและสร้างบ้านกัน หลังจากขอเราแต่งงานเค้าบอกว่าจะไม่ทิ้งเราไปไหน และจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต แต่วันนี้มันไม่มีแล้ว แล้วเรารับไม่ไหว มันเร็วเกินไป เราไม่มีเวลาเตรียมตัว แต่สำหรับเค้ามันเหมือนง่ายมากและตัดสินใจไวมาก เราไม่เข้าใจ เราสับสน และไม่รู้ควรทำอย่างไร
เราอยากให้เค้ากลับมาหาเรา เราอยู่ตรงนี้.. เราไม่อยากตัดสินใจว่าจะไปจากเค้าแบบที่เค้าต้องการ เพราะคำพูดเค้าบางทีก็ทำให้เราสับสนและกำกวมมาก เราไม่รู้จริงๆว่าสิ่งที่เค้าทำ เค้าประชด เค้าต่อต้านเรา หรือเค้าหมดรักเราจริงๆ เพราะถ้าเรายอมไป เรากลัว กลัวว่าอยู่ไม่ได้ และกลัวเค้าจะยิ่งประชดโดยการต้องเลิกกันจริงๆ แต่ถ้าเราไม่ไป เราก้ไม่รู้เลยว่าเราจะอยู่ทำไม ในขณะที่เค้าทิ้งเราไปให้อยู่คนเดียว และอยู่อย่างไร ในวันที่เค้าออกไปแล้ว
คำพูดเค้าบางทีก็บอกกับเราว่า เค้าเป็นห่วงเราไม่ได้ เหมือนต่อต้านความรู้สึกตัวเอง ถ้าเค้าห่วงเค้าจะต้องรีบกลับมาหาเรา เค้าเลยบอกว่าเค้าไม่ห่วงเลยดีกว่า ไม่งั้นเค้าก็อยู่ไม่ได้
ทุกวันนี้เราไม่กล้าโทรหาเค้า ไม่รู้เค้าอยู่ที่ไหน เรารอเค้าให้ติดต่อมาเอง และเค้าก็ติดต่อเรามาถามว่าเรากินอะไรหรือยัง ไม่หิวหรอ แต่วันนึงน้อยมากที่คุยกัน ถ้าเทียบกันการเคยอยู่ด้วยกันตลอดเวลา 6 ปี มันทำเราสับสน ว่าเค้าคิดอย่างไร แต่ในทางกลับกันก็ถามต่อว่า หาห้องเช่าได้หรือยัง? จะออกจากบ้านหลังนี้หรือยัง เพราะถ้าหมดสิ้นเดือนก็จะกระชันชิดนะรีบออก รีบตัดสินใจ บ้านหลังนี้เช่าแพงเกินว่าอยู่คนเดียว ซึ่งทำให้เรารู้สึกเหมือนโดนตอกย้ำว่าต้องจบ T T
ในขณะเดียวกัน การพูดขอร้องหรือการที่จะพูดเรื่องเก่าๆให้เค้ากลับมา เราก็พูดไม่ได้ เพราะทำให้เค้าหงุดหงิดและต่อต้านจะประชดทันที โดยประมาณว่าเราไม่อยากรับสายเลยนะถ้าเป็นแบบนี้ พูดไปหมดแล้ว น้ำเสียงจะเย็นชามาก
บางทีคำพูดเค้าและการกระทำก็ทำให้เราคิดว่าเค้ายังรักเราอยู่ แต่บางครั้งก็เย็นชาและทำร้ายเราเหมือนใจแข็ง เราไม่รู้เราจะทำอย่างไรให้เค้ากลับมา
ได้โปรดให้คแนะนำที่ดีกับเรา ทั้งนี้เราไม่รู้ว่าการที่เรายังดื้อดึงแบบนี้ มันทำให้เค้ายิ่งแย่ไหม ยิ่งไม่กลับไหม หรือถ้าเราเลือกไป เค้าก็จะยิ่งคิดว่าเราไม่รักเค้าหรือป่าวกลัวว่าจะต้องเลิก เราสับสนและเราก็รับไม่ทันกับเหตุการณ์ 5 วันที่ผ่านมา เราเศร้า เราเครียด แล้วเราก็ทำงานไม่ได้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ บางครั้งเราคิดมโนเข้าข้างตัวเองว่า เดี๋ยวเค้าก็กลับมา หรือเราหลอกตัวเองอยู่ T T
ตอนนี้เราอยากขอคืนดี อยากให้เค้าให้อภัยและกลับมาสร้างอนาคตด้วยกันต่อเราไม่รู้ว่าความผิดเราเกินให้อภัยไหม ถ้าพอจะมีวิธีเปลี่ยนใจเค้าได้เราจะทำ เพื่อให้เราได้แต่งงานกันและสานอนาคตกันต่อ เราไม่รู้ใจเค้าไม่รู้ว่าเค้าคิดอย่างไร และจะมีทางกลับมาหาเราได้ไหม เรากลัวนานๆไปแล้วมันจะกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้ ... เราควรทำอย่างไรให้ความรู้สึกเค้าลดทิฐิลง หรืออ่อนลงบ้าง เรากลัวถ้าเราเลือกไปบ้างเค้าจะยิ่งเย็นชาและทิฐิใส่เรา และจะต้องเลิกกันจริงๆ
แฟนบอกเลิกหลังขอแต่งงาน 2 วัน อยากขอคืนดี ควรทำอย่างไร?
แต่เราทะเลาะกันเรื่องที่เราคิดว่าเรางี่เง่าเอง และเค้าขอเลิกกับเราจนถึงตอนนี้ เราแย่เองเราผิดเอง เราจะไม่ขอพูดเรื่องที่เค้าทำเราเสียใจนะคะ เพราะมันไม่สำคัญแล้ว ตอนนี้มันสำคัญตรงที่เราทำเค้าเสียใจอะไรบ้าง แค่อยากให้แก้ไขความรู้สึกของเค้ากลับคืนมาก็พอ T T
สาเหตุที่ทะเลาะกัน
- ก่อนวันขอแต่งงาน 1 วัน เค้าไม่ชอบที่เราไปคุยกับลูกค้า ผช (ซึ่งเป็นลูกค้าที่เรามีความจำเป็น เราทำงานหน้าคอมเป็นหลักโดยการตอบคำถามและให้บริการ) แต่หลังจากนั้นเราเคลียกันได้ โดยเราเลี่ยงการคุยน้อยลง และเค้าสามารถเชคได้ว่าคุยอะไรบ้างสื่อสารอะไรบ้าง เราบริสุทธิ์ใจทุกอย่าง และเค้าก็เซอร์ไพร์สขอเราแต่งงานในวันถัดไป เราดีใจมาก เพราะรอวันนี้มานานมาก T T
หลังจากนั้น 2 วันผ่านไป เราทะเลาะกันอีกครั้งและครั้งนี้เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมด ซึ่งเราคิดว่าเรามีส่วนผิดจริงๆ โดยต้นเรื่องมาจาก
- ตอนแรกเรางี่เง่าเรื่องที่เค้าเล่นเกม (เราชอบถามว่าแอบเล่นกับใครไหม... แต่ใช้น้ำเสียงโอดอ้อนมากกว่าน้ำเสียงจริงจังนะคะ)
- วันที่ทะเลาะกัน เรางี่เง่าเวลาเค้าเล่นกีต้าร์และฟังเพลงเศร้าๆ (เราก็ดันปากไม่ดีไปถามว่า คิดถึงใครป่าว น้ำเสียงเหมือนเดิม แต่พูดเพื่อแบบอารมณ์ต้องการความสนใจ ความรักและให้เค้าเข้าหาเรามากกว่า แต่ความจริงเค้าอาจจะเสียความรู้สึกที่เราไม่เชื่อใจเค้า
- หลังจากเค้าไปนอนบนที่นอนแบบโกรธๆเรา เราก็ยังคุยกับลูกค้าแบบมีปัญหาเข้ามาพอดี๊ แล้วก็คุยเพลินแบบละเลยความรู้สึกเค้าจริงๆ แบบผิดมากแต่เราก็คุยไม่ถึง 5 นาทีหลังจากเค้าลุกไป ก็รีบไปปรับความเข้าใจ แต่คือมันเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ เพราะเค้าถามเราว่าในขณะที่เค้าลุกมานอนโดยเสียความรู้สึก เราทำอะไร คุยกับใครอยู่ ? ในขณะที่เค้านอนเสียใจ เค้าเลยพูดทำร้ายจิตใจเรามาก ต่างๆนาๆ ในตอนนั้นคือ เค้าบอกว่าจะหาคนคุยบ้างบลาๆ ประชดกลับทุกอย่าง คุยกันไม่เข้าใจ จนเราฟิลขาดปาโทรศัพท์เราลงพื้น ณ ตอนนั้นคือเราไม่ได้ค้ิดจริงๆ เลยเป็นเรื่องราวทั้งหมดที่เค้าขอเลิกเพราะไม่ชอบคนทำลายข้าวของ และเป็นครั้งแรกที่เค้าพูดกับเราซึ่ง 6 ปีที่ผ่านมาเราไม่เคยได้ยินคำนี้เลย และชอคมากจริงๆ T T เลยทำให้เราเองก็โกรธเค้าเหมือนกัน
- หลังจากวั้นนั้นที่ทะเลาะกันเรานอนคนละห้องโดยเราเป็นคนแยกออกไปเพราะเสียใจกับคำพูดเค้ามากๆ และคิดทบทวนทั้งคืน
ตอนนั้นเราก็คิดว่าจะเลิกกับเค้าเหมือนกัน เพราะรับไม่ได้ กับคำพูดที่ทำร้ายเรา หลังจากนอนคนละห้อง 1 วัน เราก็เข้าห้องเค้ามาเพื่อคุยว่าจะเอายังไงกันต่อ โดยเค้าบอกว่า ก็ต้องต้องให้จบ ! เราไม่รู้ว่าเค้าพูดเพราะเสียใจหรือว่าอะไร แต่เราเองก็เสียใจที่เค้าตัดสินใจแบบนั้นเราเลยบอกไปว่า อืมม เราเองก็แต่งงานกับเธอไม่ได้ เราขอโทษนะ ... (ด้วยความทิฐิ) โดยตอนนั้นเราเห็นสีหน้าเค้าแย่และเสียใจมาก และเราก็เดินกลับห้องไป ซักพักเค้าก็ขับรถออกไปข้างนอกเลยทันที
เราโทรไปหา แต่มันไม่มีอะไรดีขึ้นเค้ายิ่งพูดจาร้ายๆ แรงๆใส่เราตลอด ณ ตอนนั้นเราเย็นลงและร้องไห้แล้ว และช่วงเวลาตั้งแต่ 8-11 ตุลาคมที่ผ่านมาเราได้ทำการเคลียกับเราทุกทางแต่ไม่เป็นผลเลยจริงๆ โดยเค้าบอกกับเราว่า
- เค้าหมดความรู้สึก หมดรักเราแล้ว เราไม่มีค่าแล้ว คำพูดบลาๆของเค้าทำเราเจ็บมากเราไม่รู้ว่าเค้าประชด เสียใจ หรือต่อต้านอะไรหรือป่าว
- เค้าบอกให้เราออกจากบ้าน กลับบ้าน แต่เราไม่กลับ เราทำใจไม่ได้ เค้าเลยบอกว่าเค้าจะไปเอง โดยไปหาห้องรายวันอยู่
- ออกไปอยู่ 3 วันแล้ว ตั้งแต่วันที่ 9 ตุลาคม จนตอนนี้เค้าหาห้องรายเดือนอยู่แล้ว เหมือนเค้าเริ่มต้นใหม่ได้ไวมาก โดยที่เรายังคงอยู่บ้านเช่าหลังเดิม และเหมือนนาฬิกาเราตายไปตั้งแต่เค้าไปจากเรา เรารับไม่ไหวและคิดว่าเร็วเกินไป
- เค้าบอกว่าเค้าต้องออกไป เค้าอยู่กับเราไม่ได้เพราะไม่อยากเห็นหน้าแล้วใจอ่อน ไม่อยากกลับมาเจ็บเหมือนเดิม และไม่ชอบปัญหา
- พ่อกับแม่เค้าก็มาช่วยพูด ก็ไม่เป็นผล แล้วใครพูดเรื่องนี้ก็จะยิ่งต่อต้านทันที และหงุดหงิดทันที เสียงแข็งทันทีเราไม่เข้าใจว่าเราโกรธหรือเกลียดอะไรเราขนาดนั้น ถึงขั้นให้อภัยกันไม่ได้ T T
- ตอนนี้เราอยู่บ้านคนเดียว ตั้งแต่เค้าออกไป เค้าบอกว่าไม่รู้หรอกว่าอยู่ได้ไหม แต่ต้องอยู่ให้ได้ ไม่ได้ต้องการความสุขที่ออกไป แต่แค่ไม่อยากให้ความรู้สึกแย่ลงเท่านั้นก็พอ
- เราบอกตรงๆว่าเรารักเค้ามาก เราวาดฝันอนาคตกันมาตั้งแต่คบกันปีที่ 3 จนถึงปีนี้คบ 6 ปี เค้าสัญญาอะไรกับเรามากมาย เราเชื่อคำพูดเค้าตลอดและฝันมาโดยตลอด ไม่รู้เราคิดเหมือนในนิยายไหม แต่เราอยากทำแบบนั้นจริงๆคือการได้เป็นภรรยาเค้าและทำกับข้าวให้เค้ากินทุกวัน ตอนนี้อยู่บ้านเช่าพึ่งย้ายมาได้ 2 เดือน เพื่อรอสร้างอนาคตและสร้างบ้านกัน หลังจากขอเราแต่งงานเค้าบอกว่าจะไม่ทิ้งเราไปไหน และจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต แต่วันนี้มันไม่มีแล้ว แล้วเรารับไม่ไหว มันเร็วเกินไป เราไม่มีเวลาเตรียมตัว แต่สำหรับเค้ามันเหมือนง่ายมากและตัดสินใจไวมาก เราไม่เข้าใจ เราสับสน และไม่รู้ควรทำอย่างไร
เราอยากให้เค้ากลับมาหาเรา เราอยู่ตรงนี้.. เราไม่อยากตัดสินใจว่าจะไปจากเค้าแบบที่เค้าต้องการ เพราะคำพูดเค้าบางทีก็ทำให้เราสับสนและกำกวมมาก เราไม่รู้จริงๆว่าสิ่งที่เค้าทำ เค้าประชด เค้าต่อต้านเรา หรือเค้าหมดรักเราจริงๆ เพราะถ้าเรายอมไป เรากลัว กลัวว่าอยู่ไม่ได้ และกลัวเค้าจะยิ่งประชดโดยการต้องเลิกกันจริงๆ แต่ถ้าเราไม่ไป เราก้ไม่รู้เลยว่าเราจะอยู่ทำไม ในขณะที่เค้าทิ้งเราไปให้อยู่คนเดียว และอยู่อย่างไร ในวันที่เค้าออกไปแล้ว
คำพูดเค้าบางทีก็บอกกับเราว่า เค้าเป็นห่วงเราไม่ได้ เหมือนต่อต้านความรู้สึกตัวเอง ถ้าเค้าห่วงเค้าจะต้องรีบกลับมาหาเรา เค้าเลยบอกว่าเค้าไม่ห่วงเลยดีกว่า ไม่งั้นเค้าก็อยู่ไม่ได้
ทุกวันนี้เราไม่กล้าโทรหาเค้า ไม่รู้เค้าอยู่ที่ไหน เรารอเค้าให้ติดต่อมาเอง และเค้าก็ติดต่อเรามาถามว่าเรากินอะไรหรือยัง ไม่หิวหรอ แต่วันนึงน้อยมากที่คุยกัน ถ้าเทียบกันการเคยอยู่ด้วยกันตลอดเวลา 6 ปี มันทำเราสับสน ว่าเค้าคิดอย่างไร แต่ในทางกลับกันก็ถามต่อว่า หาห้องเช่าได้หรือยัง? จะออกจากบ้านหลังนี้หรือยัง เพราะถ้าหมดสิ้นเดือนก็จะกระชันชิดนะรีบออก รีบตัดสินใจ บ้านหลังนี้เช่าแพงเกินว่าอยู่คนเดียว ซึ่งทำให้เรารู้สึกเหมือนโดนตอกย้ำว่าต้องจบ T T
ในขณะเดียวกัน การพูดขอร้องหรือการที่จะพูดเรื่องเก่าๆให้เค้ากลับมา เราก็พูดไม่ได้ เพราะทำให้เค้าหงุดหงิดและต่อต้านจะประชดทันที โดยประมาณว่าเราไม่อยากรับสายเลยนะถ้าเป็นแบบนี้ พูดไปหมดแล้ว น้ำเสียงจะเย็นชามาก
บางทีคำพูดเค้าและการกระทำก็ทำให้เราคิดว่าเค้ายังรักเราอยู่ แต่บางครั้งก็เย็นชาและทำร้ายเราเหมือนใจแข็ง เราไม่รู้เราจะทำอย่างไรให้เค้ากลับมา
ได้โปรดให้คแนะนำที่ดีกับเรา ทั้งนี้เราไม่รู้ว่าการที่เรายังดื้อดึงแบบนี้ มันทำให้เค้ายิ่งแย่ไหม ยิ่งไม่กลับไหม หรือถ้าเราเลือกไป เค้าก็จะยิ่งคิดว่าเราไม่รักเค้าหรือป่าวกลัวว่าจะต้องเลิก เราสับสนและเราก็รับไม่ทันกับเหตุการณ์ 5 วันที่ผ่านมา เราเศร้า เราเครียด แล้วเราก็ทำงานไม่ได้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ บางครั้งเราคิดมโนเข้าข้างตัวเองว่า เดี๋ยวเค้าก็กลับมา หรือเราหลอกตัวเองอยู่ T T
ตอนนี้เราอยากขอคืนดี อยากให้เค้าให้อภัยและกลับมาสร้างอนาคตด้วยกันต่อเราไม่รู้ว่าความผิดเราเกินให้อภัยไหม ถ้าพอจะมีวิธีเปลี่ยนใจเค้าได้เราจะทำ เพื่อให้เราได้แต่งงานกันและสานอนาคตกันต่อ เราไม่รู้ใจเค้าไม่รู้ว่าเค้าคิดอย่างไร และจะมีทางกลับมาหาเราได้ไหม เรากลัวนานๆไปแล้วมันจะกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้ ... เราควรทำอย่างไรให้ความรู้สึกเค้าลดทิฐิลง หรืออ่อนลงบ้าง เรากลัวถ้าเราเลือกไปบ้างเค้าจะยิ่งเย็นชาและทิฐิใส่เรา และจะต้องเลิกกันจริงๆ