เรียกมันว่าความรักหรือความหลง?

ผู้ชาย คู่กับ ผู้หญิง
เกย์รุก คู่กับ เกย์รับ
ทอม คู่กับ ดี้
แล้วกะเทย คู่กับ???


ทำไมเวลากะเทยมีความสัมพันธ์อันดีกับผู้ชาย
โดนเพื่อนล้อหน่อย ผู้ชายก็จะเริ่มเปลี่ยนไป
ทำไมเวลาที่ผู้ชายไม่มีใคร ทำไมไม่มองหาตุ๊ดบ้าง
ทั้งที่บางทีโคตรรู้ใจ เอาใจใส่ เทคแคร์ดูแล
ที่เป็นแบบนี้ เพราะกลัวคำว่า "เป็นผัวตุ๊ด!!!"
เท่านั้นหรอครับ?

     สวัสดีครับ ก็มาเล่าประสบการณ์เรื่องหนึ่งครับ ผมเป็นคนที่อ้วน คล้ำ สูง อีกอย่างผมเป็นเพศ 3 ลักษณะนิสัยผม คล้ายๆเหมือนกับผู้หญิง ขี้ร้อง ขี้งอน555 ผมเป็นครับ ประสบการณ์ของผมคือ ตอนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ต้องหาโรงเรียนใหม่ ม.ปลาย ผมเลยเลือกโรงเรียนใกล้ๆโรงเรียนเก่า เข้า่ศึกษาต่อ ม.4 เเผนการเรียนฝรั่งเศส วันที่ไปสอบเข้าวันเเรก 13 พฤษภาคม 2559 ผมได้เจอผู้ชายคนนึง เขาก็น่ารักดีนะครับ สูง ขาว ผมเจอเขาครั้งเเรก ผมก็ชอบเขามากครับ ทำทุกวิธีเพื่อหาFacebook เขา  สุดท้ายก็ได้มาครับ  พอมาวันปฐมนิเทศ เราก็ได้เห็นเขาคนนั้นมาเข้าเเถวห้องเดียวกับเรา เเต่ตอนเเรกเราก็ยังเเปลกใจว่า เขามายืนผิดห้องรึป่าว จนมาวันปฐมนิเทศวันที่สอง เราก็เห็นเขาเข้าเเถวห้องเราอีก ก็เริ่มคิดละว่า เออเขาน่าจะอยู่ห้องเดียวกับเรานั้นเเหละ พอตอนพักเที่ยงของวันนั้น เราก็ลงไปดูใบรายชื่อ ว่ามีชื่อเขาไหม เออก็ดีใจเมื่อเห็นชื่อเขา เเต่ตอนนั้นเราลืมตัวไปว่า เราลอบเขาตั้งเเต่วันสอบเข้าเรียนวันเเรกละ พอมาตอนเปิดเทอมวันเเรกของสัปดาห์ที่1 เราเห็นหน้าเขาตอนเเรก เห้ยก็ยังน่ารักเหมิอนเดิมเลย5555 เราไม่เคยคิดว่าเจอเขาเเล้วเราจะชอบเขา เมื่อถึงคาบเรียนเขายังไม่ได้สมุด มีเเต่หนังสือ เราก็เออสงสารเขาเลยคิดที่จะแบ่งสมุดให้เขายืม เเล้วเราก็ให้เขาไป โดยที่ไม่ได้หวังอะไรทั้งนั้น พอวันที่2เราถามเขาว่า ได้สมุดยัง เขาก็บอกว่าไม่ เราก็ให้ไปอีก เพื่อจะให้เขาได้มีเขียน เหมือนคนอื่น เเล้วเราก็ถามไปว่า มีอะไรให้ช่วยไหม จดทันรึป่าว เขาก็บิกว่าไม่ค่อยทัน เราก็ช่วยเขาเขียน ในหลายวิชาที่เราทำให้เขา พออยู่ต่อมาเรื่อยๆ เราก็เริ่มชอบเขามากขึ้นน เเต่เราก็ไม่เคยคิดที่จะบอกความในใจไปเลยเเม้เเต่สักนิด เพราะเรากลัว กลัวคำตอบที่ได้มาจะไม่เป็นคำว่าเพื่ิอน เราก็เก็บไว้ในใจคนเดียวตลอดมา อยู่มาเรื่อยๆ คือความรู้สึกเราก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีแบบทักไปคุยทักไปหา ชวนเขาคุยทุกวัน เเต่ก็ไม่ได้เยอะเกินไป ก็คุยๆๆกันมา ตอนนั้นอยู่ด้วยกันในกลุ่ม 8 คน ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน เเต่แปลก เราไม่กล้าคุยกับเขาแบบต่อหน้า ตัวต่อตัวเลย คุยเเต่นเเชทตลอด นานๆครั้งจะคุย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม 5555 ตลกดีครับ ผมชอบเขาคนนี้นะผมให้เขาได้ ผมไม่ได้มีเงินมากมายหรอกครับ เเต่ผมทำเเล้วผมมีความสุข ก็ทำมาๆเร ื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้ วาเลนไทน์ ก็ซื้อดอกกุหลาบให้เขา เติมเงินให้เขา เขาขอให้ซื้ออะไรก็ได้ให้บ้าง ไม่ได้ให้บ้าง ก็เป็่นแบบนี้ละครับ เเต่ความรู้สึกก็ไม่ได้อะไรมากกว่านั้นนะ เฉยๆอะ5555 เราก็ไม่ค่อยอะไรหรอก เขาก็รู้เเหละว่าเราชอบเขา่ เวลาเพื่อนเเกล้งเขา จะพูดชื่อเราออกไป เราก็เเบบ นั่งอมยิ้ม เขาก็เขินนิดๆ555 เขาชอบกินไอติมเเพนด้า เราเคยซื้อให้เขากินนะ เวลาเราเดินผ่านเหมือนจะไปสหกรณ์ เขาจะพูดกับเพื่อนเราว่า  "อยากกินเเพนด้า" เเล้วเราก็ซื้อให้ เราให้เขาไปเยอะมากก จนเพื่อนๆบอกเราพอได้เเล้ว เพราะเขาไม่ได้คิดอะไรเลย เเม้กระทั่งคุยก็ไม่คุยกัน เพื่อนเตือนเรา เพื่อนแบบสงสารเราที่เสียเงินไปหลายครั้งหลายบาทเเล้ว เเต่เราก็บอกเพื่อนว่า ไม่เป็นไรหรอกมั้ง ชั่งเหอะ เพื่อนเลยบอกเราว่า เออ เเล้วเเต่ เตือนเเล้วทีหลังจะไม่ยุ่งอีกกับเรื่องนี้ เราเคยเสียใจนะเเต่เขาไม่รู้หรอก คือมันต้องมีเเหละ ความรักตุ๊ดอย่างเราเป็นไปไม่ได้หรอก เขาไม่ได้ชอบเรา เขาไม่ได้รู้สึกอะไร เขาเฉยๆ เพราะเพื่อนกัน อยู่ห้องเดียวกัน อยู่มาทุกวันๆ ความรู้สึกเราเองเหมือนจะเเบบ อยากปล่อยวาง คืออยากตัดใจลมเขาไม่ชอบเขา อยากมาเป็นเพื่อนที่คุยกันได้ เเต่หลายครั้งเเล้วที่เราพยายาม เเต่ก็ไม่เคยทำมันได้สักที เราร้อง เราทำร้ายตัวเองโดยการกรีดเเขน ตอนทำไม่มีสติหรอก มาตื่นเอาตอนเจ็๋บ สมน้ำหน้าตัวเอง เพื่อนก็ด่าตลอดว่าทำๆมไ บ้ารึเปล่า เราก็ เออๆไม่ได้ตั้งใจหรอก เดี๋ยวก็หาย เเต่เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเรากรีดเเขนทำร้ายตัวเองไปเพื่ออะไร เขาไม่ได้มาสนใจเราอยู่หรอก เขาก็มีคนที่เขาชอบ คนที่เขาคุย เขาเป็่นผู้ชาย เรามันไม่ใช่ผู้ชาย ความสัมพันธ์ที่จะเข้ากันได้ ก็ยาก ยิ่งมาชอบเขาอีก โอ้ยยย...  

เราเคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับอาจารย์ที่ประจำชั้น เเกก็บอกว่ามันใช่หรอ ที่ทำไป คิดว่าดีหรอ มันไม่ได้เรียกว่าความรักเลยนะ เราจะให้เขาไปทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้คิดเหมือนเรา อาจารย์ ก็ด่าว่าอย่างเต็มที่ แกก็บอกให้เราไปคิดให้ดี  ก่อนนึกจะทำอะไรไตร่ตรองให้ถ้วน เราก็บอกแก ว่าเราจะทำให้ได้ เราจะห่างออกมาจากเขา เเต่เราก็ทำไม่ได้อยู่ดี เพราะในใจเรา เรายอมให้เขาไปหมดเเล้ว  คือเขาอยากได้อะไรก็ต้องได้ พอไม่มีให้ เเต่รับปากเเล้ว เขาก็จะโกรธ โมโห เราก็ขอโทษ เเต่มันเกิดปัญหาแบบนี้หลายครั้ง  ตอนเขาขอ เรารับปากอย่างดีว่าให้เเน่นอน พอถึงเวลา ไม่มีอย่างปากว่า คือบางทีก็แบบหาให้ไม่ทัน เพราะมีอย่างอื่นที่จำเป็นกว่าเข้ามาคั่น ก็นะ เขาคงที่จะโมโหอยู่เเล้ว เราเลยเเบบบรู้สึกผิดเหมือนกัน เเต่เราก็ยังบอกเขาอีก ให้รอหน่อย เราหามาให้ได้ เราชอบรับปากเขาตอด ไม่เคยแบบ ไม่เอา  ไม่ให้ ไม่มีให้หรอก ไม่เคยเลย

ก่อนสอบปลายภาคเทอม1  อาจารย์ให้ทำพอร์ทส่ง  เราก็ได้บอกเขาว่า เดี๋ยวทำให้ งานบางวิชาเราก็ขอมาทำ ไม่รู้เหมือนกันเพื่ออะไร ทำไมต้องทำ เอ้อ เราบอกเขาว่า เดี๋ยวทำให้ทุกอย่าง ตังไม่ต้องจ่ายหรอกเดี๋ยวออกให้เอง เเต่พอถึงวันที่อาจารย์นัดส่ง งานไม่เสร็จ เราก็ได้ผลักเลือ่นเวลาเขา เขาก็มีอาการไม่พอใจเเล้วเเหละ เพราะรับปากไว้เเล้ว ว่าจะให้เขามีงานส่งตรงเวลา ผลัดมาเรื่อยๆ เขาก็บอกว่า เอ่อให้ทำแบบที่เขาบอกดเรามา  หน้าปกอะไรก็เข่าอยากได้แบบไหน เขาก็ทำเเล้วาส่งมาให้เรา เราก็ทำเกี่ยวกับเนื่อหาให้เขา เขาบอกมห้เรา เอาหน้าปกของเขา เเต่วันที่เราสั่งปริ้น เราไม่ได้สั่งปริ้นหน้าปกเขามา เขาถาม เราบอกไม่มี เขาก็มาเป็นชุดเลย อีกอย่างเราบอกเขาว่า เราจะปริ้นกับกระดาษโฟโแต้ให้ เเต่สุดท้ายงบเรามีไม่พอ เลยปริ้นใส่ดาษเอสี่ไป เขาก็บอกว่า ทำไมทำแบบนี้ ทำแบบนี้ก็เหมือนไม่ได้ทำ  เราก็เสียใจนิดๆ ก็บางทีอยากให้เขาได้เข้าใจเราบ้าง เเค่คิด

เเล้วตั้งเเต่วันนั้น เรากับเขาก็ไม่ได้คุยกัน ตั้งเเต่วันที่ 21 กันยายน 2560 ปกติเราจะทักไปหาเขาทุกวัน เเต่ตอนนี้เราไม่กล้า เราไมรู้ว่าเราจะคุยกับเขาได้เหมือนเดิมไหม เลยตัดสินใจว่า ไม่ทักไปหา คิดถึงเขา เราก็เปิดเเค่เเชทเก่าๆอ่าน บางทีก็ดูสตอรี่ไอจีของเขา เปิดดูรูปในโทรศัพท์ที่บันทึกไว้ พอให้ตัวเองยิ้มได้นิดหน่อย

ที่มาลงกระทู้ อยากให้คนอ่านรู้ถึงความรู้สึกของเราที่ชอบคนๆนึง เราให้เขาด้วยใจ เงิน สิ่งของ เเต่ ไม่รู้ว่าเขา รับไปกี่อย่าง อาจจะทิ้งใจเราไว้กลางทางก็ได้ เเต่ก็ไม่เป็นไรหรอก มันก็ถูกเเล้ว สิทที่เขาจะเลือก ให้ดีต่อความรู้สึกของเขาเอง