เกือบครึ่งปีที่ผ่านมา ผมรักคนๆนึงครับ และบางทีก็ดูเหมือนเธอจะรักผมบ้าง ไม่รักผมบ้าง ผมนี้แยกไม่ออกเลยครับ
เคยสารภาพรักไปแล้วก็โดนปฏิเสธเลยกะว่าจะหายไปจากชีวิตเธอเงียบๆ แต่เธอก็มาตามง้ออยากให้ผมกลับไปเป็นเพื่อนแต่ที่เราเป็นอยู่มันมากกว่าเพื่อนแล้ว
พอผมกลับมาเธอก็ทำนิสัยแบบเดิมๆ คือแบบไม่ค่อยจะสนใจความรู้สึกกันเลยอะ แต่ทำไมผมต้องสนใจเธอขนาดนั้น
พยายามรักษาทุกอย่างนะ ต่อให้มีงานเหนื่อยๆก็ทักหาโทรหา ทำอะไรไปไหนบอกตลอด อยากไปไหนก็พาไป อยากกินไรก็พากิน ดึกดื้นเที่ยงคืนบ่นอยากกินก็ไปซื้อให้ไม่เคยติ
ผมไม่ได้รู้สึกเหนื่อยที่จะทำก็ยังอยากทำเหมือนเดิม ทำไปก็ไม่คิดได้หวังอะไรตอบแทนแค่ทำให้เธอมีความสุขอะ
แต่ตอนนี้เริ่มคิดละบางทีทำไมเหมือนเป็นของตายที่ง้อให้กลับมารู้สึกงั้นจริงๆไหมหรือแค่ไม่มีคนตามใจ
คนที่ทำให้ผมมีความสุขกับความทุกข์ที่สุดคือคนเดียวกันได้ไง555
ปล.ที่ผมบอกว่าแยกไม่ออก เธอก็ดูเป็นห่วงผมนะครับเฉพาะเวลาที่เราอยุ่กัน2คน แต่ต่อหน้าคนอื่นก็ทำตัวปกติ(ยกเว้นกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิท2-3คนเท่านั้นที่เธอจะเป็นตัวของเธอแบบที่อยู่กับผม)
...รักษากันไว้บ้างก็ดีนะ
#ไม่มีอะไรหรอกครับแค่อยากระบาย #ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ555 #ไม่มีสาระอะไรเลยครับผมเนี้ย5555555555
ขอพื้นที่ระบายสีหัวใจหน่อยครับ
เคยสารภาพรักไปแล้วก็โดนปฏิเสธเลยกะว่าจะหายไปจากชีวิตเธอเงียบๆ แต่เธอก็มาตามง้ออยากให้ผมกลับไปเป็นเพื่อนแต่ที่เราเป็นอยู่มันมากกว่าเพื่อนแล้ว
พอผมกลับมาเธอก็ทำนิสัยแบบเดิมๆ คือแบบไม่ค่อยจะสนใจความรู้สึกกันเลยอะ แต่ทำไมผมต้องสนใจเธอขนาดนั้น
พยายามรักษาทุกอย่างนะ ต่อให้มีงานเหนื่อยๆก็ทักหาโทรหา ทำอะไรไปไหนบอกตลอด อยากไปไหนก็พาไป อยากกินไรก็พากิน ดึกดื้นเที่ยงคืนบ่นอยากกินก็ไปซื้อให้ไม่เคยติ
ผมไม่ได้รู้สึกเหนื่อยที่จะทำก็ยังอยากทำเหมือนเดิม ทำไปก็ไม่คิดได้หวังอะไรตอบแทนแค่ทำให้เธอมีความสุขอะ
แต่ตอนนี้เริ่มคิดละบางทีทำไมเหมือนเป็นของตายที่ง้อให้กลับมารู้สึกงั้นจริงๆไหมหรือแค่ไม่มีคนตามใจ
คนที่ทำให้ผมมีความสุขกับความทุกข์ที่สุดคือคนเดียวกันได้ไง555
ปล.ที่ผมบอกว่าแยกไม่ออก เธอก็ดูเป็นห่วงผมนะครับเฉพาะเวลาที่เราอยุ่กัน2คน แต่ต่อหน้าคนอื่นก็ทำตัวปกติ(ยกเว้นกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิท2-3คนเท่านั้นที่เธอจะเป็นตัวของเธอแบบที่อยู่กับผม)
...รักษากันไว้บ้างก็ดีนะ
#ไม่มีอะไรหรอกครับแค่อยากระบาย #ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ555 #ไม่มีสาระอะไรเลยครับผมเนี้ย5555555555