สวัสดีค่ะ ตอนนี้ดิชั้นอายุ31แล้ว จริงๆ ก็น่าจะถึงเวลาแต่งงานมีครอบครัวและมีลูกได้แล้ว คบกับแฟนคนปัจจุบันเข้าปีที่3แล้ว ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมคือ เราอยู่บ้านพ่อแม่ส่วนเค้าเช่าห้องอยู่ เรามีรถยนต์ส่วนเค้าปั่นจักรยาน เรามีกิจการส่วนตัวส่วนเค้าทำงานประจำ เราช่วยเหลือเรื่องเงินเค้าได้แต่เค้าไม่สามารถช่วยเราได้ พ่อแม่เราดูแลตัวเองได้เพราะท่านเป็นข้าราชการเกษียนมีเงินกินกันยาวๆเรามีหน้าที่สร้างทำบันเทิงให้ท่านเป็นครั้งคราวส่วนเค้าต้องเอาเงินเดือนส่วนที่เหลือจากค่าใช้จ่ายส่งให้แม่และลูกที่มีด้วยกันกับแฟนเก่า เราจะเป็นคนจ่ายค่ากินค่าเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ ถ้าพูดถึงการศึกษาเราจบตรีจากม.รัฐแห่งหนึ่งส่วนเค้าไม่จบอะไรเลย ตอนนี้เรายังมีความสุขดีที่คบเค้าเป็นแฟน แต่ถ้าในวันหนึ่งที่เค้าต้องเป็นมากกว่าแฟน แต่งงานเป็นสามี เราจะใช้ชีวิตอยู่กับเค้าได้จริงๆหรอด้วยวิถีชีวิตที่ต่างกัน ความคิดอ่านที่ต่างกัน ดิชั้นไม่ใช่คนรวยและไม่ได้รังเกียจคนจน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตต้องกัดก้อนเกลือกิน และไม่อยากที่จะต้องซับพอร์ตชีวิตเค้าไปตลอด อยากถามความเห็นของคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อนคิดว่าจะรอดไหมชีวิตคู่ ไม่อยากต้องแต่งงานกันไปแล้วปวดใจทีหลัง ยอมเจ็บแล้วใช้ชีวิตโสดดีกว่า แต่โสดตอนอายุขนาดนี้น่ากลัวขึ้นคานเอามากๆเลย
(ส่วนท่านที่ถามว่าไม่ปรึกษาพ่อแม่ล่ะ เคยคุยกับแม่แล้วในเรื่องนี้ซึ่งท่านบอกว่ายังไม่เห็นด้วยถ้าจะจริงจังถึงขั้นแต่งงานเพราะไม่อยากให้เราลำบากแต่ก็ไม่ได้ห้ามคบกันเพราะโตแล้ว)
รักแบบมีสติ หรือ ปล่อยให้มันเป็นไป
(ส่วนท่านที่ถามว่าไม่ปรึกษาพ่อแม่ล่ะ เคยคุยกับแม่แล้วในเรื่องนี้ซึ่งท่านบอกว่ายังไม่เห็นด้วยถ้าจะจริงจังถึงขั้นแต่งงานเพราะไม่อยากให้เราลำบากแต่ก็ไม่ได้ห้ามคบกันเพราะโตแล้ว)