อยู่แบบไหนถึงจะอบอุ่นค่ะ?

ยาวหน่อยนะค .  เราแต่งงานกับสามีได้2ปี มีลูกชาย 1 คน 1 ขวบกว่า ตอนนี้เรายังไม่มีงานทำค่ะ เลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านค่ะ ตอนเราอยู่ที่บ้าน พ่อแม่สามีทำกิจการทางบ้านต้องออกไปทำงานพร้อมๆกันทั้งบ้านเพราะงี้ก็จะไม่มีใครอยู่บ้านค่ะ มีเพียงเราและลูกที่อยู่บ้าน ทุกคนกลับมาบ้านก็ไม่มีใครเข้ามาหาเรากับลูกค่ะ ทุกคนก็จะพักผ่อนส่วนตัวของตัวเองค่ะ จนกระทั้งแม่สามีมาช่วยเลี้ยงลูกค่ะ ประมาณทุ่มเป็นต้นไปแม่สามีจะช่วยดูลูกให้ค่ะ เพราะเอาลูกเรานอนด้วยค่ะ แต่ส่วนมากพ่อแม่สามีจะไปงานต่อค่ะ กลับอีกที5ทุ่ม เที่ยงคืนค่ะ พ่อแม่เขาจะเอาหลานไปนอนด้วยทุกคืน ส่วนสามี สามีก็ไม่อยู่บ้านค่ะ ส่วนมากก็ไปกินเหล้าค่ะ ถึงอยู่ก็จะไม่เข้ามาหาเรากับลูกค่ะ บ้านสามีทานข้าวตัวใครตัวมันค่ะ ใครอยากกินก็กินค่ะ พ่อสามีจะดูทีวีในห้องทำงานค่ะ เราจะเลี้ยงลูกอยู่สวนห้องรับแขกแม่สามีก็จะมาเลี้ยงหลานที่นี้ค่ะ ดูทีวีที่นี้ ส่วนเราก็อยู่ในห้องนอนค่ะดูทีวีในห้องนอน ถ้าพ่อแม่สามีไม่อยู่เราก็อยู่ห้องรับแขกเลี้ยงลูกค่ะ สามีก็จะอยู่ในห้องหรือไม่ก็กินเหล้าอยู่หน้าบ้านค่ะ แล้วก็ต่างคนต่างเข้านอนค่ะ ยอมรับค่ะว่าเรากับสามีมีปัญหากันมานานแล้วค่ะ เพราะเรสดูครอบครังเขาไม่ค้อยอบอุ่นเอาใจใส่กะนและกันเหมือนทางบ้านเราค่ะ เรากลัวว่าลูกโตมาจะขาดความอบอุ่นค่ะ

ถ้าเราอยู่บ้านเรา พ่อแม่เราจะตื่นไม่พร้อมกันค่ะ แต่ก็เอาหลานนอนด้วยค่ะ แม่จะตื่นตี 5 เตรียมของไปขายข้าวแกงค่ะ พ่อเราก็จะตื่นพร้อมหลานค่ะ ส่วนเราตื่น 7 โมงค่ะตื่นมาช่วยแม่ค่ะ เราก็จะทำงานของแม่ ส่วนแม่ก็จะทำงานด้วบป้อนข้าวหลานด้วย 8 โมงพ่อไปทำงาน 9 โมงแม่ไปทำงาน เราอยู่บ้านเลี้ยงลูก ลํกนอนตอนเช้าตื่นเที่ยงวัน เราก็จะเอาลูกไปร้านแม่ไปขายของ ลูกได้เที่ยวได้เจอผู้คนค่ะ แม่จะเลี้ยงลูกค่ะ ส่วนเราขายของ 6 โมงเราเข้าบ้านค่ะ เอาลูกงีบ พ่อก็เข้าบ้าน 6 โมง แม่ก็เข้า 1 ทุ่ม กินข้าวพร้อมกันค่ะ หลังจากนั้นพ่อแม่เราก็จะดูทีวีด้วยกันเล่นหลานกันเราก็อยู่ด้วยค่ะจนกว่าลูกจะง่วงค่ะ ถึงเข้านอนพร้อมกันค่ะ

เราจึงอยากอยู่บ้านมากว่าค่ะ ใครมีความคิดยังไงบ้างค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเราไหมค่ะ หรือ เราคิดมากไปเองค่ะ เราควรทำยังไงดีค่ะ