ถ่านไฟเก่า

ตามหัวเรื่องเลยครับ
เรื่องจริงที่แสนจะคลาสสิคครับ (วัยทำงานครับ ไม่มีเวลามานั่งแต่งนิยาย)

เขาว่ามนุษย์มักมีเซ้นส์บางอย่างเกี่ยวกับความรู้สึกของแฟนที่เปลี่ยนไป
เรื่องนี้เกิดขึ้นมาไม่นาน ผมแอบเห็นแฟนกำลังคุยไลน์กับแฟนเก่า เห็นแค่ชื่อแต่ไม่รู้ว่าคุยอะไร
ปกติเขาจะรายงานตลอดว่าแฟนเก่าทักมาง้อ นั่นนี่นู่น

แต่วันนี้ เงียบๆเนียนๆแฮะ

ผมปล่อยจนเวลาล่วงเลยมาประมาณอาทิตย์
โดยที่ไม่รู้ว่าถ่ายไฟเก่า ถูกพัดขึ้นอย่างช้าๆ

จนกระทั่ง...

แฟน : เธอ
ผม : ครับ
แฟน : ว่างมั้ย
ผม : ว่าง มีไร
แฟน : มีเรื่องสำคัญ กลัวเสียใจ

สิ่งที่ผมคิดคือ...อืมนั่นแหละ แน่ละ

เราคุยทางโทรศัพท์ไปสักพักใหญ่ เขาร้องไห้เพราะสับสน
เพราะแฟนเก่าเขาจะกลับมาคืนดี
รอบนี้แฟนเก่าสัญญาว่าจะเป็นคนดี
หลังจากที่ทำร้ายเขามาจนเลิกกันไปแล้วมาเจอผม

ผมก็รักไง พอรักก็ดูแลอย่างที่เขาบอกกันว่าเวลาเรารักใครสักคน เราจะทำให้โดยที่เขาไม่ต้องร้องขอ
(ทำความสะอาดห้อง ซักผ้า ป่วยมาก็เช็ดตัว นวด เตรียมน้ำเย็นๆ ลงไปซื้อของให้ ฯลฯ)
แต่เขาคบกันมา 2 ปี ความดี2เดือนกว่าๆของเรามันช่างริบหรี่

แต่สุดท้าย เขาเลือกเรา เขาบอกว่า ไม่รู้ว่าอนาคตผมจะดีแบบนี้อยู่มั้ย
แต่ผมยังไม่เคยทำให้เขาเสียใจ ผมคือคนแรกที่ดูแลเขาดีที่สุด...

คำถามในใจตอนนี้คือ เขาอยู่กับเรา เพราะเราดีแค่นั้นหรอ?? แล้วเขารักเราจริงมั้ยนะ

หลังจากเหตุการณ์ที่เขาสับสน สิ่งที่ต่างๆที่ทำร่วมกันมา เหมือนพังทะลาย
ยิ่งคิดยิ่งเจ็บ ว่าที่ทำไป มันยังทำให้เขาสับสน ที่ทำไปมันยังพิสูจน์รักของเราไม่ได้หรอ
เคยมั่นใจในคำมั่นสัญญาของเขา แต่ตอนนี้มีแต่ความหวาดระแวง
แล้วเขาก็ทำตัวเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่เรายังชอค ยังชา ยังมึน ยังจุก

เขาสับสนในใจ แสดงว่าเวลาที่ผมเข้ามาในชีวิตเขามันสั้นเกินไปจริงๆ

คบกันเพื่อยื้อ คบกันเพื่อรอเวลานั้นหรือเปล่า...

ปล.ขอโทษเจ้าของกระทู้ทุกท่าน ที่ผมเคยมองว่าเรื่องพวกนี้ไร้สาระ
พอมาเจอกับตัว ทำให้ผมเรียนรู้ และเห็นสัจธรรมของโลกครับ