อยากบอกว่า เรื่องนี้แต่งๆ ดูมีความไม่สอดคล้องเท่าไร ถ้ามีข้อตำหนิติชมประการใด ก็รบกวนชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณทุกๆ ท่าน

ในสถานที่แห่งหนึ่งอันห่างไกล ยังมีหมู่สัตว์ที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ณ ที่แห่งนั้น มีเต่าอยู่ตัวหนึ่ง อาศัยอยู่กับเพื่อน ที่เป็นลิง
วันหนึ่ง ขณะที่เจ้าเต่าเดินอย้างเชื่องช้าไปเรื่อยๆ ก็พบต้นไม้ต้นหนึ่ง ซึ่งมีผลดกมาก พอกลับบ้านไป จึงเล่าเรื่องนี้ให้ลิงฟัง
"ขนาดนั้นเลยเรอะ พาเราไปดูหน่อยสิ"
วันรุ่งขึ้น ทั้งสองจึงไปยังต้นไม้นั้น ผลไม้เต็มไปหมด เจ้าลิงตาลุกวาว
"ต่อให้กิน ก็ไม่หมด เหลือเอาไปขายก็ยังได้นะเนี่ย" เจ้าลิงคิดในใจ
ด้วยความที่เจ้าเต่าเตี้ย และปีนป่ายไม่เก่ง จึงถามเจ้าลิงว่า
"ลิง เจ้าน่ะฉลาดล้ำ เจ้าหาวิธีที่จะทำให้ฉันได้กินผลไม้บนต้นนี่หน่อยสิ" เจ้าลิงยิ้มทันที และบอกเจ้าเต่าว่า
"ได้ๆ เดี๋ยวเราจะทำไม้สอยผลไม้ให้ แต่มีข้อแม้ว่า ถ้านายเก็บผลไม้จากต้นหนึ่งชั่วโมง เราก็จะเก็บผลไม้จากต้นนี้ในเวลาเท่าๆ กัน ตกลงหรือเปล่า"
เจ้าเต่าพยักหน้าแล้วตกลง
หลังจากนั้นทุกๆ วัน เจ้าเต่าก็เอาไม้มาสอยผลไม้ วันละหนึ่งชั่วโมง ส่วนเจ้าลิงก็ปีนป่ายไปเก็บผลไม้อย่างรวดเร็วในเวลาหนึ่งชั่วโมงเช่นกัน
จำนวนผลไม้ที่ทั้งสองเก็บมาได้มีจำนวนต่างกันมาก เจ้าลิงกินผลไม้ที่ได้จนอิ่ม และยังเหลือเอาไปขายให้สัตว์อื่นๆ ขณะที่เจ้าเต่ากินเพียงไม่กี่ลูก และได้ขุดหลุมฝังผลไม้ลูกหนึ่งไว้ระหว่างทาง
หลังจากนั้นทุกๆ วันเมื่อเจ้าเต่าจะเดินไปเก็บผลไม้ ก็จะนำน้ำใส่ในถังไปด้วย และราดลงตรงที่ตนฝังผลไม้ไว้
เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ ผลไม้ที่ฝังไว้ ก็โตขึ้นมาก จนเกือบจะเท่าต้นที่เก็บผลมา แต่ไม่มีลูก
"ว๊ายยยยย อดแดรกกก" เจ้าลิงพูดจาเยอะเย้ยเจ้าเต่าอย่างน่ารังเกียจ เท่านั้นยังไม่พอ ยังไปฉี่ที่โคนต้นไม้ของเจ้าเต่าอีก เจ้าเต่านิ่งเงียบไม่ว่าอะไร
วันไหนที่ระหว่างทางไปต้นผลไม้เจ้าลิงเกิดปวดฉี่ ก็จะไปฉี่ที่โคนต้นประจำ ในขณะที่เจ้าเต่าก็ยังรดน้ำสม่ำเสมอ
และแล้วในที่สุด ต้นผลไม้ที่เจ้าเต่ากับเจ้าลิงไปเก็บประจำ ก็ไม่มีผลอีก แต่ว่าต้นที่เจ้าเต่าปลูกเริ่มออกผล
หลังจากนั้นเป็นต้นมา ลิงต้องคอยเก็บผลไม้ให้เจ้าเต่าโดยแลกกับที่เต่าจะแบ่งผลไม้ให้เจ้าลิง
เรื่องนี้พูดถึงคนสองแบบครับ แบบหนึ่งคือ มีความสามารถมาก ทำอะไรดี ทำอะไรรวดเร็ว กับอีกแบบหนึ่งเชื่องช้า
การที่เรามีข้อจำกัด และข้อด้อยกว่าคนอื่น ก็เป็นสิ่งที่มีประโยชน์มาก เพราะข้อด้อย ทำให้เราต้องคิด และหาทางที่เหมาะสมกว่า
เจ้าเต่าเลือกที่จะฝังผลไม้ไว้เพื่อจะได้ต้นใหม่ แต่ว่าผลกลับไม่ออก เหมือนกับชีวิตเราที่ได้ลงทุนทำอะไรไปบางอย่างครับ แต่กลับไม่มีผลลัพธ์
ในขณะเดียวกัน คนใกล้ตัวเราเสียอีก ที่มาเยาะเย้ยถากถางเรา แต่สิ่งที่เขาทำ ถ้าเราจัดการมันถูกวิธี อาจให้ผลลัพธ์ที่ดีออกมาได้ และบางครั้ง เราก็ต้องปรับเปลี่ยนวิธีบ้าง เพื่อให้มีผลลัพธ์เช่นกัน
คุณจะยอมให้ใครฉี่รดต้นไม้คุณหรือเปล่า
เรื่องของเจ้าเต่า
ในสถานที่แห่งหนึ่งอันห่างไกล ยังมีหมู่สัตว์ที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ณ ที่แห่งนั้น มีเต่าอยู่ตัวหนึ่ง อาศัยอยู่กับเพื่อน ที่เป็นลิง
วันหนึ่ง ขณะที่เจ้าเต่าเดินอย้างเชื่องช้าไปเรื่อยๆ ก็พบต้นไม้ต้นหนึ่ง ซึ่งมีผลดกมาก พอกลับบ้านไป จึงเล่าเรื่องนี้ให้ลิงฟัง
"ขนาดนั้นเลยเรอะ พาเราไปดูหน่อยสิ"
วันรุ่งขึ้น ทั้งสองจึงไปยังต้นไม้นั้น ผลไม้เต็มไปหมด เจ้าลิงตาลุกวาว
"ต่อให้กิน ก็ไม่หมด เหลือเอาไปขายก็ยังได้นะเนี่ย" เจ้าลิงคิดในใจ
ด้วยความที่เจ้าเต่าเตี้ย และปีนป่ายไม่เก่ง จึงถามเจ้าลิงว่า
"ลิง เจ้าน่ะฉลาดล้ำ เจ้าหาวิธีที่จะทำให้ฉันได้กินผลไม้บนต้นนี่หน่อยสิ" เจ้าลิงยิ้มทันที และบอกเจ้าเต่าว่า
"ได้ๆ เดี๋ยวเราจะทำไม้สอยผลไม้ให้ แต่มีข้อแม้ว่า ถ้านายเก็บผลไม้จากต้นหนึ่งชั่วโมง เราก็จะเก็บผลไม้จากต้นนี้ในเวลาเท่าๆ กัน ตกลงหรือเปล่า"
เจ้าเต่าพยักหน้าแล้วตกลง
หลังจากนั้นทุกๆ วัน เจ้าเต่าก็เอาไม้มาสอยผลไม้ วันละหนึ่งชั่วโมง ส่วนเจ้าลิงก็ปีนป่ายไปเก็บผลไม้อย่างรวดเร็วในเวลาหนึ่งชั่วโมงเช่นกัน
จำนวนผลไม้ที่ทั้งสองเก็บมาได้มีจำนวนต่างกันมาก เจ้าลิงกินผลไม้ที่ได้จนอิ่ม และยังเหลือเอาไปขายให้สัตว์อื่นๆ ขณะที่เจ้าเต่ากินเพียงไม่กี่ลูก และได้ขุดหลุมฝังผลไม้ลูกหนึ่งไว้ระหว่างทาง
หลังจากนั้นทุกๆ วันเมื่อเจ้าเต่าจะเดินไปเก็บผลไม้ ก็จะนำน้ำใส่ในถังไปด้วย และราดลงตรงที่ตนฝังผลไม้ไว้
เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ ผลไม้ที่ฝังไว้ ก็โตขึ้นมาก จนเกือบจะเท่าต้นที่เก็บผลมา แต่ไม่มีลูก
"ว๊ายยยยย อดแดรกกก" เจ้าลิงพูดจาเยอะเย้ยเจ้าเต่าอย่างน่ารังเกียจ เท่านั้นยังไม่พอ ยังไปฉี่ที่โคนต้นไม้ของเจ้าเต่าอีก เจ้าเต่านิ่งเงียบไม่ว่าอะไร
วันไหนที่ระหว่างทางไปต้นผลไม้เจ้าลิงเกิดปวดฉี่ ก็จะไปฉี่ที่โคนต้นประจำ ในขณะที่เจ้าเต่าก็ยังรดน้ำสม่ำเสมอ
และแล้วในที่สุด ต้นผลไม้ที่เจ้าเต่ากับเจ้าลิงไปเก็บประจำ ก็ไม่มีผลอีก แต่ว่าต้นที่เจ้าเต่าปลูกเริ่มออกผล
หลังจากนั้นเป็นต้นมา ลิงต้องคอยเก็บผลไม้ให้เจ้าเต่าโดยแลกกับที่เต่าจะแบ่งผลไม้ให้เจ้าลิง
เรื่องนี้พูดถึงคนสองแบบครับ แบบหนึ่งคือ มีความสามารถมาก ทำอะไรดี ทำอะไรรวดเร็ว กับอีกแบบหนึ่งเชื่องช้า
การที่เรามีข้อจำกัด และข้อด้อยกว่าคนอื่น ก็เป็นสิ่งที่มีประโยชน์มาก เพราะข้อด้อย ทำให้เราต้องคิด และหาทางที่เหมาะสมกว่า
เจ้าเต่าเลือกที่จะฝังผลไม้ไว้เพื่อจะได้ต้นใหม่ แต่ว่าผลกลับไม่ออก เหมือนกับชีวิตเราที่ได้ลงทุนทำอะไรไปบางอย่างครับ แต่กลับไม่มีผลลัพธ์
ในขณะเดียวกัน คนใกล้ตัวเราเสียอีก ที่มาเยาะเย้ยถากถางเรา แต่สิ่งที่เขาทำ ถ้าเราจัดการมันถูกวิธี อาจให้ผลลัพธ์ที่ดีออกมาได้ และบางครั้ง เราก็ต้องปรับเปลี่ยนวิธีบ้าง เพื่อให้มีผลลัพธ์เช่นกัน
คุณจะยอมให้ใครฉี่รดต้นไม้คุณหรือเปล่า