เราแต่งงานเข้าไปอยู่บ้านสามี แต่ก่อนหน้านี้เราเจอปันหาเยอะมาก แม่สามีชอบพูดแต่เรื่องแฟนเก่าของสามีเราให้ฟัง เช่น สมมุติแฟนเก่าสามีชื่อ ม เช่น เวลาม คุยกับผู้ชายคนอื่นสามีเราก็ยอมตลอด เวลา ม ไปเที่ยวกลับมาสามีเราก็ลงไปอุ้มขึ้นบ้านมาดูแลตลอด แล้วอีกหลายๆเรื่อง ว่าตะแต่งงานให้ สามีเรากับแฟนเก่าเขาเพราะสงสารที่แฟนเก่าสามีเราไม่มีพ่อแม่
จนก่อนถึงวันแต่งงานเรากับสามี แม่สามีเราบอกว่า จริงๆค่าจัดงานฝ่ายหญิงต้องออกนะ เราก็เริ่มไม่พอใจละ ก็ยังเฉยเรื่อยๆมา ไม่เคยโต้ตอบเวลาเรานอนอยู่ในห้องกับสามีคือเอาตรงๆห้องเราติดแอร์ เพราะที่บ้านร้อนมาก แม่เขาไม่ยอมติดคอยแต่มาเคาะประตูแล้วเข้ามานอนกับเราด้วย
บางวันเราไปทำธุระแต่เช้า กลับมาเราง่วงมากเวียนหัว กลับมาถึงห้องล็อคเพราะแม่สามีเข้าไปนอนในห้อง เราเลยนั่งเล่นอยู่ข้างนอกรอเขาตื่น
เรื่องไม่จบแค่นี้
หลังแต่งมา แม่สามีได้ไปผ่าตัดมดลูก เขาก็ให้สามีเราไปดูแล เราก็ไปด้วย แต่ไม่ให้สามีเรากลับมานอนกับเรา ให้อยู่เฝ้าเขาทั้งคืนโอเคเราเข้าใจ เลยกลับมานอนที่บ้าน พอเช้าสามีก็มารับเราไปดูแม่เขา เราก็ไป เราเห็นว่าสามีเราง่วงนอน ไม่ได้นอนเราเลยบอกให้นอนไปเดี๋ยวเราดูเอง เราเลยบอกว่าแม่จะเอาอะไรบอกหนูนะ เขาตอบกลับมาอย่างเร็วว่า ไม่ เขาจะเรียกลูกเขา
(แต่ก่อนหน้าเวลาแม่สามีพูดไรมา เราไม่สบายใจเราเล่าให้สามีฟังตลอด สามีเราจะตอบกลับมาตลอดว่าแม่เขาไม่ได้คิดอะไร เราก็เก็บมาร้องไห้คนเดียวตลอด อาการคนท้องน้อยใจง่ายอยู่แล้ว)
จนวันนึงเราไม่ไหว เราขอระบายความรู้สึกทั้งหมด แล้วเราก็ได้ย้ายออกจากบ้านสามีมาอยู่บ้านเรา แต่ภาพที่เราไปเอาของบ้านเขาคือของ ของเราย้ายออกมาอยู่ข้างนอกหมดแล้ว แล้วของแม่สามีเราย้ายไปอยู่ห้องเรา ห้องหอ ห้องที่นอนอยู่กับสามีเราทุกวัน ห้องที่เราร่วมใจกันตกแต่งกันมา ไม่พอเราย้ายออกมาได้ไม่กี่วันแม่เขาพาญาติพี่น้องเขาเข้าไปนอนห้องเรา ทั้งที่มีรุปแต่งงานเรายังไม่เก็บ เตียงที่เรานอนด้วยกันมาก่อน พาไปนอนแบบไม่เกรงใจลูกชายตัวเอง
แต่ !! ทุกอย่างไม่จบแค่นี้
วันที่เราไปตรวจดูเพศลูก ตอนตั้งครรภ์ 20สัปดาห์ หมอพบสิ่งผิดปกติกับลูกเรา คือ กระดูกไขสันหลังไม่ปิด เลยต้องให้ยุติการตั้งครรภ์ เราตกใจคืนนั้นทั้งคืนนอนไม่หลับเลย แล้วแม่สามีก็โทรมาถามสามีเรา เขาไม่พูดเรื่องหลานเขาเลย เขาพูดแต่ว่า ให้สามีเราไปบวชต่างจังหวัด แล้วเขาก็เที่ยวสบายใจอยู่ต่างจังหวัดต่อ (ก่อนหน้านี้แม่สามีเคยพูดคำนึงกระทบจิตใจเรามาก ว่าถ้าเราคลอดมาไม่ต้องเอามาเลี้ยงนะ) หมอนัดอีก2วันเพื่อดูอีกครั้ง คือวันนี้ ก็เหมือนเดิม ก็คือยุติการตั้งครรภ์ เราก็ร้องไห้ ภาพที่เราออกมาจากห้องซาวด์สามีเรานอนหลับอยู่น่าห้อง ไม่สนใจอะไรเลย เราเลยพูดว่า แล้วจะเอายังไง พอหมอเรียกไปถามก็มึนๆงงๆ ไม่ให้คำตอบหมอ เราที่ตอบคนเดียว แล้วพอกลับถึงบ้าน ด้วยความที่เราเครียดพอแล้ว เราเลยถามว่า แม่เขาเคยสนใจไรบ้าง แล้วสามีเราตอกกลับแบบแรงมาก คือเรื่องของแม่กูเขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขาไม่ใช่แม่เขานิ ทำไมเขาต้องมาสนใจ อ้าวแล้วในท้องหลานเขาไหม สรุปเรากับเขาก็ไปกันไม่รอดในวันที่เราต้องเสียลูกด้วย ค่าใช้จ่ายค่าเอาลูกออกบ้านเขาก็บอกจะไม่ช่วยอะไรเลยให้หาเอง (ใครไม่เชื่อเรื่องเวรกรรมเราเชื่อนะ เพระแฟนเก่าสามีเราเคยไปทำแท้งสามีเรารู้เห็นแม่สามีเราก็รู้เขาก็เฉยชากัน แต่เรากับลูกไม่เกี่ยวที่ต้องมารับกรรมที่พวกเขาสร้าง
ใครมีปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้บ้าง? แรงแค่ไหนมาแชร์กัน
จนก่อนถึงวันแต่งงานเรากับสามี แม่สามีเราบอกว่า จริงๆค่าจัดงานฝ่ายหญิงต้องออกนะ เราก็เริ่มไม่พอใจละ ก็ยังเฉยเรื่อยๆมา ไม่เคยโต้ตอบเวลาเรานอนอยู่ในห้องกับสามีคือเอาตรงๆห้องเราติดแอร์ เพราะที่บ้านร้อนมาก แม่เขาไม่ยอมติดคอยแต่มาเคาะประตูแล้วเข้ามานอนกับเราด้วย
บางวันเราไปทำธุระแต่เช้า กลับมาเราง่วงมากเวียนหัว กลับมาถึงห้องล็อคเพราะแม่สามีเข้าไปนอนในห้อง เราเลยนั่งเล่นอยู่ข้างนอกรอเขาตื่น
เรื่องไม่จบแค่นี้
หลังแต่งมา แม่สามีได้ไปผ่าตัดมดลูก เขาก็ให้สามีเราไปดูแล เราก็ไปด้วย แต่ไม่ให้สามีเรากลับมานอนกับเรา ให้อยู่เฝ้าเขาทั้งคืนโอเคเราเข้าใจ เลยกลับมานอนที่บ้าน พอเช้าสามีก็มารับเราไปดูแม่เขา เราก็ไป เราเห็นว่าสามีเราง่วงนอน ไม่ได้นอนเราเลยบอกให้นอนไปเดี๋ยวเราดูเอง เราเลยบอกว่าแม่จะเอาอะไรบอกหนูนะ เขาตอบกลับมาอย่างเร็วว่า ไม่ เขาจะเรียกลูกเขา
(แต่ก่อนหน้าเวลาแม่สามีพูดไรมา เราไม่สบายใจเราเล่าให้สามีฟังตลอด สามีเราจะตอบกลับมาตลอดว่าแม่เขาไม่ได้คิดอะไร เราก็เก็บมาร้องไห้คนเดียวตลอด อาการคนท้องน้อยใจง่ายอยู่แล้ว)
จนวันนึงเราไม่ไหว เราขอระบายความรู้สึกทั้งหมด แล้วเราก็ได้ย้ายออกจากบ้านสามีมาอยู่บ้านเรา แต่ภาพที่เราไปเอาของบ้านเขาคือของ ของเราย้ายออกมาอยู่ข้างนอกหมดแล้ว แล้วของแม่สามีเราย้ายไปอยู่ห้องเรา ห้องหอ ห้องที่นอนอยู่กับสามีเราทุกวัน ห้องที่เราร่วมใจกันตกแต่งกันมา ไม่พอเราย้ายออกมาได้ไม่กี่วันแม่เขาพาญาติพี่น้องเขาเข้าไปนอนห้องเรา ทั้งที่มีรุปแต่งงานเรายังไม่เก็บ เตียงที่เรานอนด้วยกันมาก่อน พาไปนอนแบบไม่เกรงใจลูกชายตัวเอง
แต่ !! ทุกอย่างไม่จบแค่นี้
วันที่เราไปตรวจดูเพศลูก ตอนตั้งครรภ์ 20สัปดาห์ หมอพบสิ่งผิดปกติกับลูกเรา คือ กระดูกไขสันหลังไม่ปิด เลยต้องให้ยุติการตั้งครรภ์ เราตกใจคืนนั้นทั้งคืนนอนไม่หลับเลย แล้วแม่สามีก็โทรมาถามสามีเรา เขาไม่พูดเรื่องหลานเขาเลย เขาพูดแต่ว่า ให้สามีเราไปบวชต่างจังหวัด แล้วเขาก็เที่ยวสบายใจอยู่ต่างจังหวัดต่อ (ก่อนหน้านี้แม่สามีเคยพูดคำนึงกระทบจิตใจเรามาก ว่าถ้าเราคลอดมาไม่ต้องเอามาเลี้ยงนะ) หมอนัดอีก2วันเพื่อดูอีกครั้ง คือวันนี้ ก็เหมือนเดิม ก็คือยุติการตั้งครรภ์ เราก็ร้องไห้ ภาพที่เราออกมาจากห้องซาวด์สามีเรานอนหลับอยู่น่าห้อง ไม่สนใจอะไรเลย เราเลยพูดว่า แล้วจะเอายังไง พอหมอเรียกไปถามก็มึนๆงงๆ ไม่ให้คำตอบหมอ เราที่ตอบคนเดียว แล้วพอกลับถึงบ้าน ด้วยความที่เราเครียดพอแล้ว เราเลยถามว่า แม่เขาเคยสนใจไรบ้าง แล้วสามีเราตอกกลับแบบแรงมาก คือเรื่องของแม่กูเขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขาไม่ใช่แม่เขานิ ทำไมเขาต้องมาสนใจ อ้าวแล้วในท้องหลานเขาไหม สรุปเรากับเขาก็ไปกันไม่รอดในวันที่เราต้องเสียลูกด้วย ค่าใช้จ่ายค่าเอาลูกออกบ้านเขาก็บอกจะไม่ช่วยอะไรเลยให้หาเอง (ใครไม่เชื่อเรื่องเวรกรรมเราเชื่อนะ เพระแฟนเก่าสามีเราเคยไปทำแท้งสามีเรารู้เห็นแม่สามีเราก็รู้เขาก็เฉยชากัน แต่เรากับลูกไม่เกี่ยวที่ต้องมารับกรรมที่พวกเขาสร้าง