พระเอกนอกนิยาย
คุณเคยอ่านนิยายแนวฝันหวาน....หรือภาษานิยายบางทีเรียกว่าลิเกฝรั่งไหม?
พระเอกมีเชื้อสายเก่าแก่ .... แต่ด้วยเงื่อนไขอะไรบางอย่าง...พระเอกมักต้องเติบโตไกลบ้านเมือง...ชีวิตความเป็นอยู่แทบจะใกล้เคียงสามัญชน...
ผ่านไปสักสองสามบท...พระเอกมีอันต้องกลับมาเป็นเจ้าหลวงของประเทศเล็กๆ ทั้งๆ ที่อายุแทบจะเพิ่งพ้นวัยรุ่นมาเท่านั้นเอง
เมื่อหน้าที่มาอยู่บนบ่า.....พระเอกตัดสินใจเปลี่ยนสายที่เรียนในมหาวิทยาลัย....เป็นคณะอื่นที่จะเป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองมากกว่าคณะเดิม
พระเอก....หน้านิ่ง...ชอบเล่นกีฬา...รักศิลปะ..แต่ไม่ค่อยสนใจแฟชั่น..แต่งตัวง่าย...ติดตามเทคโนโลยี...กินง่าย....อึด...ลุย ..... และ หล่อมาก
พระเอกพบรักกับนางเอกแบบ....เกือบจะมีเรื่อง....ก็รถมันเสีย...น้ำมันมันหมด....ไม่ได้ตั้งใจมาสายหลายชั่วโมงขนาดนี้....นางเอกเลยรอเล่นเปียโนด้วยท่าทางแบบที่พระเอกเคยกล่าวล้อทีหลังว่า... “เดินตุปัดตุเป๋ หน้างอคอยถอนสายบัว”
พระเอก...แอบเก็บรูปนางเอกไว้ในกระเป๋า...จนวันหนึ่งตัวเองรถคว่ำ...ถึงได้แน่ใจกับตัวเองว่านอกจากหน้าของแม่ตัวเองแล้ว...หน้านางเอกนี่แหละที่ตัวเองคิดถึงเมื่อฟื้นขึ้นมา
นางเอกเดินทางข้ามประเทศมาเยี่ยมพระเอก...ช่วยดูแล...จนเกิดความใกล้ชิด
พระเอกขอนางเอกแต่งงาน...นางเอกตอบตกลง ด้วยความคิดแค่ว่าฉันอยากอยู่กับผู้ชายที่รักฉัน...ไม่ได้คิดถึงตำแหน่งราชินีที่ต้องติดมาด้วยเลย
แต่เมื่อเธอ jump ฉันก็ jump ทั้งสองคนจับมือกันกลับประเทศเล็กๆ ของตัวเอง...
พระเอก พา นางเอก เดินทางร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ...นางเอกก็อึดไม่แพ้พระเอกเลย...ลุยไหนลุยกัน...เธอดูเรื่องพัฒนาพื้นที่..ฉันจะดูเรื่องผู้หญิงเด็กๆ คนแก่ และ คนป่วยให้
ไม่ง่ายเลย...กับบ้านเมืองที่ยังต้องพัฒนาอีกมากมาย...แต่พระเอกทำทุกอย่าง...ทำทุกวัน....ทำไปเรื่อยๆ...ไม่เคยหยุด
พระเอกเติบโตที่เมืองนอก...พูดได้หลายภาษา ...นางเอกเป็นลูกสาวท่านฑูต พูดได้หลายภาษาเช่นกัน...
มีแขกบ้านแขกเมืองมา...ต้อนรับขับสู้อย่างดีไม่ติดขัด....แถมมีเพื่อนสนิทเป็นเจ้าชายแคว้นใกล้ๆ...
วันหนึ่งพระเอกรู้ว่า...ตัวเองต้องเป็นตัวแทนของบ้านเมืองออกไปเปิดประเทศให้คนอื่นรู้จักบ้าง...พระเอกรู้...การฑูตนั่นสำคัญไม่แพ้สิ่งใด...
พระเอกจูงมือนางเอก...เดินทางไปทั่วโลก...ทักทาย แนะนำตัว...เจริญสัมพันธไมตรีไว้...เผื่อยามใดมีธุระต้องติดต่อกัน...ประเทศใหญ่ๆ เค้าจะได้..อ่อ...คุ้นๆ ชื่อประเทศเล็กๆ อย่างเราบ้าง
พระเอกเป็นเสือยิ้มยากไปสักหน่อย...พอมีคนถาม...ทำไมท่านไม่ยิ้มเลย...พระเอกก็ชี้ไปที่นางเอกเอาดื้อๆ...ก็เธอคือรอยยิ้มของฉันแล้วไง
พระเอกชอบเล่นกีฬา...และหุ่นดีเสมอมา...ลงแข่งกับนักกีฬาคนอื่นๆ ได้แบบไม่กลัวแพ้ จะเป็นไรไปถ้าเจ้าหลวงจะแพ้บ้าง
พระเอกชอบเล่นดนตรี และแต่งเพลงได้โรแมนติกที่สุด....
พระเอกชอบเล่นโน๊ตแปลกไปจากแบบแผนเดิมๆ...แม้ครูเพลงจะแอบส่ายหัว...แต่พระเอกได้แต่ยิ้มๆ แล้วบอกว่า...แจ๊สน่ะ...เค้าเรียกว่าแจ๊ส
พระเอกชอบถ่ายรูปและบันทึกเรื่องราว...และแน่นอน...ฮีชอบแอบถ่ายรูปนางเอกบ่อยๆ
วันดีคืนดีพระเอกก็อยากหัดวาดรูปด้วยพู่กันขึ้นมา.....ทายถูกใช่ไหม?..ฮีเริ่มจากหัดวาดรูปใครก่อน
พระเอกครองรักกับนางเอกเรื่อยมา...ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมผจญภัย...
พระเอกหน้านิ่ง ยิ้มยาก....แต่จะหารอยยิ้มของเค้าเจอได้เรื่อยๆ เสมอ...เมื่อเค้าอยู่กับประชาชนของเค้า...หรือในบางเวลาที่หันมาสบตานางเอกที่มักจะยืนอยู่ข้างๆ ไม่ไกล...
ฉันขอให้เรื่องจบด้วยฉากแบบนี้...แบบในหนังสือนิยายแล้วกัน
บางทีฉันก็สงสัยนะ...นิยายหลายๆ เล่ม..
หลายๆ เรื่องที่ฉันอ่านมาาตั้งแต่เด็ก
อาจเป็น.....นามสมมติ....ที่นักเขียน....หรือวงใน....อยากเอาความเก่ง ความน่ารัก ของใครบางคน....มาแอบเล่าให้ชาวบ้านอย่างเราฟัง
พระเอกนอกนิยาย
Teddybeer
8 ตค 2560
พระเอกนอกนิยาย
คุณเคยอ่านนิยายแนวฝันหวาน....หรือภาษานิยายบางทีเรียกว่าลิเกฝรั่งไหม?
พระเอกมีเชื้อสายเก่าแก่ .... แต่ด้วยเงื่อนไขอะไรบางอย่าง...พระเอกมักต้องเติบโตไกลบ้านเมือง...ชีวิตความเป็นอยู่แทบจะใกล้เคียงสามัญชน...
ผ่านไปสักสองสามบท...พระเอกมีอันต้องกลับมาเป็นเจ้าหลวงของประเทศเล็กๆ ทั้งๆ ที่อายุแทบจะเพิ่งพ้นวัยรุ่นมาเท่านั้นเอง
เมื่อหน้าที่มาอยู่บนบ่า.....พระเอกตัดสินใจเปลี่ยนสายที่เรียนในมหาวิทยาลัย....เป็นคณะอื่นที่จะเป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองมากกว่าคณะเดิม
พระเอก....หน้านิ่ง...ชอบเล่นกีฬา...รักศิลปะ..แต่ไม่ค่อยสนใจแฟชั่น..แต่งตัวง่าย...ติดตามเทคโนโลยี...กินง่าย....อึด...ลุย ..... และ หล่อมาก
พระเอกพบรักกับนางเอกแบบ....เกือบจะมีเรื่อง....ก็รถมันเสีย...น้ำมันมันหมด....ไม่ได้ตั้งใจมาสายหลายชั่วโมงขนาดนี้....นางเอกเลยรอเล่นเปียโนด้วยท่าทางแบบที่พระเอกเคยกล่าวล้อทีหลังว่า... “เดินตุปัดตุเป๋ หน้างอคอยถอนสายบัว”
พระเอก...แอบเก็บรูปนางเอกไว้ในกระเป๋า...จนวันหนึ่งตัวเองรถคว่ำ...ถึงได้แน่ใจกับตัวเองว่านอกจากหน้าของแม่ตัวเองแล้ว...หน้านางเอกนี่แหละที่ตัวเองคิดถึงเมื่อฟื้นขึ้นมา
นางเอกเดินทางข้ามประเทศมาเยี่ยมพระเอก...ช่วยดูแล...จนเกิดความใกล้ชิด
พระเอกขอนางเอกแต่งงาน...นางเอกตอบตกลง ด้วยความคิดแค่ว่าฉันอยากอยู่กับผู้ชายที่รักฉัน...ไม่ได้คิดถึงตำแหน่งราชินีที่ต้องติดมาด้วยเลย
แต่เมื่อเธอ jump ฉันก็ jump ทั้งสองคนจับมือกันกลับประเทศเล็กๆ ของตัวเอง...
พระเอก พา นางเอก เดินทางร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ...นางเอกก็อึดไม่แพ้พระเอกเลย...ลุยไหนลุยกัน...เธอดูเรื่องพัฒนาพื้นที่..ฉันจะดูเรื่องผู้หญิงเด็กๆ คนแก่ และ คนป่วยให้
ไม่ง่ายเลย...กับบ้านเมืองที่ยังต้องพัฒนาอีกมากมาย...แต่พระเอกทำทุกอย่าง...ทำทุกวัน....ทำไปเรื่อยๆ...ไม่เคยหยุด
พระเอกเติบโตที่เมืองนอก...พูดได้หลายภาษา ...นางเอกเป็นลูกสาวท่านฑูต พูดได้หลายภาษาเช่นกัน...
มีแขกบ้านแขกเมืองมา...ต้อนรับขับสู้อย่างดีไม่ติดขัด....แถมมีเพื่อนสนิทเป็นเจ้าชายแคว้นใกล้ๆ...
วันหนึ่งพระเอกรู้ว่า...ตัวเองต้องเป็นตัวแทนของบ้านเมืองออกไปเปิดประเทศให้คนอื่นรู้จักบ้าง...พระเอกรู้...การฑูตนั่นสำคัญไม่แพ้สิ่งใด...
พระเอกจูงมือนางเอก...เดินทางไปทั่วโลก...ทักทาย แนะนำตัว...เจริญสัมพันธไมตรีไว้...เผื่อยามใดมีธุระต้องติดต่อกัน...ประเทศใหญ่ๆ เค้าจะได้..อ่อ...คุ้นๆ ชื่อประเทศเล็กๆ อย่างเราบ้าง
พระเอกเป็นเสือยิ้มยากไปสักหน่อย...พอมีคนถาม...ทำไมท่านไม่ยิ้มเลย...พระเอกก็ชี้ไปที่นางเอกเอาดื้อๆ...ก็เธอคือรอยยิ้มของฉันแล้วไง
พระเอกชอบเล่นกีฬา...และหุ่นดีเสมอมา...ลงแข่งกับนักกีฬาคนอื่นๆ ได้แบบไม่กลัวแพ้ จะเป็นไรไปถ้าเจ้าหลวงจะแพ้บ้าง
พระเอกชอบเล่นดนตรี และแต่งเพลงได้โรแมนติกที่สุด....
พระเอกชอบเล่นโน๊ตแปลกไปจากแบบแผนเดิมๆ...แม้ครูเพลงจะแอบส่ายหัว...แต่พระเอกได้แต่ยิ้มๆ แล้วบอกว่า...แจ๊สน่ะ...เค้าเรียกว่าแจ๊ส
พระเอกชอบถ่ายรูปและบันทึกเรื่องราว...และแน่นอน...ฮีชอบแอบถ่ายรูปนางเอกบ่อยๆ
วันดีคืนดีพระเอกก็อยากหัดวาดรูปด้วยพู่กันขึ้นมา.....ทายถูกใช่ไหม?..ฮีเริ่มจากหัดวาดรูปใครก่อน
พระเอกครองรักกับนางเอกเรื่อยมา...ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมผจญภัย...
พระเอกหน้านิ่ง ยิ้มยาก....แต่จะหารอยยิ้มของเค้าเจอได้เรื่อยๆ เสมอ...เมื่อเค้าอยู่กับประชาชนของเค้า...หรือในบางเวลาที่หันมาสบตานางเอกที่มักจะยืนอยู่ข้างๆ ไม่ไกล...
ฉันขอให้เรื่องจบด้วยฉากแบบนี้...แบบในหนังสือนิยายแล้วกัน
บางทีฉันก็สงสัยนะ...นิยายหลายๆ เล่ม..
หลายๆ เรื่องที่ฉันอ่านมาาตั้งแต่เด็ก
อาจเป็น.....นามสมมติ....ที่นักเขียน....หรือวงใน....อยากเอาความเก่ง ความน่ารัก ของใครบางคน....มาแอบเล่าให้ชาวบ้านอย่างเราฟัง
พระเอกนอกนิยาย
Teddybeer
8 ตค 2560