สวัสดีค่ะเราเพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรก อึดอัดใจมานานขอระบายและถามเพื่อนพันทิพทีนะคะว่าเราควรรู้สึกยังไง
.
เราอายุ22ปี ที่บ้านค้าขายอาหารมีแม่เป็นหลักหรือช้างเท้าหน้า ประมาณนั้น แม่กับพ่อเราเค้าเลิกกันแล้วแต่ยังอยู่บ้านเดียวกัน อาชีพพ่อก็ช่วยในครัว แต่เค้าจะยุ่ไกล้กันไม่ได้ ต้องด่ากันทุกทีนอกจากงานทำอาหารแล้วเค้าก้ไม่พูดคุยกันค่ะเป็นแบบนี้มา7-8ปีแล้ว พ่อเราจะได้ค่าแรงจากแม่400-500 ทำงานช่วงตี1-ตี5
.
ปัญหาที่เจอบ่อยมากจนเราอึดอัดคือ เวลาค่าน้ำค่าไฟค่ารถมา พ่อจะเห็นก่อนเพราะแกช่วยครัวเสดแกก้ยุ่บ้านยาวๆ และแกก้จะมุบมิบ อย่างค่าไฟ3000แกบอก4000 อันนี้ชินในชิน จนเอือม พอเราเริ่มรุ้เรื่องก้ไปจ่ายเองแทนแม่ (แม่ไม่ค่อยมีเวลา) และวันไหนแม่ต้องเซฟทุนเพื่อลงทุนขายวันต่อไป ค่าแรงเล็กๆน้อยๆของพ่อแม่ติดไม่ได้สักบาทเคยติดอยู่100-200 ก็ด่า ไอเหี้-ไอสั-ขายแบบนี้อย่าไปขายเลยกุไม่ได้ทำงานให้ฟรีนะ... คือแบบทุกครั้งที่แม่ติดค่าแรงที่ด่าจนเราไม่อยากคุยด้วย (แม่จ่ายรายวัน) และเรื่องในบ้านทุกอย่างขีดเส้นใต้ พ่อไม่ได้ช่วยแม่สักบาทเดียว สาบานได้เลย (แล้วเวลาค่าอะไรมาต่างๆก็จะโทดแต่แม่ๆบอกแม่ควา-ไม่มีระบบ เศรษฐกิจมันเริ่มไม่ดีอ่ะใครค้าขายน่าจะเข้าใจจุดนี้) และด่าแม่สารพัดนะถ้าขายไม่ดี โทดว่าแม่จ้างญาติตัวเองมาเปนภาระขุดเรื่อง5ปีก่อนมาพูดจนเราจะอ้วก เรากับน้องไม่เคยได้เงินจากพ่อมานานมากแล้ว มีครั้งนึง ขอเขา20฿ เขาไปทวงที่แม่ บอกว่าลูกมาขอตังไป เอาคืนมาด้วย...? และพ่อเล่นพนันบอลทุกวัน เขียนโพยบอลเราไปถามก็ไม่ได้ด่าเรากลับว่ากวนสมาธิ แล้วเราเคยบอกเค้าว่าไม่เลิกหรอพนัน เค้าก็ด่าเรากลับบอกว่ามันคืองานของเค้า.. เค้ายังติดผญอีกเอือม
.
แม่เราที่มีภาระ ทั้งบ้านทั้งรถอีกหลายอย่าง ก็เคลียดเป็นธรรมดาที่วันๆต้องเจอคนปากแบบพ่อ แต่แม่เราก็ด่าเหมือนกันไม่ได้ยอมตลอด แม่ก็ได้แต่แช่ง ไล่ไปอยุ่ที่อื่นก็ไม่ไปบ้างทำงานอยู่แต่กับแม่ถ้าเก่งขนาดด่าลูกด่าเมียได้ก็ไปหางานอื่นทำ บลาๆ
.
และเราที่ต้องมาเจอลูปเดิมๆซ้ำๆ (มันมากกว่านี้มาก เยอะสุดๆจนเราไม่รู้จะเริ่มพิมตรงไหน) มันทำให้เราเกลียดคนแบบพ่อ มีเป็นพ่อก็พอแล้ว อย่ามีแฟนนิสัยแบบพ่อก็พอชาตินี้ เราสงสารแม่ ทุกครั้งที่คุยกับพ่อไม่เคยมีรอยยิ้ม มีแต่เรื่องบั่นทร ยิ่งแม่ไม่เคยคุยเลย ไม่รู้จะอยู่ด้วยทำไม เราโคตรเบื่อ จนเราอยากออกมาอยู่นอกบ้าน แต่ก็ได้แต่คิดความเป็นจริงก็ต้องอยู่แบบนั้นได้แต่ช่วยแม่ให้เบาลงมาเท่าที่เราทำได้
.
เราอยากรู้ว่าเราคิดในใจแง่ลบกับพ่อว่าเค้าไม่มีความเป็นผู้นำทุกเรื่องโยนให้แม่หมด ไปไหนก็ไม่รอด เอาเงินไปหลายหมื่นบอกทำทุนๆก็ไม่เคยได้อะไรกลับมา เราจะผิดมากมั้ย มันสุดจะทนทุกวันๆ เค้าไม่ได้คิดว่าแม่เป็นภรรยา และมีลูก เค้าคิดแต่ว่าแม่กับลูกคือความผิดพลาดของชีวิตเค้า ..จนตอนนี้เราก็เริ่มคิดว่าเค้าก็คือความผิดพลาดของชีวิตแม่เหมือนกัน โคตรเศร้าเลย น่าเบื่อ อยากตายมากๆ ด่ากันทีไรประสาทจะกินหัวเรา
.
เรียบเรียงไม่ถูกเลย คิดอะไรออกก็พิมไปขอโทษนะคะถ้าเราพิมพ์ผิด ใครที่อ่านจนจบเราขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ
เบื่อบ้านผิดมากมั้ย
.
เราอายุ22ปี ที่บ้านค้าขายอาหารมีแม่เป็นหลักหรือช้างเท้าหน้า ประมาณนั้น แม่กับพ่อเราเค้าเลิกกันแล้วแต่ยังอยู่บ้านเดียวกัน อาชีพพ่อก็ช่วยในครัว แต่เค้าจะยุ่ไกล้กันไม่ได้ ต้องด่ากันทุกทีนอกจากงานทำอาหารแล้วเค้าก้ไม่พูดคุยกันค่ะเป็นแบบนี้มา7-8ปีแล้ว พ่อเราจะได้ค่าแรงจากแม่400-500 ทำงานช่วงตี1-ตี5
.
ปัญหาที่เจอบ่อยมากจนเราอึดอัดคือ เวลาค่าน้ำค่าไฟค่ารถมา พ่อจะเห็นก่อนเพราะแกช่วยครัวเสดแกก้ยุ่บ้านยาวๆ และแกก้จะมุบมิบ อย่างค่าไฟ3000แกบอก4000 อันนี้ชินในชิน จนเอือม พอเราเริ่มรุ้เรื่องก้ไปจ่ายเองแทนแม่ (แม่ไม่ค่อยมีเวลา) และวันไหนแม่ต้องเซฟทุนเพื่อลงทุนขายวันต่อไป ค่าแรงเล็กๆน้อยๆของพ่อแม่ติดไม่ได้สักบาทเคยติดอยู่100-200 ก็ด่า ไอเหี้-ไอสั-ขายแบบนี้อย่าไปขายเลยกุไม่ได้ทำงานให้ฟรีนะ... คือแบบทุกครั้งที่แม่ติดค่าแรงที่ด่าจนเราไม่อยากคุยด้วย (แม่จ่ายรายวัน) และเรื่องในบ้านทุกอย่างขีดเส้นใต้ พ่อไม่ได้ช่วยแม่สักบาทเดียว สาบานได้เลย (แล้วเวลาค่าอะไรมาต่างๆก็จะโทดแต่แม่ๆบอกแม่ควา-ไม่มีระบบ เศรษฐกิจมันเริ่มไม่ดีอ่ะใครค้าขายน่าจะเข้าใจจุดนี้) และด่าแม่สารพัดนะถ้าขายไม่ดี โทดว่าแม่จ้างญาติตัวเองมาเปนภาระขุดเรื่อง5ปีก่อนมาพูดจนเราจะอ้วก เรากับน้องไม่เคยได้เงินจากพ่อมานานมากแล้ว มีครั้งนึง ขอเขา20฿ เขาไปทวงที่แม่ บอกว่าลูกมาขอตังไป เอาคืนมาด้วย...? และพ่อเล่นพนันบอลทุกวัน เขียนโพยบอลเราไปถามก็ไม่ได้ด่าเรากลับว่ากวนสมาธิ แล้วเราเคยบอกเค้าว่าไม่เลิกหรอพนัน เค้าก็ด่าเรากลับบอกว่ามันคืองานของเค้า.. เค้ายังติดผญอีกเอือม
.
แม่เราที่มีภาระ ทั้งบ้านทั้งรถอีกหลายอย่าง ก็เคลียดเป็นธรรมดาที่วันๆต้องเจอคนปากแบบพ่อ แต่แม่เราก็ด่าเหมือนกันไม่ได้ยอมตลอด แม่ก็ได้แต่แช่ง ไล่ไปอยุ่ที่อื่นก็ไม่ไปบ้างทำงานอยู่แต่กับแม่ถ้าเก่งขนาดด่าลูกด่าเมียได้ก็ไปหางานอื่นทำ บลาๆ
.
และเราที่ต้องมาเจอลูปเดิมๆซ้ำๆ (มันมากกว่านี้มาก เยอะสุดๆจนเราไม่รู้จะเริ่มพิมตรงไหน) มันทำให้เราเกลียดคนแบบพ่อ มีเป็นพ่อก็พอแล้ว อย่ามีแฟนนิสัยแบบพ่อก็พอชาตินี้ เราสงสารแม่ ทุกครั้งที่คุยกับพ่อไม่เคยมีรอยยิ้ม มีแต่เรื่องบั่นทร ยิ่งแม่ไม่เคยคุยเลย ไม่รู้จะอยู่ด้วยทำไม เราโคตรเบื่อ จนเราอยากออกมาอยู่นอกบ้าน แต่ก็ได้แต่คิดความเป็นจริงก็ต้องอยู่แบบนั้นได้แต่ช่วยแม่ให้เบาลงมาเท่าที่เราทำได้
.
เราอยากรู้ว่าเราคิดในใจแง่ลบกับพ่อว่าเค้าไม่มีความเป็นผู้นำทุกเรื่องโยนให้แม่หมด ไปไหนก็ไม่รอด เอาเงินไปหลายหมื่นบอกทำทุนๆก็ไม่เคยได้อะไรกลับมา เราจะผิดมากมั้ย มันสุดจะทนทุกวันๆ เค้าไม่ได้คิดว่าแม่เป็นภรรยา และมีลูก เค้าคิดแต่ว่าแม่กับลูกคือความผิดพลาดของชีวิตเค้า ..จนตอนนี้เราก็เริ่มคิดว่าเค้าก็คือความผิดพลาดของชีวิตแม่เหมือนกัน โคตรเศร้าเลย น่าเบื่อ อยากตายมากๆ ด่ากันทีไรประสาทจะกินหัวเรา
.
เรียบเรียงไม่ถูกเลย คิดอะไรออกก็พิมไปขอโทษนะคะถ้าเราพิมพ์ผิด ใครที่อ่านจนจบเราขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ